Hoogsensitief personen HSP, de ene is de andere niet

Naast hoe je blauwdruk en je zelfvertrouwen is, zijn er een aantal dingen die voor verschillen tussen hoogsensitief personen kunnen zorgen. Een verschil is bijvoorbeeld ook of je meer introvert of meer extravert bent. Of je meer of juist minder nieuwsgierig bent. Of je van nature meer verlegen of juist vrij bent. Of je meer een ochtendmens of meer een avondmens bent.

Hoogsensitief personen zijn er altijd geweest

Hoewel het misschien een hype lijkt, zoveel mensen hoogsensitief persoon blijken of lijken te zijn, toch is gevoeligheid iets dat niet nieuw is. In vroegere tijden waren de HSP-ers de verkenners in de stam. Degenen die op de een of andere manier het onheil aan voelden komen. Maar het waren ook de medicijnmannen en kruidenvrouwen die met hun gaven voor genezing zorgden. Eigenschappen en kwaliteiten die destijds ook duidelijk hun waarde hadden.

Erkenning en waardering voor hoogsensitiviteit

Maar in een veranderende en steeds meer technocratisch geworden maatschappij wordt en werd sensitiviteit niet overal erkend en gewaardeerd en gemakkelijk als een beetje neurotisch afgedaan. Ik denk dat het als je zelf een hoogsensitief persoon bent belangrijk en cruciaal is hoe je conditionering is verlopen. Hoe je blauwdruk eruit ziet. Oftewel de eerste imprint van ervaringen en betekenissen die je in je leven hebt meegemaakt. Want die eerste belangrijke ervaringen zijn heel bepalend voor het feit of je als gevoelig mens zelfvertrouwen hebt opgebouwd of dat je jezelf als afwijkend en negatief bent gaan zien.

De blauwdruk van een hoogsensitief persoon

Daar is het, zo ik het zelf ervaar en ervaren heb, bij veel hoogsensitief personen ‘mis’ gegaan, voor zover dingen ‘mis’ kunnen gaan in je leven. Ik zeg mis, omdat op het moment dat er in je blauwdruk negatieve ervaringen zijn opgeslagen ten aanzien van je gevoeligheid je van je natuurlijke pad afdwaalt en je aangepast gedrag gaat vertonen. Dat aangepaste gedrag is voor de meeste hoogsensitief personen een soort tweede natuur geworden. Dat kunnen ze als geen ander. Maar de negatieve keerzijde daarvan is dat als je dat doet, je ‘weg’ raakt bij jezelf. En als dat lang genoeg duurt, dan begint het energie verlies. Met op de lange termijn vaak overspannenheid en burn-out. De vraag is dan ook meestal niet of je in een burn-out terecht komt, maar eerder wanneer en hoe vaak…

Zelfvertrouwen en grenzen

Heb je als hoogsensitief persoon een fijne jeugd gehad en ben je gesteund en erkend in je sensitiviteit en heb je daarin zelfvertrouwen en goede grenzen opgebouwd, dan ziet hoogsensitiviteit er vooral uit als een kwaliteit.  Je bent dan in staat om op een adequate manier je ruimte in te nemen zonder dat je de ander uit het oog verliest. Je stelt goede grenzen en je zorgt zowel goed voor jezelf als voor de ander. Je vindt het dan ook leuk om nieuwe dingen te doen en te ontdekken, mits ze niet te overweldigend zijn en je daarmee overprikkelen.

Focus

Wat dan nog wel een uitdaging kan zijn is het hebben en houden van focus. Want veel hoogsensitieve mensen zijn heel begaafde mensen die een brede interesse hebben. Ze vinden veel dingen leuk of interessant. Hetgeen het nadeel heeft dat hun energie versnipperd gericht is op allerlei verschillende dingen. Een combinatie met hoogbegaafdheid komt ook regelmatig voor.

Stel je niet zo aan…

Ligt er daarentegen in je blauwdruk vast dat je gevoeligheid aanstellerij is en dat je ‘normaal’ moet doen en niet zo moet ‘zeuren’, dan ziet dat vertrouwen in jezelf en je kwaliteiten er heel anders uit. Omdat je als kind voor je overleving nu eenmaal lang afhankelijk bent van volwassenen (meestal je ouders en andere verzorgers) zul je aangepast gedrag gaan vertonen. Je leert dan wie je bent en wat je voelt in jezelf af te wijzen. Met als gevolg dat je in de loop van je jeugd (een deel van) jezelf kwijt raakt. Naast je opvoeders zijn ook vriendjes en vriendinnetjes hier bepalend in. Want het kind wil er ook graag bij horen. En als het teveel afwijkt van de groepsnorm, dan raakt het buitengesloten en vooral als sprake is van een negatief zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen dan zal het hoogsensitieve kind heel erg zijn best gaan doen om er toch maar bij te horen. En ook hier geldt weer: met als gevolg, dat het zichzelf kwijt raakt. Een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen in combinatie met hoogsensitiviteit maakt ook niet dat je snel allerlei nieuwe dingen aangaat. Je blijft dan liever in je comfortzone waar je je meer veilig voelt.

Basisbehoeften

Die veiligheid is een basisbehoefte die we allemaal hebben. Als je die niet ervaren hebt in je jonge leven en daarnaast heb je ook weinig erkenning en verbinding ervaren, dan heb je op drie punten in je basisbehoeften een gemis ervaren. Het gevolg ervan kan zijn dat je een soort verslavend gedrag gaat herhalen waarin die drie basiselementen een rol spelen. Bijvoorbeeld door het aangaan van relaties die ondermijnend zijn. Dat trek je onbewust aan omdat je systeem door die vroege ervaringen uit balans is geraakt en je systeem wel in balans wil zijn. Door het aangaan van die ondermijnende relaties wil het onbewuste dat de onbewuste pijnervaringen alsnog in je bewuste komen zodat je alsnog kunt gaan verwerken en emotioneel groeien.

