Wijsheid


WIJSHEID
 
De grootste wijsheid
die je voor ogen moet houden
bij alles wat zich in je leven voordoet,
of het nu pieken zijn of dalen,
is dat ‘ook dit weer voorbijgaat’.
 
Kijk naar de golven op zee.
Hoe hoger de golf,
des te dieper het dal dat erop volgt.
Het ene moment ben je de golf,
het volgende moment ben je de holte die erop volgt.
 
Geniet van allebei maar raak niet aan een van beide verslaafd.
Zeg niet: ‘Ik zou graag altijd op de top willen zitten.’
Het kan niet. Het is nog nooit gebeurd en zal ook nooit gebeuren.
Het is eenvoudig onmogelijk – het ligt niet in de aard der dingen.
 
Wat moet je dan?
Geniet van de top zolang die duurt en geniet daarna van het dal als het komt. Wat mankeert er aan het dal? Wat is er mis met een dieptepunt? Het is een ontspanning. Een top is opwindend, en niemand kan constant in opwinding leven.
 
Als je dit in gedachten houdt en het geluk dat je nu ervaart tot op de bodem uitbuit, zul je zonder spijtgevoelens de toekomst kunnen nemen zoals hij komt. Maar kom niet in de verleiding dit uitbundige moment vast te houden of in te lijsten om het eeuwig te laten duren.
 
~ Osho ~
 
Mooi weekend allemaal!
Marianne
💛😊 🙏
 

Gedicht: Gevoelens


Woeste golven..
Teisteren mijn kust
Nemen mijn emoties mee
Tot het gevoel sust

Het is verzuipen
of zwemmen
Innerlijke kracht
laat zich niet kennen

Als een rots in de branding…
Tot in de diepste zee
Maar de zee heel oud en wijs
Geeft haar geheim niet prijs

Afbeeldingsresultaat voor plaatje bewegende zee

Vertrouwen..


Men kan het vertrouwen in mensen verliezen, maar verlies nooit het vertrouwen in jezelf.

Afbeeldingsresultaat voor plaatje vertrouwen

Wat een hart verwarmde reacties zijn er geschreven op mijn ‘Ziek’ zijn. Het doet deugd dat er toch mensen zijn die me wel graag lezen. Toch ben ik heel erg aan mezelf gaan twijfelen omdat het de zoveelste keer is dat op openlijk en publiekelijk zwart gemaakt bent. Voor wie of wat….mijn persoontje? Hoeveel keer zal het hierna nog gebeuren, dat blijft me bij.Het antwoord zit in mezelf en zal boven water komen.

Zoals ik al zei….Karma roert zijn staart, ze zijn al 75 leden kwijt na mijn vertrek

Ondanks dat, moedig ik mezelf wel aan door te zeggen…’Al wilt men graag mijn wortels kortwieken, dit onkruid zal terug groeien en bloeien. Of….’Heb al zoveel zeeën door zwommen, maar nog steeds niet verdronken.

Zoals ik al zei….Karma roert zijn staart omdat het geen hart kent, ze zijn al 75 leden kwijt na mijn vertrek.

Bedankt lieve mensen voor alle lieve en warme reacties

Morgen ga ik weer verder op mijn blog met leuke en mooie logjes 🙂

Het beloofde land


Vele mensen zullen gisteravond deze beelden ook wel gezien hebben op het nieuws over de vluchtelingen. Geschokt en de wereld stond even stil en de laatste momenten gingen door me heen..

Dan is het toch prachtig om deze tekst te lezen die een andere kijk en gevoel geven. Het zieltje is naar het ”beloofde land”, een mooie reis gewenst.

========================

Beloofde land

Met onze laatste hoop van zegen verlaten wij het vaste land…
Mijn kleine angstige hand.. In die van mijn vader vast geklampt..

Papa zegt me steeds, dat ik niet bang moet zijn..
Nog maar een heel klein stukje.. Daar, daar is het leven fijn.

De golven doen ons zweven.. Grappig.. Of toch niet..
In mama’s ogen zie ik tranen..
“Daar is het fijn” Waarom verdriet??

Papa’s armen slaan om mij heen.. “Lieve heer, sta ons bij”
Het duurde maar heel even en ineens was het voorbij..

“Daar” bleek toch wel ver.. En de zee laat zich niet temmen..
Niet langer mijn vaders armen.. Maar de golven die mij beklemmen..

Onder de duisternis van de golven ben ik bang en alleen.., nog even had ik hoop.. Tot iedereen verdween..

Onder water ontmoet ik een engel.. Hij lacht en neemt mij mee..
Bij hem is het warm.. En valt de afstand naar “daar” wel mee..

kind

Ik draai mij even om.. Ik zie mijzelf liggen op een strand..
Ondanks mijn lieve engel.. Mis ik mijn vaders warme hand..

Hij beloofde ons een leven zonder pijn.. zonder angst.. Iets wat elk mens voor zijn dierbaren verlangt..
Ik had het zo gehoopt.. Iedereen hand in hand… Nooit had ik het vermoeden.. Dit blijkt ons beloofde land..

De mens is 1. Geef om elkaar. Met dank aan Rick Adriolo.

De oudste stad ter wereld: Dwarka


stad van Krishna

De oudste stad ter wereld

Dat is de Indiase stad Dwarka die stamt uit 9500 voor Christus. De stad bevindt zich zo’n 40 m onder water en is in 2001 ontdekt door Murli Manohar Joshi, 20 km voor de kust van Gujarat, in de Golf van Khambhat.

Deze legendarische stad was volgens oude literatuur de woonplaats van de God Krishna. Hier vocht Krishna menig strijd uit met Koning Salva. Men veronderstelt dat de stad Dwarka zes keer door de zee verzwolgen is en het Dwarka wat wij nu kennen het ‘zevende Dwarka’ is dat in deze omgeving is gebouwd.

Archeologen en Indiase duikers van de marine hebben de onderwaterruïnes voor de kust onderzocht en veronderstellen dat dit de verzonken stad van Krisna is. In het hedendaagse Dwarka, in het westen van India, staat een tempel die in 200 voor Christus is gebouwd.

Bron:  catharinaweb

Kahlil Gibran: wakker zijn


 

ALS ZE WAKKER ZIJN…
zeggen ze tegen me:

‘Jij en de wereld waarin je leeft,
zijn maar een korrel zand
op de oneindige kust van een oneindige zee.’

En in mijn droom antwoord ik hen:
‘Ik ben de oneindige zee,
en alle werelden zijn maar korrels zand op mijn kust.’

 

 Uit: dagboeken

Kahlil Gibran