Een spinnenweb van gedachte


Een spinnenweb van gedachte

Heb je wel eens goed naar een spinnenweb gekeken. Zo prachtig transparant en gebouwd van dunne draadjes die zo kleverig kunnen zijn wanneer je deze aanraakt. Toch vangen deze zeer dunne draadjes de meeste vliegen die in het web vliegen.

Deze prachtige transparante spinnenweb kun je vergelijken met je gedachten die ooit eens ontstonden in alle stilte en leegte. Gedachten die eenmaal gevangen worden in het kleverige web, zijn moeilijk los te laten. Ze kunnen alleen oplossen waar ze ooit eens geweven zijn….in de stilte.

Marianne ©

foto van Mareiki.

De Kracht van een Gedachte


De Kracht van een Gedachte

themaplaatjeRealiseer je je de kracht van jouw denken?
Jouw gedachten beïnvloeden alles en iedereen.

De denkgeest is zeer krachtig en verliest nooit zijn scheppende kracht. Dat is jouw denkgeest. Jouw gedachten scheppen de wereld om je heen. En als je om je heen kijkt zie je enkel naar buiten geprojecteerde gedachten. Je hebt jouw geest getraind om de wereld te zien als buiten jou, je ziet iedereen als afgescheiden van je. Jouw geest is voortdurend bezig met voorbije gedachten.

 Als er inderdaad niets buiten jouw gedachten is, als die alle kracht van het universum bevatten, hoef je enkel van gedachten te veranderen over jezelf en over de wereld. Je wilt dit anders zien. Je wilt de wereld bevrijden van al wat je haar hebt toegedacht. Je wilt de waarheid.

Dat als je jouw broeder boordeelt, je dat oordeel hebt over jezelf. Als jij depressief bent, maak je depressiviteit werkelijk. Realiseer je dat jij verantwoordelijk bent voor de wereld die je ziet. Verlossing is niet neutraal. Wat jij denkt heeft uitwerking op alles en iedereen en kan daarom alles helen.

Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan jouw overtuigingen?

En wat anders kan de wereld verlossen dan jouw Zelf?

Geloof is werkelijk krachtig.

De kracht van de gedachten die je erop na houdt is enorm…
En zo is ons eindelijk duidelijk wat de ware aard van onze gedachten is. Ze zijn één met God, ze staan niet los van hun Bron, ze kunnen je de werkelijke wereld tonen.

Alles wat ik denk te zien, weerspiegelt een idee.

Dit is de grondgedachte van verlossing: wat ik zie weerspiegelt een proces in mijn denkgeest, dat begint met mijn idee van wat ik wil. Vandaaruit bedenkt de denkgeest een beeld van wat hij verlangt, van waarde acht en daarom probeert te vinden. Deze beelden worden dan naar buiten geprojecteerd, gezien, als werkelijk beschouwd en als eigendom bewaakt. Uit waanzinnige wensen ontstaat een waanzinnige wereld. Uit oordelen ontstaat een veroordeelde wereld. En uit vergevende gedachten komt een lieflijke wereld voort.

Kracht van de Denkgeest

 Er is geen gedachte, of hij heeft de macht te bevrijden of te doden. En geen enkele gedachte kan de denkgeest van de denker verlaten, of hem onbeïnvloed laten.Weinigen waarderen de werkelijke kracht van de denkgeest, en niemand blijft er zich de hele tijd volledig van bewust. Als je echter hoopt jouzelf te vrijwaren van angst zijn er enkele zaken die je dient te beseffen, en wel ten volle dient te beseffen. De denkgeest is zeer krachtig en verliest nooit zijn scheppende kracht. Hij slaapt nooit. Ieder ogenblik is hij aan het scheppen. Dat gedachten en overtuigingen zich bundelen tot een vloedgolf van kracht die letterlijk bergen kan verzetten, is moeilijk in te zien. Het lijkt op het eerste gezicht arrogant te geloven dat jij zelf zo’n kracht bezit, maar dat is niet de werkelijke reden waarom jij het niet gelooft. Je gelooft liever dat je gedachten geen werkelijke invloed kunnen uitoefenen omdat je er in feite bang voor bent. Dit mag misschien het schuldbewustzijn verzachten, maar heeft als prijs dat je de denkgeest als machteloos ziet. Als je gelooft dat wat jij denkt zonder uitwerking is, kun je misschien ophouden er bang voor te zijn, maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat je het dan respecteert. Er zijn geen loze gedachten. Al het denken produceert vorm op een of ander niveau.


