Gedicht: Gevoelens


Woeste golven..
Teisteren mijn kust
Nemen mijn emoties mee
Tot het gevoel sust

Het is verzuipen
of zwemmen
Innerlijke kracht
laat zich niet kennen

Als een rots in de branding…
Tot in de diepste zee
Maar de zee heel oud en wijs
Geeft haar geheim niet prijs

Afbeeldingsresultaat voor plaatje bewegende zee

Advertentie

Vertrouwen..


Men kan het vertrouwen in mensen verliezen, maar verlies nooit het vertrouwen in jezelf.

Afbeeldingsresultaat voor plaatje vertrouwen

Wat een hart verwarmde reacties zijn er geschreven op mijn ‘Ziek’ zijn. Het doet deugd dat er toch mensen zijn die me wel graag lezen. Toch ben ik heel erg aan mezelf gaan twijfelen omdat het de zoveelste keer is dat op openlijk en publiekelijk zwart gemaakt bent. Voor wie of wat….mijn persoontje? Hoeveel keer zal het hierna nog gebeuren, dat blijft me bij.Het antwoord zit in mezelf en zal boven water komen.

Zoals ik al zei….Karma roert zijn staart, ze zijn al 75 leden kwijt na mijn vertrek

Ondanks dat, moedig ik mezelf wel aan door te zeggen…’Al wilt men graag mijn wortels kortwieken, dit onkruid zal terug groeien en bloeien. Of….’Heb al zoveel zeeën door zwommen, maar nog steeds niet verdronken.

Zoals ik al zei….Karma roert zijn staart omdat het geen hart kent, ze zijn al 75 leden kwijt na mijn vertrek.

Bedankt lieve mensen voor alle lieve en warme reacties

Morgen ga ik weer verder op mijn blog met leuke en mooie logjes 🙂

Zee van emoties


In een stormachtige zee van emoties zitten draaikolken verborgen die je naar beneden kunnen trekken. Beter is met de stroom van de woeste golven mee te zwemmen om veilig de overkant te bereiken..