Meer over basisbehoeften kun je lezen in het gratis E-bookje: Basisbehoeften

Enige vorm van aanpassing is noodzakelijk

Nu is het uiteraard zo omdat we als mensen sociale wezens zijn dat enige vorm van aanpassing prima is. Maar belangrijk is dat er een bepaalde vorm van balans gevonden wordt tussen aanpassing en gaan staan voor wat voor jou belangrijk is.

Introvert of extravert

Je kunt je wel voorstellen dat een introvert hoogsensitief persoon een ander type mens is dan de extraverte hoogsensitief persoon. De introverte hoogsensitief persoon heeft wel behoefte aan andere mensen in de vorm van een paar goede vrienden, maar in grote groepen voelen ze zich meestal niet zo thuis. Misschien ben jij wel een extravert  hoogsensitief persoon en twijfel je om die reden of je wel echt hoogsensitief bent. Cruciaal daarin is de manier waarop je je batterij weer vult. Een extravert hoogsensitief persoon zal toch liefst in zijn of haar eentje willen bijtanken. In de rust en de stilte. Echte extraverte niet hoogsensitief personen vinden het een pittige uitdaging om in die rust en stilte bij te tanken.

Communicatiestijlen

Je favoriete communicatiestijl is een vorm van aangeleerd gedrag die je je al heel jong hebt eigen gemaakt door een combinatie van aanleg en gekopieerd gedrag van je directe omgeving. Als het bij jou thuis een zoete inval was en je voelde je daar fijn en veilig bij, dan zul je dat gemakkelijk over kunnen nemen. Maar ook als het voor je overleving nodig was en je hierin geleerd hebt je aan te passen, kan je extravert gedrag hebben aangeleerd. Uiteraard geldt iets vergelijkbaars voor introvert gedrag. Een snelle en gemakkelijke manier om jezelf bewust te worden of je meer extravert of meer introvert bent is de vraag of je het liefst een paar goede vrienden hebt of juist een uitgebreide vriendenkring hebt. Of: Ga je liever met een of twee vrienden of vriendinnen op stap of juist liever in een grote groep? Het laatste duidt meer op extravertheid. Het eerste op introvertheid. Meer over communicatiestijlen kun je lezen in het artikel: DISC, Communicatiestijlen, als jij nu maar…

Vrij of verlegen

Verlegenheid als aangeboren eigenschap is anders dan als gevolg van de combinatie van gevoeligheid en ervaren onveiligheid in je jeugd angstig, bezorgd en de neiging tot depressiviteit te hebben ontwikkeld. Het laatste is meer een teken van de gevoeligheid en is vrijwel altijd ontstaan in een vijandige dan wel niet gevoelige omgeving. Dit laatste zal hoogstwaarschijnlijk ook veranderen op het moment dat je als hoogsensitief persoon je deuken en butsen uit je jeugd gaat verwerken en leert om de kwaliteit van je gevoeligheid meer te waarderen. Echte verlegenheid als eigenschap is meer blijvend.

Ochtendmens

Ook het feit of je ochtend dan wel avondmens bent maakt ook verschil in hoe het gedrag van een hoogsensitief persoon eruit ziet. Een hoogsensitief persoon die ochtendmens is zal vaker in de morgen overprikkeld raken, hoewel het effect op het energieniveau zich ook in de loop van de dag kan ontwikkelen. De kunst is om (net als bij de meeste andere punten) een zekere balans te vinden hierin. Balans door je energie goed over de dag te verdelen en ’s morgens rustig te beginnen en ’s middags wat minder eisen aan jezelf te stellen. De avond kun je het beste gebruiken om bij te tanken en bijtijds naar bed te gaan.

Avondmens

Avondmens en hoogsensitief (wat minder voorkomt) heeft voordelen. Je hebt dan de rust en de stilte van de avond en nacht om te werken en je kunt (als je werk dat toelaat) ’s morgens lekker uitslapen en rustig op gang komen. Bovendien heb je dan meestal ook minder last van de spits 🙂

Boosheid

Nog een ander verschil is of je als  hoogsensitief persoon geleerd hebt om je boosheid te voelen en die ook te uiten. Het kunnen voelen en uiten van je boosheid is mede bepalend voor hoe goed je in staat bent je grenzen te stellen. Een introvert hoogsensitief persoon die over weinig zelfvertrouwen beschikt en de boosheid niet voelt, zal ook minder in staat zijn om adequate grenzen te stellen, dan een extravert hoogsensitief persoon met voldoende zelfvertrouwen.

Alles bij elkaar

Je kunt je uit dit alles wel voorstellen dat een extraverte op de buitenwereld gerichte hoogsensitief persoon met een probleemjeugd er anders uit ziet dan een introverte tevreden hoogsensitief persoon die een fijne en steunende jeugd heeft gehad. Daarnaast hebben hoogsensitief personen net als andere mensen ook verschillende belangstellingen in de vorm van muziek, kennis, sportief,  enzovoorts waardoor ze ieder voor zich uniek zijn.

Zelfvertrouwen voor vrouwen

Werkt jouw blauwdruk ondermijnend voor je? Heb je vooral geleerd dat je niet mag zijn wie je bent? Dat je een jankerd bent en dat je sterker moet zijn? Of heb je juist geleerd je sterk voor te doen, maar is dat  niet alleen wie je bent? De online cursus Zelfvertrouwen voor Vrouwen helpt je te ontdekken wie je nog meer bent of kunt zijn.

Bron: http://www.confront.nl/artikelen/718-hoogsensitief-personen-hsp-de-ene-is-de-andere-niet/

We zijn als mensen allemaal verschillend, ook in hooggevoeligheid. Zelfs dan zijn er verschillende vormen van HSP net zoals er verschillende persoonlijkheden zijn. Ook achtergrond, opvoeding, ervaring, trauma’s spelen een rol mee tot welke groep HSP iemand behoort.

Er zijn veel mensen die hoogevoeligheid en extra gevoelig zijn met elkaar verwarren en dan vlug zeggen, ik ben ook HSP. Zelf voel ik aan wie echt hooggevoelig is of niet. Hoef deze persoon zelfs niet eens persoonlijk te zien, mijn gevoel en intuïtie geven het vanzelf aan net zoals liegen. zelfs als er keihard gelogen of ontkend wordt.

