Spirituele Liefde is voeding voor de ziel
Spiritualiteit
Spirituele Liefde is voeding voor de ziel
Naar je lichaam luisteren, het lijkt zo vanzelfsprekend. Maar zeg nou zelf doe jij het altijd? Ga je bijvoorbeeld naar bed wanneer je moe bent, stop je met eten als je vol zit, ga je bewegen als je energie hebt? Ons lichaam geeft ons elke dag signalen, die aangeven wat het nodig heeft om in balans te blijven. In dit blog vind je tips die helpen beter de signalen van je lichaam te volgen.
Het is goed om te weten dat gezondheid niet betekent dat je nooit ziekt bent, nooit moe, of nooit een pijntje of kwaaltje hebt. Af en toe ziek zijn is juist nodig voor gezondheid. Bedenk bijvoorbeeld dat door griep het afweersysteem weer sterker wordt en nieuwe antistoffen aanmaakt.
Het lichaam is constant op zoek naar evenwicht en dit evenwicht verloopt niet langs een strakke lijn, maar in golven. Net al alles in de natuur, is het lichaam constant in beweging en aan het bijstellen. Het autonome zenuwstelsel peilt op elk moment hoe het lichaam er voor staat. Dit deel van het zenuwstelsel regelt onder andere de ademhaling, de bloeddruk, de spijsvertering en nog een hele reeks andere processen waar we gelukkig niet bewust bij na hoeven te denken. Met behulp van verschillende receptoren wordt op allerlei plekken de situatie gemeten en na gelang bijgesteld. Zo verloopt het afgeven van hormonen in fasen en met feedbackloops. Is de hoeveelheid van een hormoon op een bepaald niveau gekomen, dan gaat er een seintje terug naar de hersenen en wordt de afgifte verminderd. Uit al die regelmechanismen vangen wij weer bewuste signalen op, een soort call to action: honger, zodat we gaan eten. Dorst zodat we drinken. Moe zijn, zodat we gaan slapen, enzovoort.
Het is best onvoorstelbaar hoe lang je door kan gaan terwijl je niet goed voor je lichaam zorgt. We zijn wel gebouwd om tegen een stootje te kunnen. Zo kun je bijvoorbeeld jarenlang teveel werken, weinig rust nemen en maar doorgaan, maar helaas moet je op een gegeven moment toch de tol betalen in de vorm van een burn-out. Ook kun je een hele lange tijd ongezond eten, maar uiteindelijk betaalt dat zich uit in vermoeidheid, overgewicht en andere klachten.
Het is nooit goed signalen van je lichaam te negeren, wat je dan vaak ziet is, dat een klacht zich gaat verdiepen en ernstiger wordt. Hoe vaak hoor je niet dat als mensen eerder naar de dokter waren gegaan ze beter af waren geweest. Door te luisteren naar je lichaam kun je vaak zelf tijdig de balans herstellen. Je krijgt dan ook weer feedback van je lichaam: Hee, ik voel me goed, ik heb energie, ik zit lekker in mijn vel, enzovoort.
Zonder ons lichaam zijn we nergens, dat merk je pas goed als je in 1x flink ziek wordt of iemand in je omgeving getroffen wordt. Je wordt dan er dan pas echt mee geconfronteerd hoe belangrijk en basaal je gezondheid is. Vaak vergeet je je gezondheid als je heel druk bent en veel aan je hoofd hebt. Op zich niets mee, maar hoe drukker je bent, hoe beter het is juist wel is de vinger aan de pols te houden. Je hersenen kunnen namelijk prima op volle toeren draaien, maar dat lijf moet wel mee. Dat wil frisse lucht op zijn tijd, even een pauze, een blokje om, voldoende slaap, een beetje bewegen, waardevolle contacten en goede voeding.
Trap niet in de val om constant maar bezig te zijn met je hoofd, maar neem bewust elke dag een aantal momenten waarop je even checkt hoe met je lijf en jou in het algemeen is. Vragen die je dan kunt stellen zijn: Hoe is mijn ademhaling: langzaam, snel, diep of hoog? Hoe voelt mijn lichaam? Zit er ergens spanning en zo waar? Hoe voelt die spanning? Wat voor een gedachten heb ik? Wat voor een emoties? Dit kun je overal toepassen zonder dat iemand het door heeft. Ideaal om te doen als je staat te wachten in de rij, even doorverbonden wordt, tijdens een saaie vergadering of op de wc. Door regelmatig stil te zijn bij hoe het met je gaat, wordt je veel helderder en werkt dat door op andere vlakken. Je gaat dan beter voelen wat wel en niet werkt voor jou en kunt er direct naar handelen.
Tegenwoordig is het vrij lastig te weten wat je nog kunt eten, er is namelijk zo ontzettend veel informatie over voeding te vinden. Glutenvrij, veganistisch, vegetarisch, lactosevrij, geen E-nummers, Paleo, noem het maar op. Maar uiteindelijk bestaat er niet zoiets als 1 voedingspatroon of een one size fits all. Vers en onbewerkt eten is belangrijk als basis maar de nuances zijn wel per persoon verschillend.
Zet je zelf dan ook niet vast in een bepaald voedingspatroon, maar blijf van dag tot dag alert op hoe je lichaam reageert. Wanneer zit je vol, en eet je dan nog door? Heb je echt honger, of misschien dorst? Ben je gespannen of verdrietig en wil je daarom eten? Hoe voel je je na de maaltijd? Heb je energie en ben je voldaan, of wordt je moe en krijg je een opgezwollen buik? Hoe is je stoelgang?
Het kan zinvol zijn een tijdlang een voedingsdagboek bij te houden en tegelijkertijd elke dag te noteren hoe je energieniveau is en van welke klachten je last hebt. Soms kun je een relatie ontdekken tussen hetgeen je eet en wat je lichaam aangeeft. Wat je nodig hebt aan voeding en waar je behoefte aan hebt verschilt telkens weer; zo wil je als je ziek bent vaak geen zware maaltijden en vraagt je lichaam in de zomer meer om frisse salades en vers verkoelend fruit.
Als het op voeding aankomt, ben ik dan ook een groot voorstander van ‘eigenwijsheid’. Laat je lichaam en je gezonde verstand je per moment vertellen wat goed voor je is.
Vermoeidheid kan verschillende oorzaken hebben, zoals een onderliggend fysiek probleem, maar ook situaties en mensen kunnen je energie kosten. Door dagelijks goed te monitoren hoe het met je is, kun je vaak aanwijzingen vinden die de vermoeidheid verklaren. Geef je bijvoorbeeld toe aan je vermoeidheid en ga je op tijd naar bed? En dan niet 1 nachtje goed bijslapen, maar consequent? Kijk je vaak tot laat tv, of pak je in plaats daarvan ook weleens een boek? Geef je op je werk en privé goed je grenzen aan? Of blijf je doorgaan terwijl de koek al lang op is? Mag je van jezelf wel uitrusten? Of zie je moe zijn als een zwakte? Wie of wat kost je energie? Blijf je met mensen omgaan terwijl je altijd vermoeid van ze terugkomt? Doe je genoeg dingen waar je blij van wordt en die je batterij opladen? Eet je voeding die je energie geeft of uitput?
Wees lief voor je lijf, dan is het dat ook voor jou!