Bron:  Cursus In Wonderen:

Dagtekst: Analoog


Dagtekst van vrijdag 16 oktober 2015.

“Er bestaat een analogie tussen de woningen van de mensen en de structuur van hun psyche. Laten wij het voorbeeld nemen van een ruimte in een huis: zij bestaat uit een plafond (waar men de lampen aan ophangt), muren (met deuren en vensters) en een vloer. Welnu, het plafond, de muren en de vloer beantwoorden aan de drie gebieden van de gedachte, het gevoel en de actie.
Het licht van de gedachte, dat wil zeggen de wijsheid, de intelligentie, de kennis, komt van boven, van het plafond. Het gevoel beantwoordt aan de muren, waarin zich deuren en vensters bevinden die toelaten met de buitenwereld te communiceren. Om aan deze muren een aangenamer karakter te geven, hangt men schilderijen of spiegels op en aan de vensters hangt men gordijnen. De vensters waar glas in staat, stellen de ogen voor; daarom moet men de ruiten, de ogen van ons hart, vaak schoonmaken om het licht binnen te laten. De actie tenslotte stemt overeen met de grond, de vloer waarop men zich verplaatst om verschillende activiteiten aan te vangen. Ziedaar een bladzijde uit het Boek van de levende natuur, dat Boek waarin men kan blijven studeren.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Deze tekst is vergelijkbaar met droomsymbolen die toch inzicht geeft in de psyche van de mens.

Loslaten…


Loslaten, het lijkt zo makkelijk.

Ik heb pijn, laat maar los
Confrontatie?, laat maar los
Onvervulde verlangens?, laat toch los
Vervelende gedachtes?, laat nou eens los

De werkelijkheid is het tegendeel.

Pijn laat jou los als het doorzien en opgebrand is.
Confrontatie laat jou los als er niks meer te verdedigen valt.
Onvervulde verlangens verdwijnen als je hier-en-nu leeft.
Vervelende gedachtes laten jou los als er werkelijk gezien wordt dat je niet je gedachtes bent.

Loslaten is een woord dat ”druk en pressie” kan opleggen, omdat de mind wilt loslaten wanneer het lichaam er nog niet klaar voor is. Dan kan er ook nog eens ”druk” van buitenaf opgelegd worden opgelegd worden waar door je in opstand kan komen en zo eerder nog meer vasthoudt dan dat je loslaat..

Er is pas totale berusting wanneer lichaam en geest samen komen op één lijn.

loslaten.

Deze tekst is deels van mezelf en deels van Seraphim Berger dat een mooie totale eenheid maakt.

Dagtekst: Laatste dag


 
“Om ons goed te doordringen van het belang van de dag van vandaag, moeten wij doen alsof het de laatste is. Sommigen zullen zeggen dat het verschrikkelijk is om op die manier voortdurend de gedachte van de dood in het hoofd te hebben, maar zij vergissen zich. Want iedere dag beleven alsof het de laatste kon zijn, drijft ons in werkelijkheid niet naar de kant van de dood, maar naar de kant van het leven. Wanneer iemand zich gedraagt met achteloosheid en lichtzinnigheid, alsof de jaren van geen tel zijn, dan stevent hij af op de dood, want hij verspilt zijn leven.
Als de wijzen hebben aangeraden om iedere dag te leven alsof het de laatste kon zijn, is het opdat wij zouden proberen om van de dag van vandaag iets nuttigers, iets mooiers, iets kostbaarders,… iets unieks te maken! Het komt er niet op aan dat men echt gelooft dat zijn laatste uur geslagen heeft, het is slechts een pedagogische methode om ons ertoe aan te zetten meer zin en schoonheid aan deze dag te geven en op die manier ook de volgende dagen voor te bereiden.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Een bekende uitspraak….”Leef je leven alsof het je laatste levensdag is”
Betekent eigenlijk gewoon, geniet van ieder moment die je (be)leeft.