Advertentie

De gave van goede mensen zit in de details

13, april 2017 

Kleine details kunnen hele levens in elkaar zetten. Sommige mensen merken deze details helemaal niet op, mensen die niet door hebben hoeveel moeite anderen doen om hun bestaan makkelijker te maken, door hun donkere dagen lichter te maken en onaangename situaties op te lossen.

Goede mensen hebben geen spandoek bij zich en praten ook niet al te veel over zichzelf. Soms maken ze de fout om zichzelf juist net iets te veel te verwaarlozen en zich meer bezig te houden met de behoeftes van anderen. Zelf hebben ze dit echter niet eens door. Het is hun essentie, de manier waarop zij de wereld zien: ze geven alles aan anderen.

Je hoort vaak dat goede mensen anderen waar geluk kunnen schenken. Mensen die daarentegen juist hypocriet en ingewikkeld zijn, die de neiging hebben om anderen alleen maar verdriet en pijn te schenken, bieden echter ook iets: ervaring. Of je het nu gelooft of niet, beide zijn noodzakelijk in het leven.

Hoeveel goede mensen ken jij? Misschien maken deze mensen deel uit van je dagelijkse leven en verrijken ze jouw leven met hun woorden en hun subtiele nederigheid die helemaal geen egoïsme kent. Het kan zelfs zo zijn dat je zelf een van die mensen bent die licht schijnt in het leven van anderen, die het bovenal belangrijk vindt dat anderen gelukkig zijn, die elke situatie aanpakt met heel veel oog voor detail. Misschien is het je doel om een glimlach te toveren op de gezichten van je familieleden en nee… je vraagt er nooit iets voor terug. Omdat dit in jouw aard zit, omdat dit de manier is waarop je denkt dat het leven in elkaar zit.

Grote harten kun je herkennen aan de kleine details

Misschien is het lang geleden dat anderen je voor het laatst waardering hebben gegeven voor die kleine details die hun harten gelukkig maken. Het is echter goed mogelijk dat iemand jou wanneer je dit het minst verwacht, verrast door je een onverwachte gunst te doen of door zo veel om je te geven, dat je je er opgelaten door voelt.

Soms kan de vriendelijkheid van anderen ons sprakeloos maken. We weten niets anders te doen dan opgewonden raken van de gebaren van anonieme mensen die, zonder vleugels op hun rug, tasjes vol met elfenstof met zich meebrengen om gedurende hun weg geluk te verspreiden.

Mensen zeggen dat imitatie de grootste vorm van vleierij is. Je zou echter ook kunnen zeggen dat niet iedereen hiertoe in staat is. Niet iedereen weet hoe hij oprecht vriendelijk kan zijn naar anderen toe. De vraag die je jezelf dus zou moeten stellen is: worden mensen goed geboren of goed gemaakt?

Sinds de neurowetenschap populair begon te worden, doen veel mensen hun best om het idee te verdedigen dat mensen een aangeboren aanleg hebben voor vriendelijkheid. Dat dit iets is dat biologisch deel van ons uitmaakt. Vroege ervaringen, onze opvoeding, onze sociale en educatieve context en de ervaringen die hieruit voortkomen kunnen onze aangeboren vriendelijkheid echter veranderen.

Gebaren als iets geven, iets aanbieden, iemand helpen en om iemand geven, zouden op zichzelf eigenlijk allemaal al gebaren moeten zijn die geluk en innerlijke balans kunnen bieden. Toch zijn er niet veel mensen die deze vaardigheid onder de knie weten te krijgen.

Vriendelijkheid is een manier om empathie te beoefenen

Goede mensen zijn zich niet eens bewust van hun vermogen om met anderen mee te leven. Ze voelen de pijn van de wereld en maken deze pijn zichzelf helemaal eigen. En van daaruit gaan ze elke dag op zoek naar uiterlijke balans om zich goed over zichzelf te kunnen voelen.

Hun vriendelijkheid is altruïstisch van aard en wordt door hen aangeboden zonder er iets voor terug te verwachten. In hun ogen bestaat er geen tijd. Ze sluiten hun eigen prioriteiten buiten en zijn niet afstandelijk, veeleisend of verwijtend.

Nederigheid, waar de details belangrijk zijn

Iedereen die geboren is met een nederig hart weet heel goed wat voor grootsheid er schuilgaat achter de details. Deze mensen weten dat een gebaar, een aanraking, een paar bemoedigende woorden en het bieden van een luisterend oor veel meer voor iemand kunnen betekenen dan materiële goederen.

Probeer geen materiële goederen te verzamelen of er te veel aan gehecht te raken. Omring jezelf met goede mensen die jouw wereld magisch maken. En als je deze mensen niet kunt vinden, probeer er dan zelf een te worden.

Goede mensen kunnen er ook genoeg van krijgen goed te zijn

Inderdaad, als je je hele leven geprobeerd hebt om je hart open te stellen voor anderen, om altijd datgene te doen dat het beste is voor anderen, dan is het heel goed mogelijk dat je op een gegeven moment je limiet bereikt. Dit moment zal komen, natuurlijk. Zelfs goede mensen die nooit iets terug verwachten, zouden namelijk alsnog erkenning moeten krijgen. Waarom?

• Iemand die geen erkenning krijgt, wordt niet gewaardeerd.
• Iemand die niet gewaardeerd wordt, valt in de peilloze diepte van het ‘niet bestaan’.
• Soms kunnen anderen gewend raken aan onze eigenschap om altijd het goede te doen, waardoor ze deze eigenschap voor lief gaan nemen en hun smeekbedes overgaan in eisen.
• Iemand die geen erkenning en waardering krijgt voor zijn inspanningen, zal uiteindelijk ontrafelen als een oude doek die niets meer te bieden heeft. En dan maakt het helemaal niet uit hoe sterk of mooi je bent; zelfs goede mensen kunnen namelijk kapotgaan.