Bron: https://www.avogel.nl/blog/luisteren-naar-je-lichaam-zo-doe-je-dat/?
De darmen worden ook wel de buikhersenen genoemd. Als we een plaatje van de hersenen en van de darmen naast elkaar zien lijken ze wel wat op elkaar: een wirwar van kronkels. In het darmslijmvlies bevinden zich actieve zenuwcellen, die communiceren met de hersenen.
Ons maag-darmkanaal heeft een oppervlakte van 300 tot 400 vierkante meter en verwerkt in een mensenleven in totaal pakweg 30 ton voedsel en 50.000 liter vloeistof. In de darmen bevinden zich duizenden soorten micro-organismen, die te samen ongeveer 1 kilogram wegen.
Het is indrukwekkend wat onze darmen allemaal kunnen. Ons voedsel word er verteerd en opgenomen. Er worden belangrijke keuzes gemaakt in de dunne darm: welke stoffen nemen we wel op en wat laten we niet toe en scheiden we weer uit. Onze darmen zijn dus heel slim. Emoties ervaren we als eerst in de darmen. Als we veel stress hebben kan zich dat in buikpijn uiten. Kinderen die voor het eerst naar school gaan kunnen pijn in hun buik krijgen van de spanning. Er gebeurt dan zoveel in hun hoofd, dat zich dat in de buik vertaalt als pijn. We kunnen ook teveel willen vasthouden, waardoor we constipatie krijgen. Of er is sprake van een te sterke controle of angst. Er bestaan tegenwoordig zelfs poeppoli’s, waar kinderen met een verstoorde ontlasting terecht komen. Vaak gunnen ze zich geen tijd om naar de wc te gaan. Ongezonde darmen kunnen ook depressies veroorzaken. Bij ontstekingen of allergieën worden chemische signalen vanuit de darmen naar de hersenen gestuurd. Dat heeft een aanzienlijk negatieve invloed op het hele organisme.
Onze darmen vormen een wereld op zich, met bacteriën die elkaar in evenwicht houden. Als de baby geboren wordt, komen de eerste bacteriën mee tijdens de gang door het geboortekanaal. Baby’s die met een keizersnede geboren worden, missen dit voordeel. Als een kind in het eerste levensjaar antibiotica krijgt, wordt de groei van een gezonde darmflora verstoord. De eerste prille opbouw van een bacterieel leven gaat verloren als de antibiotica zijn werk doet. Als het darmslijmvlies erg gevoelig wordt kan er Coeliaki, een allergie voor gluten ontstaan. Deze gevoeligheid kan zich in sommige gevallen in ernstigere ziektes ontwikkelen zoals Colitis Ulcerosa of de ziekte van Crohn. Uiteindelijk kan een periode van ziek zijn en ontstekingen leiden tot darmkanker.
Met goede voeding kunnen we veel doen om onze darmen goed te verzorgen. Probiotica zijn gezonde bacteriën en blijken een kankerremmende werking te hebben. Zij kunnen niet zonder prebiotica oftewel goede vezelrijke voeding, die nodig is om de goede bacteriën een gezonde voedingsbodem te geven. Vervolgens maken probiotica met behulp van prebiotica belangrijke stoffen aan, de metabiotica. Dit zijn de natuurlijke antibiotica, zoals boterzuur en melkzuur. Deze stoffen doden kankercellen en herstellen beschadigde cellen. Kort gezegd: Als onze darmen gezond zijn, maken we onze eigen antibiotica aan! Daarentegen voed je met suikers juist de foute bacteriën, die weer ontstekingen kunnen veroorzaken.
Ook homeopathie kan veel bijdragen tot het behoud van een gezonde darm en het genezen van ziektes van de darm. Een ontstekingstendens wordt tot rust gebracht met de juiste middelen. De stofwisseling wordt beter, zodat opnamen van voedingstoffen verbetert en de algehele weerstand en gezondheid toeneemt. Reguliere medicijnen kunnen naarmate de gezondheid toeneemt worden afgebouwd, wat het gehele organisme en dus ook de darmen ten goede komt.
Een dame van 58 jaar kwam bij de homeopaat met jarenlange steeds terugkerende blaasontstekingen . Daar was veelvuldig antibiotica op voorgeschreven. Hierdoor was haar ontlastingpatroon ontregeld en had ze vaak buikpijn. Haar vader en haar zoon hebben beiden Colitis Ulcerosa. Dit is een ontsteking van de dikke darm. Haar darmklachten maakten haar bezorgd dat zij ook niet deze ziekte zou ontwikkelen. In haar leven was ook veel emotionele onrust. Conflicten in de familie gaven haar veel stress en ze voelde zich niet gewaardeerd. De homeopathische behandeling ving aan met het versterken van haar emotionele weerstand en verbeteren van haar stofwisseling. Ook de blaasontstekingen werden homeopathisch behandeld, zodat ze geen antibiotica hoefde te nemen. Hierdoor bleven haar darmen goed functioneren en de buikklachten verdwenen geleidelijk. Met goede voeding en homeopathie leeft zij nu al jaren in een gezonde conditie.
Borstvoeding is in de eerste levensfase de allerbeste voeding voor de baby. Pasgeborenen zijn weerloos overgeleverd aan de vijandige buitenwereld. Een beschermende bacterielaag over het darmslijmvlies heeft zich nog niet kunnen verspreiden. Immers de darmflora moet zich nog helemaal ontwikkelen. Dankzij een complex suiker in de borstvoeding vormt zich een beschermend laagje die indringers buiten houdt en ook de eerste voedingsbodem vormt voor een gezonde darmbacteriehuishouding. Dus gezonde darmen beginen met borstvoeding! Biologisch geteelde groenten en fruit dragen bij tot een gezonde darm. Ook vlees wat geproduceerd is zonder antibiotica draagt veel bij tot een gezonde darmflora. Door het hoge antibiotica gebruik in de vleesindustrie krijgen wij ongemerkt en ongewild antibiotica binnen, die de darmflora aan kan tasten.
Havermout heeft een remmende werking op de ontwikkeling van darmkanker. Dat geldt ook voor kokosolie! Havermout met kokosolie is dus een heerlijk en gezond ontbijt! Bekijk hier het recept »
Dit artikel is geschreven door Klassiek Homeopaat Annelies Scholten
Bron: http://www.klassiekehomeopathie.nl/de-darmen-onze-tweede-hersenen/
Beste lezer,
Met een beetje kennis over voeding kunnen we de kans op het krijgen van veel ziektes en klachten drastisch verminderen. Dat geldt zeker voor het onderwerp dat centraal in deze nieuwsbrief staat. Ik ga het met je hebben over ontstekingen.
Ontstekingen kun je zien als een stille indringer die langzaam je lichaam ziek maakt. Zo staan ontstekingen aan de basis van veel ziektes. Denk hierbij aan: diabetes, de ziekte van Alzheimer, artritis, de ziekte van Crohn, vele huidklachten, hart en vaatklachten. Ontstekingen zorgen er ook voor dat je lichaam sneller veroudert, vermoeidheid toeneemt en ook sneller aankomt.
In deze nieuwsbrief ga ik je uitleggen..
1) Wat ontstekingen zijn.
2) Waarom ze zo gevaarlijk zijn.
