Dagtekst: 15 februari


“Bereken de tijd die je iedere dag doorbrengt met eten en slapen – wat zeker nuttig en onontbeerlijk is-, maar ook met praten in het wilde weg, met je bezighouden met futiliteiten. Zo gaan de jaren voorbij, ver van het echte leven, het leven van de ziel en van de geest. Wat een gerommel, wat een verspilling! En daarom is de mens arm en naakt op de dag dat hij moet vertrekken naar de andere wereld.
Wees goed doordrongen van de gedachte dat je, bij het verlaten van deze wereld, als edelstenen enkel je deugden, als goud enkel je kennis en als kledij enkel de sierraden van je ziel zult meenemen. Op het ogenblik van de dood is men zoals die mensen, die uit hun woonst zijn verjaagd en die verplicht waren om hun landerijen, huizen en meubels achter te laten: zij haasten zich naar hun brandkast om er het goud en de juwelen uit te halen, de enige voorwerpen van waarde waarmee zij zullen kunnen overleven indien zij deze te gelde maken. Wanneer de dood komt, kan men enkel zijn kwaliteiten en deugden meenemen, al de rest moet men achterlaten. Stel je dus vanaf vandaag de vraag hoeveel waarachtig goud en edelstenen je bezit.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Een mooi doordenkertje, we komen kaal en zonder bezittingen op de wereld en gaan er zo ook weer vanaf. Geestelijke rijkdom vergaard in het leven is het enigste wat mee genomen kan worden.

4 gedachten over “Dagtekst: 15 februari

    1. Hoezo moet je vanuit gaan dat je verder gaat na fysieke dood Aatje? In zowel de tekst en in mijn stukje staat dat niet omschreven. Wel dat men zijn bezittingen moet achterlaten, hetzij anders mee in de kist in omdat men niets achter kan laten, alleen lijkt me onhandig al je bezittingen, geld, sieraden en je huis 🙂

      Is dit stukje niet mooier en genoeg?
      als goud enkel je kennis en als kledij enkel de sierraden van je ziel zult meenemen

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.