Laat dit echter niet gebeuren. Zorg voor de goede mensen om je heen alsof zij jouw meest waardevolle goederen zijn. Zorg voor jezelf en aarzel nooit om grenzen te stellen, bega nooit de fout om te denken dat ‘nee’ of ‘genoeg’ zeggen betekent dat je geen eervolle ziel bent.

–Afbeeldingen met dank aan Lucy Cambell, Aidan Heune, Marion K.–

Bron: https://verkenjegeest.com/de-gave-van-goede-mensen-zit-in-de-details/

Osho: Liefde

als je van een bloem houdt, pak het niet op
omdat je het op raapt,
sterft het en houdt het op

dus als je van een bloem houdt, laat het dan
liefde gaat niet over het zbezit
liefde is waardering

Geef jezelf..

Nooit waardering of goedkeuring bij anderen zoeken, deze zullen het nooit aan jou maar juist aan anderen geven..

Geven en ontvangen

Mooie woorden over het evenwicht tussen geven en ontvangen.

Ontvangen is een kwaliteit die veel mensen moeten leren
We hebben geleerd dat het beter is
te geven dan te te ontvangen
Maar wie niet kan ontvangen komt niet b…ij zichzelf thuis
Vergeet ook de waardering voor jezelf niet
en kom weer terug in de stilte bij jezelf
Want in het geven ontvang je en in het ontvangen geef je
Met die wetenschap is de cyclus rond…

~* Bron van Wijsheid *~

Bedankt

 

Bij deze wil ik de medebloggers bedanken die mijn blog steeds nomineren voor een Award, waar ik eigenlijk niet aan mee doe.

Het is fijn te lezen dat mijn blog gewaardeerd wordt. Toch is mijn belangrijkste motivatie om teksten en artikelen te delen voor de lezers en medemens.

Tekstjes waar men iets mee kan of het pad verder op zet. De reacties liegen daar ook niet om, wat me verder zet om mijn blog op deze manier verder te zetten in alle liefdevolle inspiratie.

Dus alle lezers bedankt, ook voor de reacties. Mede dankzij jullie is er een mooie samenwerking van energie.

Respect voor verpleging

 

Op deze Internationale Dag van de Verpleging denk ik aan al die tienduizenden mensen die iedere dag weer klaar staan om te zorgen voor onze ouderen, zieken en gehandicapten.

Natuurlijk, we maken ons vaak zorgen over de kwaliteit van de zorg: over bureaucratie, over marktwerking en over de hoge werkdruk voor het personeel.

Maar laten we vandaag – op 12 mei, de verjaardag van Florence Nightingale – onze dank en waardering uitspreken voor de mensen die er voor ons zijn op die mo…menten dat we hun zorg en aandacht zo hard nodig hebben.

Ik heb groot respect voor de inzet en hun liefde voor het mooie werk dat ze doen. Op deze Internationale Dag van de Verpleging geef ik alle verpleegkundigen van Nederland een hele grote digitale pluim!

 

Zou niet alle spirituele hulp gratis moeten zijn?- Wet van de aantrekkingskracht

 

Ik kreeg een reactie van  Daniel:

ik waardeer je ideeën echt. Ze gaan ergens over. Praktisch en intelligent. In feite hebben jouw blogs me geholpen in LOA(=Law of Attraction=Wat van de Aantrekkingskracht/Redactie) te geloven. Zoals ik al zei: ik lees je blogs echt graag. Maar toen ik zag dat je ze verkoopt en er geld mee probeert te verdienen, kwamen er wel vragen bij me op over je geloofwaardigheid over dat je alleen maar mensen probeert te helpen. Je weet dat dit een van de grootste bezwaren is van anti-LOA mensen. Serieus, waarom proberen jullie je dingen te verkopen? Je kunt toch eerlijk mensen proberen te helpen (als dat tenminste je bedoeling is) zonder financiële bijbedoelingen.

Beste Daniel,

Dank je wel voor het stellen van deze vraag, in het openbaar en met respect. Meestal als iemand dit onderwerp te berde brengt, gebeurt dat op zo’n manier dat ik het niet kan publiceren (dwz. soms is het echt hufterig). Er zijn veel lichtwerkers en genezers onder mijn lezers en ik ben er van overtuigd dat veel van hen worstelen met het idee geld te moeten vragen voor wat ze doen. Daarom ben ik meer dan blij dat ik wat kan zeggen over mijn kijk hierop.

In mijn blog heb ik het al eens gehad over het verkeerde geloof dat iets goeds doen voor anderen alleen waardevol is als het een offer vraagt van degene die geeft. Het idee, dat iets dat gegeven wordt alleen van waarde is als het voor de gever op een of ander manier moeite of opoffering betekent, is eerlijk gezegd belachelijk in mijn ogen. Niet alleen kan geven op die manier heel wat schuldgevoel veroorzaken bij degene die ontvangt (wie wil iets krijgen met zo’n prijskaartje eraan), maar het beperkt ook heel erg hoeveel er gegeven kan worden (als ik elke keer als ik wat uitgeput ben, dan kan in niet lang blijven geven zonder dat ik zonder energie/geld/leven kom te zitten). Ik denk dat de argumenten die ik toen noemde hier perfect op aansluiten.

Als iemand me vraagt waarom ik geld vraag voor wat ik doe, heeft hij of zij vaak de overtuiging dat ik de mensheid beter zou dienen als ik mijn diensten gratis aanbood. Maar klopt die veronderstelling wel? Zullen we het eens een beetje proberen te ontleden?

Hoe zou het zijn als ik alles gratis weggaf?

Ten eerste moet ik in mijn onderhoud voorzien. Zolang we niet allemaal instemmen met een economie die gebaseerd is op grondstoffen, moet ik een bepaald inkomen hebben zodat ik mijn huur kan betalen. Zou ik geld kunnen verdienen met iets anders, iets minder spiritueels, iets waar ik minder plezier in zou hebben dan in wat ik nu doe? Natuurlijk zou dat kunnen. Ik zou terug kunnen naar het bedrijfsleven en daar heel goed kunnen verdienen. Dan zou ik alleen niet meer zoveel tijd kunnen besteden aan wat ik echt wil doen.