3) Krachtige tips zodat je de kans op ontstekingen minimaliseert.
Wat zijn ontstekingen?
Een ontsteking is niets anders dan een verdedigingsmechanisme van je immuunsysteem op een indringer. Het doel van een ontsteking is het herstellen van de schade aan de hand van een immuunrespons.
Waarom zijn ontstekingen gevaarlijk?
Ontstekingen zijn niet per definitie gevaarlijk, sterker nog, ze zijn zeer functioneel om bijvoorbeeld bacteriën onschadelijk te maken. Het wordt pas een probleem voor je lichaam wanneer de ontstekingen van chronische aard zijn. Hiermee komt er een grote druk op je immuunsysteem en verzwakt deze. Bij een ontsteking ontstaan er ook vrije radicalen. Wanneer deze vrije radicalen niet tijdig worden geneutraliseerd kunnen ze organen of weefsels beschadigen. Ook kunnen ze het DNA beschadigen.
Hoe kom je achter de ontstekingsgraad van je lichaam?
Een belangrijke parameter voor ontstekingen is de ‘c-reactief proteïne-waarde’. Kortweg ook wel de cRP-waarde genoemd. Door deze waarde te bepalen kom je achter de ontstekingsgraad van je lichaam. Twee andere ontstekingsparameter zijn de Calprotectine en de bezinking. Dit zijn waardes die elke huisarts kan meten.
Hoe minimaliseer je de kans op het krijgen van ontstekingen?
Goed dit was de nieuwsbrief voor deze keer. Ik hoop dat je inziet hoe belangrijk het is om de hoeveelheid ontstekingen in je lichaam te minimaliseren. Deel gerust deze nieuwsbrief met mensen voor wie dit ook interessant zou kunnen zijn.
Tot de volgende nieuwsbrief!
Gezonde groet,
Ir. ing. Mohammed Boulahrir
Orthomoleculair therapeut /Health coach & trainer
Geef niet alleen de mooie bloemen voeding en aandacht, ook het onkruid heeft wat nodig..
Doordenkertje
Hennepzaad is het zaad van de hennepplant, Cannabis sative. Het hoort bij dezelfde familie als cannabis (marihuana). Hennepzaad bevat echter maar een zeer kleine hoeveelheid THC, de stof die zorgt voor de werking van marihuana als een drug. Hennepzaad is buitengewoon voedzaam en rijk aan gezonde vetten, eiwitten en verscheidene mineralen. Hieronder worden 6 gezondheidsvoordelen van hennepzaad besproken, ondersteund door wetenschappelijk bewijs.
1. Hennepzaad is ontzettend voedzaam
Hennepzaad, dat technisch gezien eigenlijk een noot is, is zeer voedzaam. Het heeft een milde, nootachtige smaak. Hennepzaad bevat meer dan 30% vet. Het is zeer rijk aan twee essentiële vetzuren, linoleenzuur (omega 6) en alfa-linoleenzuur (omega 3). Ook bevat het gamma-linoleenzuur, dat in verband gebracht is met verscheidene gezondheidsvoordelen (1). Hennepzaad is een zeer goede bron van eiwitten, want meer dan 25% van de totale calorieën erin komt uit hoogwaardig eiwit. Dat is heel wat meer dan gelijksoortige voedingsmiddelen zoals chiazaad of lijnzaad, zaden die ongeveer 16-18% aan eiwit verschaffen.
Hennepzaad is ook een geweldige bron van vitamine E en mineralen zoals fosfor, kalium, natrium, magnesium, zwavel, calcium, ijzer en zink (1, 2). Het kan rauw gegeten worden, of gekookt of geroosterd. Hennepolie is ook erg gezond, het wordt in China al minstens 3.000 jaar als voeding/medicijn gebruikt (1).
Kortom: Hennepzaad is rijk aan gezonde vetten en essentiële vetzuren. Ook is het een geweldige bron van eiwit en bevat het hoge gehaltes aan vitamine E, fosfor, kalium, natrium, magnesium, zwavel, calcium, ijzer en zink.
2. Hennepzaad zou het risico op hartziekte kunnen verlagen
Hartaandoeningen zijn wereldwijd de allerbelangrijkste doodsoorzaak (3). Het is interessant om te weten dat het eten van hennepzaad via verscheidene mechanismen het risico op hartziektes zou kunnen verlagen. De zaadjes bevatten een hoog gehalte aan het aminozuur arginine, dat wordt gebruikt om stikstofoxide (stikstofmonoxide, NO) in het lichaam te produceren (4). Stikstofoxide is een gasmolecule die zorgt voor verwijding en ontspanning van de bloedvaten, wat leidt tot een lagere bloeddruk en een verlaagd risico op hartziektes (5). In één groot onderzoek, onder meer dan 13.000 mensen, werd een verband gevonden tussen verhoogde inname van arginine en een verminderd gehalte aan C-reactieve proteïne (CRP). CPR is een ontstekingsmarker die in verband staat met hartziektes (6, 7). Het gamma-linoleenzuur dat in hennepzaad gevonden wordt is ook in verband gebracht met afname van ontstekingen, wat weer kan zorgen voor een afname van het risico op hartziektes (8, 9). Bovendien blijkt uit dierstudies dat hennepzaad of hennepolie de bloeddruk kan verlagen, het risico op bloedstolsels kan verminderen en kan helpen bij het herstellen na een hartaanval (10, 11, 12).
Kortom: Hennepzaad is een geweldige bron van arginine en gamma-linoleenzuur, wat in verband staat met een verminderd risico op hartziektes.
3. Hennepzaad en -olie kan gunstig werken bij huidaandoeningen
Vetzuren kunnen de immuunreacties in het lichaam beïnvloeden (13, 14, 15). Dit kan te maken hebben met het evenwicht tussen omega 6- en omega 3-vetzuren. Hennepzaad is een goede bron van meervoudig onverzadigde en essentiële vetzuren. Ze bevatten omega 6 en omega 3 in een verhouding van ongeveer 3:1, wat wordt beschouwd als een verhouding binnen de optimale zone. Uit onderzoek blijkt dat hennepzaad bij mensen met eczeem de bloedwaardes van essentiële vetzuren kan verbeteren. Het kan ook helpen bij het tegengaan van een droge huid, jeuk verlichten en de noodzaak verlagen om medicijnen te gebruiken voor de huid (16, 17).
Kortom: Hennepzaad is rijk aan gezonde vetten. Er zitten omega 3- en omega 6-vetzuren in, met een verhouding van 3:1. Dit kan goed zijn bij huidaandoeningen. In sommige gevallen kan het verlichting geven bij eczeem en de bijbehorende vervelende symptomen.