Kerstgedachte..


~Kerstgedachte~

Boodschappen zijn in huis.
Kerstboom die staat
Versierd en opgetuigd
Kaarsen die branden
De tafel gedekt
In overvloed van eten
Glazen gevuld
Gezellig samenzijn

Op straat zonder huis
Mensen en dieren
Geen warmte
Geen gezelligheid
Dan alleen kou
Maaltijd uit containers
Met soms wat geluk

Oorlog, bombardementen
Schoten om je oren
Vluchten voor veiligheid
Angst en onzekerheid
Geen Kerstboom
Ook geen kaars
Dan alleen overleven
Armoe, honger en dood

Oudjes, eens bemind
Alleen en eenzaam
Geen uitnodiging
Schuif maar aan lieverd
Vergeten en onbemind
Alleen nog een herinnering

 

Dat er tijdens de Lichtdagen voor alle mensen op aarde Lichtpuntjes mogen zijn in Vrede, rijk of arm

Marianne

 

Wandelen laat je ziel spreken


Wandelen laat je ziel spreken

Wandelen haalt de haast uit je hoofd. Kijk wat er over blijft. Die haast verdwijnt uit je hoofd als je wat langer te voet gaat. Opgaan in het landschap schept mogelijkheden tot verdieping. Je tempo verandert. Je zintuigen gaan anders waarnemen: je krijgt weer oog voor het wonder van de schepping en jouw verbondenheid daarmee. Er komt (meer of weer) stilte… Ruimte voor rust, maar misschien ook wel onrust of angst voor de leegte. Mogelijk loop je tegen je eigen fysieke grenzen aan. Er gebeurt in ieder geval wat met je.
Er ontstaat tijd en geestelijke ruimte voor andere vragen. Vragen die de dagelijkse beslommeringen voorbij gaan. Vragen die met zingeving te maken hebben. Misschien zelfs wel met iets dat niet van deze wereld is, iets van het Onnoembare, van God. Vanuit het vermoeden of misschien zelfs wel het besef dat er meer moet zijn dan alleen het materiële. De haast en de jacht naar het materiële – gedreven door begeerte streven naar meer, beter, mooier, sneller, groter en duurder – doet ons voorbij hollen aan datgene wat echt wezenlijk is. Dat wezenlijke is niet materieel en is voor de ogen onzichtbaar. Wat voor de ogen onzichtbaar is, raakt ons ten diepste, raakt onze ziel.
Soms kan het goed zijn om iemand te hebben om samen mee op weg te gaan en over dat onzichtbare, dat wezenlijke aan de praat te gaan, zodat je ziel weer gaat spreken. Wandelen als spreekbuis van de ziel.

Bron: http://www.dezielgaattevoet.nl/2007/12/22/wandelen-laat-je-ziel-spreken

Een mooi gedicht op dezelfde site dat met wandelen te maken heeft.

Moge de weg je zeggen:
Volg me maar.
Moge de ster je zeggen:
Richt je vaart op mij.
Moge de grond je zeggen:
Bezaai me.
Moge het water je zeggen:
Drink me.
Moge het vuur je zeggen:
Warme je.
Moge de boom je zeggen:
Schuil in mijn schaduw.
Moge de vrucht je zeggen:
Pluk me, eet me.

En als je de weg kwijtraakt,
geen vaste grond meer vind:
en dreigt te verdrinken,
als het vuur gedoofd is
en je kou lijdt
in een nacht zonder sterren,
als de bomen kaal zijn
en je honger en dorst hebt,

dan moge de Stem je zeggen:
Wees niet bang. Ik zal er zijn