Ik zou maar een handjevol mensen kunnen coachen, misschien een of twee in plaats van de tientallen die ik momenteel kan helpen.

Ik zou maar een paar blogs per maand kunnen schrijven. Er zou geen bibliotheek aan honderden blogs, artikelen, audio’s en video’s meer gratis beschikbaar zijn op mijn website.

Ik zou niet meer vele uren kunnen besteden aan het versterken van mijn eigen vibratie en het bereiken van steeds hogere niveau’s van begrijpen, die ik dan met jullie kan delen. Zelf-ontwikkeling kost tijd. De retraites waar ik heen ga zijn niet alleen voor het plezier. Het is mijn bron voor voortdurende vorming.

Ik zou niet meer authentiek zijn. Dit is wie ik ben. Dit is wat ik moet doen. Ik breng in praktijk wat ik predik. Als ik mezelf dwing werk te doen dat ik niet echt wil doen ga ik tegen die dingen in.

Ik zou meestal te moe zijn om me te verbinden. Ik kan alleen schrijven als ik geïnspireerd ben. Als ik coach, ben ik in een andere gemoedstoestand. Het kostte me niet alleen heel wat uren om te leren hoe ik dat moest doen, maar ik moet ook in een hogere vibratie zijn om het te kunnen doen. Ik heb tijd en ruimte nodig en de juiste omgeving om dat te kunnen laten gebeuren. Uitputting draagt daar niet aan bij.

Doordat ik mezelf fulltime aan dit werk wijd, ben ik in staat veel meer mensen gratis of op een andere manier te helpen, dan ik zou kunnen als ik een andere baan had. Ik zou ook niet op het niveau kunnen werken als ik nu doe, als ik een belangrijk deel van mijn tijd afgeleid zou worden door werk dat niet aansluit bij Wie Ik Werkelijk Ben.

Zou alle spirituele hulp gratis moeten zijn?

Maar is het niet gewoon verkeerd om geld te vragen voor welke spirituele hulp dan ook? Zouden niet alle lichtwerkers en genezers en leraren voor niets moeten werken?  Zouden we niet allemaal tevreden zijn als we in armoede moesten leven, levend van giften, tevreden met het idee dat onze opoffering het waard is om anderen te kunnen helpen?

Ik geloof dat niet, nee. Laat me je vertellen waarom niet:

Armoede draagt niet bij aan het helpen van anderen. Wie denk je dat er meer mensen kan helpen, een miljardair of een armoedzaaier? Deze vraag is makkelijk te beantwoorden, nietwaar? Hoe meer geld iemand verdient, hoe meer mensen hij kan helpen, punt. In armoede leven draagt niet bij aan het helpen van anderen. Het betekent simpelweg dat er een geloof is dat je geen goed mens kunt zijn èn veel geld kunt hebben, en dat geloof deugt niet. Waarom zou het Universum dat zo willen? Waarom zou het juist van de besten onder ons verlangd worden om het minste te hebben? Zou het niet precies andersom moeten zijn (dat is het ook, maar we maken er een rommeltje van door het andere te geloven).

Geld is spiritueel.

Natuurlijk is materialisme om het materialisme geen goed idee en veroorzaakt dat vaak een hoop narigheid. Maar dat betekent niet dat geld, op zich, slecht of niet spiritueel is. De energie van geld is eigenlijk diep spiritueel, en een onvermogen om het te ontvangen zal een grote onbalans veroorzaken. Bedenk eens: energie moet stromen. Als energie uitstroomt, moet het ook instromen. Anders ontstaat er uitputting. Als je geeft, maar niet in staat bent om te ontvangen, zul je een onbalans in je leven creëren. Je kunt de liefde van het universum op veel manieren krijgen. Geld is er gewoon een van, en ook wel een gemakkelijke. Waarom is die ene vorm van energie zo onacceptabel? Nou, dat is het niet. Behalve als je denkt dat het zo is.

Arm zijn maakt niet dat je meer verlicht bent. Er zijn wel veel religieuze organisaties die je willen doen geloven dat armoede een deugd is, terwijl ze in het geheim hun zakken vullen. Wat kunnen ze je schelen. Er zijn veel spirituele denkwijzen die oprecht geloven dat de geest zich kan verheffen door eenzaamheid en armoede. Daar ben ik het niet helemaal mee oneens. Ik denk wel dat als je in een klooster gaat leven en alle materiële bezittingen opgeeft, het je kan helpen om een grotere helderheid te bereiken. Maar ik geloof niet dat het onze opdracht is in het leven om in een donkere kamer te zitten en te mediteren. Ik geloof gewoon niet dat het Westen het helemaal bij het verkeerde eind heeft. Terwijl onze broeders in het Oosten zich hebben bekwaamd in het beheersen van het denken, en onze zusters richting zuiden (zoals Midden- en Zuid-Amerika) een diepere verbinding hebben met de natuur, hebben wij in de Westerse wereld een groot begrip van fysiek plezier en comfort (ja, ik weet dat ik generaliseer. Laat je niet te zeer meenemen door dit geografische plaatje). En inderdaad, we zijn er veel te ver in doorgeschoten, maar onbalans is er bij alle denksystemen. Niemand van ons heeft het bij het rechte eind. Ik geloof dat de tijd is gekomen om al deze disciplines met elkaar te verbinden en een evenwicht te vinden tussen de uitersten.

We zijn hier om te genieten van het fysieke bestaan, terwijl we afgestemd zijn op de natuur en de kracht van ons denken bewust zijn. En als we dat doen, moeten we vrede kunnen hebben met materialisme en ermee leren werken op een evenwichtige manier, in plaats van het te demoniseren. Het is prima om geld te verdienen, maar het is niet OK om de aarde te verkrachten en hele culturen te vernietigen om zover te komen. En het is ook niet nodig om dat te doen.

Geld verdienen op een afgestemde manier kan een groot voorbeeld zijn.