4. Hennepzaad is een geweldige bron van plantaardige eiwitten
Ongeveer 25% van de calorieën in hennepzaad komt uit eiwitten, wat relatief gezien veel is. Hennepzaad levert zelfs vergelijkbare hoeveelheden eiwitten op als rundvlees of lamsvlees, als je kijkt naar het gewicht. Dertig gram hennepzaad, ongeveer 2-3 eetlepels, verschaft ongeveer 11 gram eiwit (1). Het wordt gezien als een compleet eiwit, wat betekent dat alle essentiële aminozuren erin zitten. Essentiële aminozuren worden niet in het lichaam gemaakt en moeten uit het eten worden gehaald. Bronnen van complete eiwitten zijn in het plantenrijk erg zeldzaam, omdat in planten vaak het aminozuur lysine ontbreekt. Een ander voorbeeld van een volledig eiwit uit planten is quinoa. Hennepzaad bevat aanzienlijke hoeveelheden van de aminozuren methionine en cysteïne, en ook hoge gehaltes aan arginine en glutaminezuur (18). De verteerbaarheid van eiwit uit hennep is ook erg goed – beter dan eiwitten uit veel granen, noten en peulvruchten (19).
Kortom: Ongeveer 25% van de calorieën in hennepzaad komt uit eiwit. Hennepzaad bevat alle essentiële aminozuren, waardoor het een compleet eiwit is.
5. Hennepzaad kan de symptomen van PMS en menopauze verminderen.
Tot wel 80% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd heeft last van fysieke of emotionele symptomen die veroorzaakt worden door het premenstrueel syndroom (PMS) (20). Deze symptomen worden zeer waarschijnlijk veroorzaakt door gevoeligheid voor het hormoon prolactine (21). Gamma-linoleenzuur (GLA), dat in hennepzaad zit, maakt prostaglandine E1 aan, wat kan zorgen voor een vermindering van de effecten van prolactine (22, 23, 24). Er werd een aanzienlijke afname in symptomen gemeld bij een studie met vrouwen die last hadden van PMS, door ze één gram essentiële vetzuren (waaronder 210 mg GLA) per dag te geven (22). Andere onderzoeken hebben uitgewezen dat teunisbloemolie, dat een hoog GLA-gehalte heeft, zeer effectief kan zijn in het verminderen van symptomen bij vrouwen voor wie andere PMS-therapieën niet werken. Het verminderde pijn en gevoeligheid in de borsten, depressie, prikkelbaarheid en vocht vasthouden vanwege PMS (25). Omdat hennepzaad rijk is aan GLA, wijzen verscheidene studies erop dat hennepzaad ook kan helpen bij het verminderen van symptomen die voorkomen tijdens de menopauze. Hoe het precies werkt is niet bekend, maar het vermoeden is dat GLA in hennepzaad de hormoonverstoringen en ontstekingen, die geassocieerd worden met de menopauze, kan helpen reguleren (26, 27, 28).
Kortom: Hennepzaad kan de symptomen behorend bij het premenstrueel syndroom (PMS) verminderen en het kan tevens de symptomen van de menopauze positief beïnvloeden.
6. Heel hennepzaad kan helpen bij de spijsvertering
Vezels zijn een essentieel onderdeel van het dieet. Ze staan in verband met een betere spijsvertering (29). Hele hennepzaadjes zijn een goede bron van zowel oplosbare (20%) als onoplosbare (80%) vezels (1). Oplosbare vezels vormen een gelachtige substantie in de darmen. Het is een waardevolle bron van voedingsstoffen voor de goede spijsverteringsbacteriën. Ook kunnen ze bloedsuikerpieken helpen verminderen en het cholesterolniveau reguleren (29, 30). Onoplosbare vezels geven meer substantie aan de ontlasting en kunnen helpen bij het vervoeren van voedsel en afval door de darmen. Het eten van onoplosbare vezels staat ook in verband met een verlaagd risico op diabetes (31, 32). Gepelde hennepzaadjes (hennepharten) bevatten echter zeer weinig vezels, omdat het vezelrijke omhulsel eraf is gehaald.
Kortom: Heel hennepzaad bevat grote hoeveelheden vezels, zowel oplosbare als onoplosbare, wat goed is voor de spijsvertering. Gepeld hennepzaad bevat heel weinig vezels omdat het omhulsel eraf is gehaald.
Bron: http://healthbytes.me/6-bewezen-gezondheidsvoordelen-van-hennepzaad/
Zeven stappen naar gezondheid
Wat we kunnen leren van mensen die genezen zijn van terminale ziekten
Door Tom Monte
Tom Monte (USA, www.TomMonte.com), onze gastleraar op het komende Nazomerweekend, is een van de meest bekende en ervaren macrobiotische leraren en consultanten van deze tijd. Ook als (co-) auteur heeft hij zijn sporen verdiend. Hij heeft inmiddels tientallen boeken op zijn naam staan, waaronder Recalled by life (met Dr. Sattilaro), Reading the Body, the Book of Oriental Diagnosis (met Wataru Ohashi), The Way of Hope, Michio Kushi’s Anti-Aids Program, Handbook Jin Shin Jyutsu (met Alice Burmeister), The Complete Guide to Natural Healing en World Medicine: The East West Guide to Healing Your Body. Daarnaast publiceerde hij honderden artikelen over gezondheid, voeding, macrobiotiek, anatomie, oosterse geneeskunst en milieu.
Ter introductie onderstaand artikel over zijn programma Zeven stappen naar Gezondheid, eerder verschenen in Netelblad, een uitgave van het Oost West Centrum in België. Na het Nazomerweekend in Laren-Gld geeft Tom Monte een training in Orval, getiteld Understanding the Llife Cycles, van 4-6 november. En voorafgaand, op de vrijdagavond 28 oktober, geeft hij een lezing in het Oost West Centrum in Rotterdam.
De laatste zes jaar heb ik geschreven over mensen die genezen zijn van ernstige ziekten zoals kanker, hartziekten, diabetes en zwaarlijvigheid. Vrijwel al deze mensen waren door de artsen als “terminaal” gediagnosticeerd, dat wil zeggen dat er weinig of geen hoop op genezing was. Ondanks deze onheilspellende uitspraken werden deze opmerkelijke mensen niet alleen weer gezond, maar ze maakten door dit proces ook hun leven in alle opzichten waardevoller. Het was alsof ze, door het mysterie van hun ziekte op te lossen, er in slaagden meer bevrediging te vinden in andere aspecten van hun leven.
Wie enig inzicht heeft in de relatie tussen geest en lichaam, zal dit niet vreemd in de oren klinken. Lang voor een tumor of een hartconditie acuut blijkt, zijn er vaak belangrijke signalen die erop wijzen dat er iets de totaal verkeerde kant op gaat in het leven van die persoon. Deze tekens kunnen zichtbaar worden in relaties, op professioneel vlak of op een ander gebied dat op het eerste gezicht niet in verband staat met gezondheid.
Norman Cousins bestudeerde de verhalen van mensen die genezen waren van ernstige ziekten en constateerde dat ze allemaal een soort crisis doorgemaakt hadden vlak vóór de diagnose van hun ziekte. Uit studies blijkt dat de meest voorkomende emotionele toestand vóór de diagnose van kanker een gevoel van wanhoop is. Kort gezegd, het ziekteproces is een aaneenschakeling van gebeurtenissen die uiteindelijk naar een fysisch symptoom leiden.
Op dezelfde manier is het genezingsproces het resultaat van belangrijke veranderingen in instelling, relaties en dagelijkse gewoonten. Al die veranderingen samen scheppen de voorwaarden voor een betere gezondheid.