Als we toe willen naar een wereld waarin alle mensen zich kunnen veroorloven het pad te kiezen dat op een lijn is met hun harten en hun passies, dan zullen we zulke voorbeelden moeten stellen. Veel mensen kiezen er voor dat pad niet te gaan omdat ze denken op die manier geen geld te kunnen verdienen. Ik zou ze graag hun ongelijk bewijzen. Ik denk dat hoe meer bedrijven we hebben die ons laten zien dat je geld kunt verdienen terwijl je gelukkig bent en anderen gelukkig maakt, hoe meer mensen zich zullen toestaan hetzelfde te doen. Dat zal van een mooi luchtkasteel worden tot wat werkelijk mogelijk is in wat mensen kunnen bedenken. We hoeven niet te kiezen tussen een prettig leven en vervulling. We kunnen het allebei hebben.

Een van de redenen waarom er zoveel onethische en destructieve ondernemingen zijn is vanwege het geloof dat je echt wel een hufter moet zijn om geld te kunnen verdienen. Ik ben persoonlijk van plan om de onjuistheid van dit beeld op grootse manier te bewijzen. En velen doen dit al. Steeds meer bedrijven laten zien dat je je personeel en je klanten kunt behandelen als sterren, een ijzersterke service kunt bieden EN veel geld kunt omzetten, en ondertussen fondsen oprichten om nog meer mensen gratis te helpen. Ik juich deze bedrijven toe en voorzie een wereld waarin mensen eindelijk het feit in de gaten krijgen dat afgestemd zijn lucratiever is dan een hufter zijn.

Mensen waarderen dingen meer als ze ervoor betalen.

Dit is een argument dat ik vaak heb gehoord en daarom haal ik het hier aan, hoewel ik het er maar ten dele mee eens ben. Ik denk dat veel mensen dingen waar ze voor betaald hebben meer waarderen. Het is zelfs zo dat ze bepaalde diensten meer schijnen te waarderen als ze er veel voor betaald hebben. Ik heb hier zeker bewijzen van gezien. Mijn betalende cliënten nemen hun sessies en hun huiswerk over het algemeen veel serieuzer dan de mensen voor wie ik gratis beschikbaar ben. Ze hebben geld betaald en nu verwachten ze resultaat. Ze zijn bereid er meer voor te doen. Ze respecteren mijn tijd ook meer. Ik heb nooit een betalende cliënt gehad die niet op kwam dagen. Er zijn mensen geweest die ik gratis hielp die gewoon niet op een afspraak kwamen. Was wat ik te bieden had opeens minder waard omdat ik er geen geld voor vroeg? Zij dachten blijkbaar van wel.

Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen. Sommige mensen betalen voor diensten en doen er niks voor, en sommigen krijgen het voor niks en doen hun huiswerk trouw en boeken geweldige resultaten (en omdat ik me meer ging richten op deze soort mensen, trok ik geen niet-serieuze mensen meer aan). Daarom doe ik nog steeds heel veel gratis en dat zal ik ook blijven doen. Maar het is de moeite waard om te vermelden dat veel mensen beter geholpen zijn als ze er voor moeten betalen. Denk hier ‘s over: zou jij liever een boek lezen dat je voor niets kreeg dan een waar je voor betaald had, al was het maar een klein bedrag? Welke auto behandel je met meer eerbied, die van $500 of die van $100.000?

Spirituele vaardigheden zijn ook vaardigheden.

In onze samenleving zijn we vakkundigheid erg gaan waarderen. We betalen een meerprijs voor deskundigheid. Ik zie daar niets verkeerds in. Eigenlijk denk ik dat er problemen ontstaan als we mensen niet betalen voor hun vaardigheden. Een heel goede leraar, bijvoorbeeld, die haar studenten inspireert tot topprestaties, en die zich de vaardigheid heeft verworven om dat te kunnen, zou extra geld moeten krijgen. Het feit dat we deze vaardigheid niet extra waarderen gaat mijn verstand te boven, maar is wel de kern van veel problemen in het onderwijs. Maar als we grote kundigheid belonen, geven we mensen een stimulans om dat na te streven. We maken het waarschijnlijker dat meer mensen deze weg zullen kiezen, en we maken het beter mogelijk om dat te doen. Wanneer iemand jaren en tienduizenden dollars heeft besteed om een krachtige genezer of leraar te worden, waarom is die vakkundigheid dan opeens niets waard? Waarom waarderen we de kundigheid van medische dokters maar niet van sjamanen? Waarom hebben we er geen moeite mee om een advocaat te betalen, maar vinden we het idee een energetisch genezer te betalen bespottelijk? Waarom is het OK dat een vervuilend, onethisch bedrijf groot kan worden en tig vreselijke banen kan creëren, maar is het niet OK dat een spiritueel bedrijf heel groot wordt en in heel veel geweldige banen kan voorzien en een weldaad is voor de wereld?

Maar is het niet onze verantwoordelijkheid als lichtwerkers om voor iedereen toegankelijk te zijn?

En nu even serieus: als je er voor hebt gekozen om je leven te wijden aan het helpen van anderen, ben je dan niet ook verplicht er voor te zorgen dat je zoveel mogelijk mensen kunt helpen door jezelf zo bereikbaar mogelijk te maken voor iedereen?

Nou ja, dat is niet echt mogelijk. Waarom: omdat je niet iedereen kunt helpen. Je kunt niet iedereen boeien. En daar ben je ook helemaal niet toe verplicht. Nooit.

Het idee dat lichtwerkers ergens toe verplicht zijn blokkeert meer geneeskrachtige energie dan wat ook. Het weerhield mij er beslist heel lang van om te zijn Wie Ik Werkelijk Ben. Ik werd geboren met een sterke wens om te genezen. Als ik, als kind, voelde hoe de mensen om me heen ongelukkig waren, dacht ik onterecht dat het mijn taak was, mijn verplichting, om ze te helpen. Als ik dat niet kon, omdat ze er nog niet aan toe waren om hun pijn los te laten, had ik het gevoel dat ik een mislukkeling was. Dat leidde tot een geloof dat ik niet goed genoeg was, waarvan ik nog steeds dingen aan het opruimen ben. De intense wens om te helpen gekoppeld aan het geloof dat ik die taak niet aankon, veroorzaakte een hoop pijn. En aldus sloot ik mijn vermogens af, verborg mijn licht en werd een boze, depressieve, introverte, stille en wanhopige tiener en jongvolwassene. Ik liet mensen toe me te mishandelen. Ik dacht dat ik niet meer waard was. Per slot van rekening, als ik niet kon doen wat mijn bedoeling was, als ik anderen niet gelukkig kon maken, als ik mijn “taak” niet kon vervullen, waar was ik doen voor van nut?

Het kostte me jaren om er achter te komen dat ik geen “taak” had. Het was een intentie geweest, een verlangen, maar nooit een verplichting. En toen ik mezelf uiteindelijk toestond om gelukkig te zijn ook als anderen dat niet waren, begon ik werkelijk anderen te helpen. Mijn vreugde inspireerde hun vreugde. Daar was mijn pijn niet toe in staat. Als kind voelde ik me een mislukkeling omdat ik dacht iedereen te kunnen en moeten helpen. Ik begreep niet dat het niet aan mij was om ze te helpen. Ik kon geen goede energie in hun werkelijkheid stoppen. Het enige wat ik kon doen was mezelf beschikbaar maken voor diegenen die er klaar voor waren om te ontvangen wat ik door mij kon laten stromen. Ik kon me ervoor beschikbaar stellen en dan de mensen die klaar waren voor mijn specifieke soort energie bij me laten komen. De hulp moest ze boeien en als ik niet beschikbaar was, zou iemand anders het doen. Hun hulp was niet van mij afhankelijk.

Ik werd me ook bewust dat ik hier niet was om de wereld te redden, omdat de wereld niet gered hoeft te worden. Dit valt onder het Universum. Ieder van ons krijgt meer leiding dan we kunnen bevatten. En we kunnen ervoor kiezen mee te spelen in het spel of niet. Het is niet verplicht om dat te doen. We kunnen ervoor kiezen, omdat het leuk is en prettig is, maar niet omdat we moeten.

Dus je kunt niet iedereen helpen. En je kunt niet voor iedereen bereikbaar zijn, want de Wet van Aantrekking kan alleen die mensen bij je brengen die bij je passen. Als je erop gericht bent anderen te helpen, zul je alleen die mensen aantrekken die je kunt helpen. Als je gericht bent op lijden en schaarste en frustratie, dan zul je veel mensen aantrekken die voortdurend om hulp vragen maar niet instaat zijn het te ontvangen. Niets zal je sneller uitputten.

Als het geen win-win is, is er een onbalans.

Het komt hier op neer: het Universum werkt op een win-win basis. In feite werkt het op een win-win-win-win-win basis. Wij zijn degenen die kwamen met het verwrongen idee van een win-verlies principe. Alleen werkt dat niet echt, vooral op de lange termijn. Als alle partijen beter worden van een uitwisseling van energie dan is er geen einde aan de hoeveelheid energie die uitgewisseld kan worden en aan hoeveel profijt daaraan gehad kan worden. Als iemand moet verliezen opdat een ander kan winnen, dan komt er altijd een eind aan.

Als de student er klaar voor is verschijnt de leraar. Als die leraar meer geld vraagt voor wat hij te bieden heeft dan je je kunt veroorloven, dan ben je er òf nog niet klaar voor òf dit is niet de juiste leraar voor je. Als je er werkelijk aan toe bent om de helderheid waar je naar op zoek bent te gaan laten zien, dan zal dat gebeuren op een manier die voor jou zeker bereikbaar is. Het is niet de verantwoordelijkheid van de leraar om er voor te zorgen dat je er klaar voor bent (dat is niet mogelijk).

Mijn persoonlijke balans

Ik heb hier natuurlijk zelf ook mee geworsteld. Ik heb een sterk verlangen zoveel mogelijk mensen als mogelijk is te helpen en ik geloof dat hier mijn bedrijf van maken in plaats van een beetje aan-hobbyen me werkelijk geholpen heeft zover te komen. Ik geef ook heel veel informatie gratis, niet omdat ik denk dat dat moet, maar omdat dat me een heel goed gevoel geeft. Het is mijn bedoeling om steeds een veelvoud aan manieren aan te bieden voor degenen die klaar zijn om te bereiken wat ik te bieden heb bijvoorbeeld door beurzen en sponsoring. Ik heb het evenwicht gevonden dat voor mij werkt – ik maak het maximale dat ik kan mogelijk, en ondertussen zorg ik er voor dat ik mezelf niet uitput, zodat ik blijf kunnen groeien en ontwikkelen en kan geven op steeds grotere schaal.

Ieder van ons moet voor zichzelf een balans vinden, maar ik denk dat de grootste vergissing die we kunnen maken als spirituele gemeenschap is om klein te denken. Als we de wereld gaan veranderen moeten we bereid zijn op een groot podium te spelen. We moeten bereid zijn om ons geld en onze economie te gebruiken voor het goede, in plaats van erover te klagen dat anderen het niet doen.

Zeg tegen die klojo van een directeur niet dat hij het anders moet doen. Hij zal je niet begrijpen. Ga je eigen spiritueel ingestelde bedrijf beginnen en ga een bom duiten verdienen door anderen te helpen, en laat ze zien dat dat mogelijk is; dat het in feite lucratiever is dan hun destructieve manier. Laat ze zien dat ze niet bang hoeven te zijn. Ook zij kunnen zijn Wie Ze Werkelijk Zijn. Ze kunnen verrijkt worden in plaats van uitgeput. Ze kunnen winnen in plaats van verliezen. Dat kunnen we allemaal. En dat is feitelijk zoals het bedoeld is te zijn. Wanneer zullen we beginnen? Blijven we vasthouden aan het idee dat spiritualiteit een grote opoffering vraagt? Of gaan we het eindelijk deel uit laten maken van het grote geheel? Zou het niet beter zijn om een evenwicht te vinden tussen geest, ziel en lichaam, in plaats van een deel ervan onder de knie te krijgen. Zouden we eindelijk niet eens de mensen die echt wat te bieden hebben moet gaan aanmoedigen en compenseren? Zou je, in plaats van je af te vragen of het onethisch is om geld te vragen voor spirituele hulp, je je niet beter af kunnen vragen of het ethisch is om geld te vragen voor werk dat geen spirituele afstemming heeft? Wordt het geen tijd dat we kiezen voor win-win-win-win-win? Ik denk van wel. En daarom vraag ik geld voor wat ik doe.