De reguliere geneeskunde behandelt ziekte gewoonlijk vanuit het standpunt van symptomen en vergeet dat er gedurende lange tijd een reeks omstandigheden aan vooraf gingen die naar de uiteindelijke toestand geleid hebben. In die zienswijze komt nu echter verandering, vooral omdat er steeds meer bewijzen zijn dat voeding en levenswijze invloed hebben op ziekte, en omdat steeds meer mensen dankzij voeding en leefwijze genezen.
Ik heb kunnen vaststellen dat de mensen die genezen zijn van zogenaamde “ongeneeslijke” ziekten gemeenschappelijke kenmerken hebben. De mensen over wie ik gesproken heb zijn allemaal heel verschillend van elkaar, maar toch gebruikten ze gelijkaardige methodes om weer gezond te worden. Een van de belangrijkste methodes was het gebruik van voeding en instelling als therapeutisch middel. Sommigen combineerden deze benaderingen met conventionele medische behandelingen.
Hier volgen de zeven algemene kenmerken die in elk van de gevallen terug te vinden waren. Er zijn andere belangrijke elementen in het genezingproces die hier niet opgenomen worden. Bovendien is geen enkele van deze stappen bedoeld om advies van een ervaren consulent of medisch specialist te vervangen. Dit zijn zeven stappen die belangrijk waren voor de mensen die genezen zijn.
Stap 1: Nederigheid
Elke ziekte vernedert ons, of het nu gaat om een gewone verkoudheid of om een ernstige ziekte. Als we plat op onze rug liggen, ervaren we dikwijls dat onze prioriteiten veranderen. De druk van carrière, ambitie en ego maken plaats voor de zorg en de affectie van ons gezin en de van de mensen van wie we houden. Zij die genezen gebruiken deze periode voor zelfreflectie en het stellen van prioriteiten die hun leven meer inhoud geven. Velen die gefixeerd waren op een carrière, erkennen nu ze geconfronteerd worden met hun eigen sterfelijkheid, hun beperkingen. Ze zien deze periode als een gelegenheid om hun blik te verruimen. In plaats van een beperkt aantal doelstellingen of verlangens na te streven, richten ze zich op een doel dat sociale relaties en de schoonheid van de natuur centraal stelt en een grotere waardering toont voor het hier-en-nu.
De tijd vertraagt, de angst neemt af. Men maakt zich minder zorgen om de prestaties en de druk van morgen en probeert meer op dit moment bevrediging te vinden. Dit is een belangrijke stap in het genezingsproces. Onderzoeken tonen aan dat mensen die gedreven worden door ambitie, doelstellingen en prestaties, meer vatbaar zijn voor ziekte dan mensen die meer belang hechten aan harmonieuze relaties. Een gezonde ambitie en het nastreven van doelstellingen vormen natuurlijk op zich geen probleem. Ambitie, doelstellingen en dromen zijn zelfs levensbelangrijk.
Gezondheidsproblemen ontstaan pas wanneer een bepaald aspect van het leven alle andere domineert. Dat dominerende aspect hoeft niet noodzakelijk iets te maken te hebben met overdreven ambitie. Door de vernedering van het ziek zijn en door het genezingsproces komen we in aanraking met delen van ons leven die we verwaarloosd hebben. Vreemd genoeg is het door aandacht te geven aan deze verwaarloosde gebieden dat de persoon weer evenwicht brengt in zijn leven. Het zijn net die dingen die we vóór onze ziekte als onbelangrijk beschouwden, die fundamenteel worden voor het genezingsproces. Hoe dikwijls hebben we personen die een bijna-doodervaring gehad hebben, niet horen vertellen hoe zeer ze ineens een zonsopgang, de aanraking van een kind, of een vogel in zijn vlucht konden waarderen? Nederigheid leidt tot dankbaarheid voor die dingen die voordien onopgemerkt bleven. Deze verandering verrijkt het leven van de persoon en tegelijkertijd helpt ze hem om stress en verzwakkende invloeden uit de weg te gaan.
Stap 2: Eigen verantwoordelijkheid voor ziekte en genezing
Bijna iedereen waarover ik geschreven heb, had van de artsen weinig hoopgevende vooruitzichten op herstel meegekregen. Sommigen kregen te horen dat ze nog slechts een paar maanden of jaren te leven hadden. Zij die beter werden kwamen de schokkerende effecten van dergelijke uitspraken te boven en werden er zelfs sterker door. In plaats van het oordeel van een buitenstaander te aanvaarden, beslisten ze volgens hun eigen oordeel te leven. Ze deden geen beroep meer op anderen om hen te genezen en gingen op zoek naar informatie die ze zelf konden gebruiken om weer gezond te worden. Zo kwamen ze automatisch buiten het domein van de reguliere geneeskunde, omdat de arts, als vertegenwoordiger van de wetenschap, hen al had meegedeeld dat de geneeskunde niets voor hun ziekte kon doen.
Zodra mensen bevrijd zijn van de arts-patiënt relatie, nemen ze een meer volwassen en verantwoordelijke houding aan tegenover zichzelf en hun ziekte. Ze beginnen na te denken over hun eigen gedrag en hoe dat in de eerste plaats tot hun ziekte geleid kan hebben. Ze zoeken naar aanwijzingen voor het ontstaan van hun ziekte. Dit is de eerste stap naar het bewust omgaan met een probleem. Dr. O. Carl Simonton, een pionier in het gebruik van positieve visualisatietechnieken bij de behandeling van kanker, toonde aan dat kankerpatiënten die een positieve kijk op het leven en op hun genezingsproces hebben, gemiddeld twaalf maanden langer leven dan zij die zich machteloos voelen en berusten in hun noodlot.
Impliciet in het idee van verantwoordelijkheid nemen is dat en niet langer het gevoel heeft een slachtoffer te zijn.
De slachtoffermentaliteit kweekt berusting. Verantwoordelijkheid nemen voor zijn genezing heeft als gevolg dat men zijn krachten gaat bundelen.
De slachtoffermentaliteit kweekt berusting. Verantwoordelijkheid nemen voor zijn genezing heeft als gevolg dat men zijn krachten gaat bundelen. Men besluit te vechten en begint gebruik te maken van alle middelen die beschikbaar zijn om de ziekte te bestrijden.
Stap 3: Ontdekken van aangepaste voeding
Wanneer men zijn verantwoordelijkheid aanvaardt voor het ontstaan en de genezing van ziekte, moet men op zoek gaan naar de praktische middelen om zijn gezondheid te herstellen. Positieve gevoelens, hoewel op zich van onschatbare waarde, zijn niet voldoende. Er zijn veel goede methodes, maar het meest krachtige instrument dat ik bij alle mensen ben tegengekomen, is voeding. De voeding die gewoonlijk de beste resultaten geeft, is gebaseerd op volle granen, groenten, peulvruchten, zeegroenten, fruit en kleine hoeveelheden dierlijk voedsel met een laag vetgehalte, zoals vis en gevogelte.
Er zijn twee diëten die binnen deze algemene richtlijnen vallen en de meest diepgaande invloed hebben op onze gezondheid: het macrobiotische en het Pritikin dieet.
Het Pritikin dieet is volledig gebaseerd op moderne wetenschappelijke gegevens en de bedoeling ervan is ziekten van hart en bloedvaten (nummer één van dodelijke ziekten), diabetes en jicht te behandelen.