Melody Fletcher

Nederlandse vertaling Jitske, voor www.nieuwetijdskind.com © 2014

Bij overname graag auteur en bron(  www.nieuwetijdskind.com) vermelden

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zelf mocht ik altijd in liefde mijn hulp gratis aanbieden, daar is in het verleden flink misbruik van gemaakt. Men was meestal niet tevreden en verlangde naar meer. Achteraf verwijten maken is ook regelmatig voorgekomen waar toch harde lessen uit zijn geleerd met gratis hulp aan te bieden. Mocht ik goed in mezelf zitten? dan vraag ik toch een hele kleine vergoeding zodat ik weet dat het wel gewaardeerd wordt, dat is beter dan maar te blijven geven wat uitputtend werkt. Natuurlijk bestaat de intentie ”voor wat, hoort wat”, dan wordt de hulp niet zuiver gegeven dan eerder uit eigen belang.

Stop met Vragen om Waardering

Het is belangrijk dat je partner je waardeert voor de dingen die je doet. Toch kan deze vraag om waardering een obstakel vormen binnen je relatie. Zo maak je jezelf vrij van de verslaving aan erkenning!

Waardering van anderen is goed voor ons zelfbeeld

Wanneer we worden gewaardeerd voor de dingen die we doen voelen we ons goed. Ons geluk wordt vergroot, omdat we voelen dat een ander ons de moeite waard vindt. Je steekt ergens moeite in, en naast dat je trots bent op jezelf, bevestigt iemand anders dat je echt je best hebt gedaan.

Het is fijn wanneer mensen zien wat jij (voor hen) doet. De realiteit is echter dat veel mensen niet zien hoeveel moeite jij ergens in steekt, en ook je subtiele hints niet oppakken. De vraag is in zo’n geval: ga je vragen om waardering, of houd je de eer aan jezelf?

Je geluk wordt afhankelijk van de ander

Je hebt het hele huis opgeruimd en schoongemaakt en je bent ontzettend trots op jezelf. Als dan eindelijk je lief binnenkomt ploft hij op de bank en ziet hij niet eens dat er iets is veranderd.

Geen bewondering, geen compliment, totaal geen waardering voor al dat zware werk dat jij hebt verricht. Hij mag je wel ontzettend dankbaar zijn voor al die moeite die jij steekt in jullie huishouden, maar je krijgt helemaal niets.

Herken je je in de bovenstaande situatie? Als je je rot zou voelen door een dergelijke situatie, dan ben je afhankelijk geraakt van de waardering van de ander. Vraag jezelf eens af, voor wie heb jij het huis precies schoongemaakt?

Was dat omdat jij het zelf zo prettig vindt om in een schone omgeving te leven, of omdat je verwachtte dat hij je in de armen zou vliegen van dankbaarheid?

Leef voor jezelf

Je zou het huis niet schoon moeten maken zodat je partner trots op je kan zijn. Je zou het moeten doen omdat jij het zelf prettig vind, zelfs als niemand anders het zou zien.

Wanneer je constant hunkert naar waardering van je partner zul je jezelf soms in rare bochten moeten wringen om deze waardering te krijgen. Subtiele hints komen in veel gevallen niet aan, en dus komt er een moment waarop de boel escaleert, en jij gaat klagen dat je partner jou ‘nooit waardeert’.

Dit soort discussies brengt over het algemeen juist minder harmonie in je relatie, terwijl je op zoek bent naar het tegenovergestelde.

En hoewel het natuurlijk fijn is als je partner je regelmatig wat waardering geeft, is het belangrijk dat je hier niet afhankelijk van bent. Laat je geluk of je eigenwaarde niet afhangen van de goedkeuring van de ander. Leef voor jezelf, en waardeer je eigen inspanningen.

Word een vrije en prettige partner

Wanneer je je losbreekt van de drang naar waardering van je partner, zul jij op jouw beurt een betere partner worden. Minder gezeur, minder gekibbel en daardoor leuker om mee te leven. Misschien zal je partner je juist meer waardering geven als je er niet zo afhankelijk van bent.

Maar misschien verandert er helemaal niets. In dat geval heb jij jezelf in ieder geval bevrijd van een onnodige belemmering in je leven. Wacht niet op waardering of goedkeuring van de ander, laat je geluk niet van je partner afhangen. Leef voor jezelf, en geef jezelf de waardering die je nodig hebt.

Meer tips voor een geweldige relatie?

Merk je dat je verslaafd bent aan de erkenning en waardering van je partner? Dan is het onderstaande boek iets voor jou. Ontdek hoe deze verslaving voortkomt uit een gevoel van zelf-afwijzing, en leer hoe je deze gevoelens kunt veranderen in gevoelens van acceptatie en liefde voor jezelf.

Bron: http://sochicken.nl/stop_met_vragen_om_waardering

Niet alleen bij partners gebeurt het dat er om waardering gevraagd wordt, dat kan aan iedereen op het pad gevraagd worden, op het werk, op school, opleiding, familie, vrienden. Belangrijk is om jezelf op de eerste plaats te waarderen zodat men een goed zelfbeeld krijgt en zo niet afhankelijk hoeft te zijn om waardering van anderen..

Jezelf zien..

 

Zorg ervoor dat je er niet mee begint
jezelf te zien door de ogen van degene
die je niet waardeert.

Ken je waarde
zelfs wanneer een ander
het niet ziet

Daniel Chidiac