Macrobiotiek is een moderne toepassing van voedings- en filosofische principes die bij duizenden jaren oude culturen terug te vinden te zijn. Onze voorouders beschikten niet over scheikundige geneesmiddelen en moderne technologie; ze gebruikten voedsel, kruiden en natuurlijke geneesmiddelen om gezond te blijven. De filosoof George Ohsawa herontdekte deze principes in de twintigste eeuw en gaf ze praktische toepassingen in het systeem dat hij macrobiotiek noemde. De bedoeling van macrobiotiek lag meer op het vlak van persoonlijke ontwikkeling (wat men daar ook onder mocht verstaan), van een bepaalde ziekte genezen of helderheid en een juist oordeel ontwikkelen.
Er zijn veel redenen waarom deze diëten zo’n krachtige invloed hebben op onze gezondheid, maar een van de belangrijkste is de opvallende afwezigheid van vet in de voeding. Waar in het gewone Amerikaanse dieet bijna de helft van de calorieën door vet aangebracht worden, zijn in het macrobiotische en Pritikin dieet amper 10-15% van het totaal aantal calorieën uit vet afkomstig. De studies die een dergelijk dieet aanbevelen voor de behandeling van hart- en vaatziekten zijn ontelbaar. Er zijn ook volop bewijzen dat er een verband bestaat tussen het typische Amerikaanse dieet en kanker. Weer andere studies tonen aan dat een macrobiotisch dieet kanker kan voorkomen.
Dor vetrijk voedsel wordt het bloed dikker, of kleveriger, zodat het niet meer in de duizenden kleine haarvaatjes kan stromen die het weefsel in het hele lichaam van zuurstof voorzien en voeden. Zonder zuurstof sterft dit weefsel af. Naarmate dit proces voortschrijdt, verstoppen vetafzettingen de aders en sluiten deze uiteindelijk af van het hart of de hersenen, wat een hartaanval of een beroerte tot gevolg heeft. Een vetrijke voeding brengt het hormonale evenwicht in de war, verhoogt de galzuren in de darmen en bevordert de groei van tumoren.
Een vetarme voeding, rijk aan volle granen en groenten, haalt het vet uit het bloed. Dit verbetert de bloedcirculatie en alle lichaamscellen krijgen meer zuurstof. Een betere circulatie en verhoogde zuurstoftoevoer maken dat we ons vitaler en levendiger voelen. Tegelijk is het lichaam in staat overtollig vet te ontladen dat de aders verstopt en organen verstikt.
Bovendien zijn volle granen en groenten vezelrijk en bijgevolg gemakkelijk verteerbaar. Dit verbetert de werking van het spijsverteringskanaal en het uitscheidingsstelsel.
Volle granen, groenten, peulvruchten en fruit zijn rijk aan meervoudige koolhydraten, die lange-termijn energie en uithoudingsvermogen leveren. Onderzoeken aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) hebben aangetoond dat volle granen de hersenwerking verbeteren en een gevoel van welbevinden geven.
De afwezigheid van vet, kunstmatige ingrediënten en geraffineerd voedsel lijkt het interne milieu te veranderen, zodat de condities die tot het ontstaan van de ziekte geleid hebben en de ziekte in stand hielden, verdwijnen. De lijst van fysische en psychologische weldaden die het gevolg zijn van een goede voeding zijn eindeloos. Ik wil alleen nog zeggen dat terwijl de andere zes stappen die hier vermeld worden gericht zijn op psychologische en emotionele factoren, die alle fysische neveneffecten hebben, voeding het enige, meest praktische middel is dat men kan gebruiken om zijn fysisch lichaam te veranderen, wat op zijn beurt eveneens helpt om emotionele en psychologische condities te transformeren.
Stap 4: De wil om te leven
In zijn boek Space, Time and Medicine (Shambhala, 1982) vermeldt Dr. Larry Dossey een studie uitgevoerd door het Mount Sinai Hospital bij mannen die kort geleden een geliefde verloren hadden. Statistieken hebben allang aangetoond dat mensen die iemand verloren hebben veel hogere sterftecijfers hebben in hun respectieve leeftijdsgroep dan zij die niemand verloren hebben. Dr. Steven Scheifer, die de leiding had bij de Mount Sinai studie, wilde weten welke fysiologische veranderingen plaatsvonden bij degenen die leden onder wat de maatschappij gewoonlijk een “gebroken hart” noemt.
Wat Scheifer en zijn collega’s ontdekten was dat het verlies van een geliefd persoon een dodelijk effect had op het immuun systeem van het lichaam. Bij de personen die gebukt gingen onder de stress van het emotioneel verlies, reageerden een bepaald type witte bloedcel, lymfocyt genoemd, niet meer op de aanwezigheid van een ziekteverwekkende of lichaamsvreemde cel. Scheifer concludeerde dat deze mannen, na de ervaring van zo’n verlies, hun verlangen om te leven opgaven. Wanneer de wil om te leven uitgedoofd was, hield het verdedigingsmechanisme van het lichaam op te functioneren. Een emotionele toestand, zoals verdriet om een gestorven geliefde, had dus een erg fysieke reactie.
Uit andere studies aan Mount Sinai kan men afleiden dat de hypothalamus, een klier die in de hersenen ligt, een enorme invloed heeft op het endocriene en het immuunsysteem. De hypothalamus is heel gevoelig voor emotionele en psychologische condities. Simonton heeft opvallend veel succes gehad met zijn methode om de immuunreactie te activeren door middel van visualisatietechnieken en biofeedback. Studies over biofeedback en meditatie hebben inderdaad allang aangetoond dat bepaalde interne en willekeurige activiteiten in het lichaam gecontroleerd kunnen worden door de geest. Mensen die beter worden zijn in staat de wil om te leven elke dag te vertalen in praktische activiteiten. Deze mensen brengen belangrijke veranderingen aan in voeding, relaties, levensdoelen en de manier waarop zij hun tijd doorbrengen. Elk van deze veranderingen lijkt op zich misschien klein, maar samen hebben ze een enorme impact op de conditie van de persoon.
John Jodziewicz’ weg naar gezondheid was een ongelooflijke odyssee. Toen hij in aanraking kwam met macrobiotiek, wilde hij niets anders dan zijn ziekte overwinnen. Dit was zijn doel, en het overschaduwde al de rest in zijn leven. Om dat het macrobiotische dieet zijn inname van alle geraffineerde voeding, in het bijzonder van suiker, beperkte, had hij dikwijls ontzettend veel zin in zoetigheid. In die periode, vertelde Jodziewicz, nam hij af en toe een paar rozijnen in zijn hand, keek er na, en vroeg zich af of hij die rozijnen echt nodig had. Gewoonlijk was het antwoord nee.
De kwestie is niet dat hij weer ziek geworden zou zijn als hij die rozijnen gegeten had. Het was eerder een bevestiging van zijn verlangen om te genezen en een bewijs dat hij het belang van de dingen kon onderscheiden op basis van het feit of ze zijn doel steunden of niet.
Wanneer hij voelde dat de rozijnen hem hielpen, at hij ze; wanneer hij voelde van niet, at hij ze niet. Zijn verlangen maakte hem niet aan het wankelen. Hij verloor zijn helderheid niet, en hij liet zich niet afleiden van zijn doel. Die afleidingen zijn de vele bekoringen en twijfels waarmee een persoon in die situatie geconfronteerd wordt. Door zijn verlangen kon hij het maximum halen uit elk klein “werktuig” waarover hij beschikte, en daardoor is hij vandaag [1992, PT] nog in leven.
Stap 5: Geloof
“Geloof in je zelf! Heb vertrouwen in je capaciteiten! Zonder een nederig maar redelijk vertrouwen in je eigen krachten kan je niet succesrijk of gelukkig zijn.”
Dit zijn de beginwoorden van Norman Vincent Peale’s grote bestseller, The Power of Positive Thinking, al in 1954 uitgegeven. Ze hebben de tijdloosheid en duurzaamheid van de waarheid, en de flexibiliteit om toegepast te worden op elke poging, inclusief het herstel van ziekte. Scepticisme is een essentieel werktuig om te onderscheiden welke koers men moet kiezen en welke methodes men zal aannemen, maar eens de koers bepaald is, moet het geloof er zijn dat die koers naar het doel leidt. Zonder dit geloof is het voor een persoon onmogelijk om zijn energie volledig aan de taak te wijden. Elke halfslachtige inspanning is vanaf het begin gedoemd te mislukken. Jammer genoeg verwart men geloof dikwijls met koppig vasthouden aan een dogma of een rigide houding. Geloof wordt dikwijls gebruikt als een excuus om niet te veranderen. Dit is niet het soort geloof dat ik gezien heb bij de mensen die genezen zijn. Zij bezitten een geloof dat verwant is aan intuïtie. Intuïtie is het zien van een orde in het leven, een aanvoelen van een geheel. Door zijn intuïtie voelt iemand een zekere affiniteit met een bepaalde richting. Geloof dat gebaseerd is op intuïtie laat een zekere flexibiliteit toe in onze handelingen. Mensen die zo’n geloof hebben staan open voor nieuwe mogelijkheden, omdat ze erop vertrouwen dat hun koers de juiste is. Bijgevolg zijn vooroordelen waar men allang aan vasthield gemakkelijker op te geven.
Vertrouwen, of geloof in een bepaalde therapie, heeft altijd een diepgaand fysiologisch effect. Uit onderzoeken blijkt dat wanneer een persoon een placebo gegeven wordt en hem verteld wordt dat het de pijn zal verlichten, dat gewoonlijk ook werkt. Dit gebeurt niet omdat die persoon zichzelf voor de gek houdt en gaat geloven dat hij minder pijn heeft, maar omdat geloof de hersenen ertoe aanzet morfineachtige stoffen af te scheiden die bekend staan als beta-endorfines. Endorfines hebben krachtige pijnstillende eigenschappen en kunnen een milde euforie of een natuurlijk high gevoel teweegbrengen.
De medische literatuur staat bol van “genezingen” enkel toegeschreven aan placebo’s, of liever geloof. Geloof vormt de basis van alles, van miraculeuze genezingen tot succes in zaken, want geloof maakt het mogelijk onze energie in een bepaalde richting te sturen en volledig mee te werken aan het genezingsproces. Zonder geloof kan er geen betrokkenheid zijn. Zoals Norman Cousins stelt: “Geneesmiddelen zijn niet altijd noodzakelijk. Geloof in je genezing wel.”
Stap 6: Een ondersteunende sociale structuur
In haar boek Biotypes (Time Books, 1980) beschrijft Joan Arehart-Triechel een studie in de stad Roseto, Pennsylvania, waar wetenschappers ontdekten dat de inwoners een lager dan gemiddeld sterftecijfer hadden ten gevolge van hart- en vaatziekten en dat dementie en beroerte er veel minder voorkwamen. Deze gezondheidssymptomen waren er ondanks het feit dat de hoofdzakelijk Italiaanse bevolking een vetrijk voedingspatroon had en een zittend leven leidde. De enige factor die volgens de wetenschappers deze lage ziekte- en sterftecijfers kon verklaren was het feit dat Roseto een goed samenhangende gemeenschap vormde waar iedereen elkaar onmiddellijk te hulp kwam bij problemen. Wanneer iemand een of andere crisis doormaakte, reageerde de rest van de gemeenschap met emotionele, psychologische of financiële steun. De onderzoekers ontdekten dat deze gemeenschapssteun een zeker gevoel van veiligheid en evenwicht verschafte, en de stress en de angst in het leven verminderde.
Deze en andere studies wijzen op een fundamentele menselijke behoefte aan verbondenheid en sociale steun. Deze behoefte bestaat zowel bij gezonde als zieke mensen.
De mens heeft een fundamentele behoefte aan verbondenheid en sociale steun.
Deze behoefte bestaat zowel bij gezonde als zieke mensen.
Uit onderzoek blijkt dat sociale contacten de gezondheid bevorderen, of in elk geval helpen in stand houden. Voor mensen die met een ernstige ziekte te kampen hebben, is sociale steun des te belangrijker. Zonder uitzondering had iedereen die ik ontmoet heb en van een ernstige ziekte genezen was de steun van andere mensen. Of de steun nu kwam van een begrijpende en behulpzame arts, consulent, partner, vriend of een reeks vriendinnen, ze vormde een band met de wereld van leven, gezondheid en herstel. Mensen van wie men houdt geven nieuwe inzichten en nieuwe hoop. Zonder hen zakt de zieke gewoonlijk weg onder het gewicht van zijn of haar eigen angsten. Angst kan dodelijk zijn. Hoewel er een aantal eufemismen voor bestaan (waaronder het meest populaire woord, stress) is angst een van de meest verspreide emotionele toestanden die men tegenwoordig kent. Een van de meest schadelijke ook, trouwens. Studies tonen aan dat langdurige angst leidt tot hormonale onbalans, nierbeschadigingen, hartziekten, verkeerde manier van ademhalen en slechte stoelgang. De steun die men krijgt van vrienden en verwanten in crisisperioden is van onschatbare waarde. Eenzaamheid leidt tot wanhoop en berusting. Liefdevolle ondersteuning leidt tot doorzetting en nieuwe moed. Wanneer een ziek voelt dat men van hem houdt en om hem geeft, helpt dit om verder te gaan met de strijd. Meer nog, liefde heeft een mysterieuze en helende werking op alles wat leeft. In Space Time and Medicine bericht Dossey over een studie die uitgevoerd werd aan de Universiteit van Ohio, waar konijnen een paar maanden gevoed werden me vetrijk voedsel. Na die periode werden de kransslagaders van de konijnen onderzocht om te zien of ze last hadden van atherosclerose, vetafzettingen die de slagaders rond het hart verstoppen. De meeste konijnen hadden inderdaad acute atherosclerose. Maar bij een kleine groep van de dieren kwam de ziekte in veel mindere mate voor – tot 60% minder. De wetenschappers konden niet achterhalen hoe die kleine groep ontsnapt was aan de gevolgen van vetrijk voedsel. Het bleek dat die kleine groep konijnen iedere dag uit hun kooi gehaald was en geaaid was. Er werd heel liefdevol tegen gesproken door een van de oppassers. De wetenschappers vroegen zich af of de tederheid tegenover de kleine groep het resultaat van het experiment veranderd kon hebben. Ze besloten de hypothese te testen en deden de studie nog twee keer, waarbij ze telkens een kleine groep konijnen dagelijks uit hun kooi haalden. Die groep konijnen werd gestreeld en kreeg liefdevolle aandacht. De rest van de dieren werd alleen gelaten en kreeg hetzelfde vetrijk eten als de konijnen die liefde kregen. Het resultaat van de drie studies was identiek. De kleine groep konijnen, die met liefde en affectie behandeld werd, vertoonde een veel lagere graad van atherosclerose dan de andere proefdieren.
Maar niemand heeft een reeks wetenschappelijke studies nodig om te weten dat we een beter gevoel hebben over onszelf en over het leven wanneer men van ons houdt. Mensen die gesteund en bemoedigd worden door anderen, zijn geïnspireerd om harder te werken om de uitdagingen van het leven te overwinnen.
Stap 7: Een levensdoel
“Wanneer men hen vroeg hoe het kwam dat ze zo gezond waren, gaven ze antwoorden als ‘ik kan niet sterven voor mijn zoon afgestudeerd is’ of ‘ze hebben me te zeer nodig op mijn werk’ of ‘ik ga niet dood voor ik het probleem met mijn dochter heb opgelost’.” Uit Getting Well Again (J.P. Tarcher, 1978) van Carl Simonton.
Wat het doel van het leven is ligt natuurlijk niet vast, maar zij die het gezondst zijn in lichaam en geest hebben voor zichzelf een levensdoel bepaald. Dat doel is gewoonlijk op lange termijn te bereiken – een enkel doel of een reeks doelstellingen die enige tijd en heel veel energie vergen om ze te realiseren. De mensen die ik ontmoet heb en genezen zijn van een ernstige ziekte, konden in het begin van hun genezingsproces enkele belangrijke levensdoelen identificeren. Aanvankelijk was hun voornaamste zorg weer beter worden, maar naarmate ze sterker werden en meer vertrouwen kregen in hun capaciteit om te genezen, begonnen ze uit te kijken naar meer sociale doelen. Ze begonnen na te denken hoe ze anderen konden helpen met de kennis die ze door hun ziekte en herstel verworven hadden. Dit is een van de grote voordelen van spirituele disciplines of praktijken zoals macrobiotiek, omdat ze principes bieden om te leven en de praktische middelen om anderen tot nut te zijn. Zij die zo’n methode gebruiken om hun gezondheid te herwinnen beginnen na te gaan hoe ze hun kennis met anderen kunnen delen.
Het hebben van een levensdoel stimuleert duidelijk de wil om te leven. Er is een krachtige zelfs dwingende reden om verder te gaan, het leven krijgt een grotere betekenis. Dit doel verschaft een richting waar men zijn energie heen stuurt. Het dient niet alleen als een reden om te leven maar het wordt een gids, een leidstar, het punt waarop men zijn leven oriënteert.
Een doel om te leven verschaft de persoon een diep gevoel van tevredenheid, omdat het hem het gevoel geeft dat zijn leven betekenis heeft in de grootsheid van de schepping. Hij voelt een zekere verantwoordelijkheid om verder te gaan, om het einde uit te stellen. Een levensdoel is noodzakelijk – niet alleen voor zieke mensen, maar voor iedereen. Zonder levensdoel wordt onze energie verspreid en verspild. Met een levensdoel krijgen we helderheid, richting en een diep gevoel van tevredenheid.
Een levensdoel geeft ons het gevoel uniek te zijn en verbonden met een groter geheel. Het belet dat onze identiteit in anonimiteit verzinkt en ons werk zinloos lijkt.
Een levensdoel geeft ons het gevoel uniek te zijn en verbonden met een groter geheel. Het belet dat onze identiteit in anonimiteit verzinkt en ons werk zinloos lijkt. Carl Jung drukte het als volgt uit: “Niemand kon me de overtuiging ontnemen dat het mij opgelegd was te doen wat God wilde en niet wat ik wilde. Dat gaf me de kracht mijn eigen weg te gaan. Vaak had ik het gevoel dat ik in alle beslissende zaken niet langer onder de mensen was, maar alleen met God.”
Hoewel elk van deze stappen een positieve invloed heeft op de gezondheid, is geen enkele zo krachtig alleen als wanneer ze samen genomen worden. Dit verklaart wellicht, tenminste gedeeltelijk, waarom bepaalde methodes bij sommigen wel en bij anderen niet werken. Twee mensen kunnen dezelfde ziekte hebben en dezelfde gezonde voeding eten, terwijl maar een van hen geneest. Misschien geneest hij als gevolg van veel andere positieve veranderingen, die alle samen de voorwaarde voor genezing scheppen.
Wat echter steeds duidelijker wordt, is dat gezondheid een delicate toestand is die door elk aspect van ons leven beïnvloedt wordt. Hoe meer we de stress en moeilijkheden in ons leven in evenwicht kunnen brengen met harmonieuze relaties en eenvoudige genoegens, des te dichter komen we niet alleen bij gezondheid, maar ook bij een rijker, waardevoller bestaan.
Tom Monte (artikel oorspronkelijk gepubliceerd in East West Journal)
Dit artikel werd overgenomen uit Netelblad van september 1992 (in een vertaling van Lieve Debert). Netelblad is een uitgave van Oost West Centrum vzw, Consciencestraat 44, 2018 Antwerpen (www.owc.be).
Met dank ook aan Marijke DeConinck voor het aanleveren van dit artikel.
Bron: http://www.nvvm.org/Macroartikelen/Macro70/Zevenstappennaargezondheid.htm
De kans is groot dat je ooit antidepressiva kreeg voorgeschreven of dat je iemand kent die ze gebruikt. Elf procent van de Amerikanen ouder dan 12 jaar slikt antidepressiva.
Tussen 1996 en 2005 verdubbelde het aantal mensen dat antidepressiva gebruikt naar 27 miljoen. Tegelijkertijd wordt steeds vaker de diagnose ADHD gesteld.
Naar schatting heeft vijf tot 10 procent van de kinderen ADHD, maar er zijn geen laboratoriumtests die ADHD kunnen aantonen in kinderen of volwassenen. In plaats daarvan vertrouwen artsen op antwoorden die patiënten geven op vragen en informatie die is gegeven door familieleden of de school.
Snoepgoed
De medicatie die vervolgens wordt voorgeschreven leidt vaak tot hoofdpijn, maagproblemen, duizeligheid of psychose. De medicijnen worden uitgedeeld als snoepgoed.
“Ik ben van mening dat je niet binnen 10 minuten een diagnose kunt stellen, dat is eenvoudigweg onmogelijk,” zei jeugdpsychiater Dr. James Parker van Group Health Cooperation in Seattle. Dr. Frank Barnhill, auteur van het boek Mistaken for ADHD, schrijft dat zorgverzekeraars alles doen om zoveel mogelijk winst te maken en artsen onder druk zetten om in steeds minder tijd zorg te verlenen.
Ritalin
Radiopresentator Kerri Kasem zocht naar een oplossing voor haar depressie. “De artsen wilden me medicijnen geven nadat ze me een paar vragen hadden gesteld,” zei ze. “Ik liep 20 minuten later naar buiten. Ze zeiden dat ik ADD had en gaven me Ritalin. Ze vroegen me niet naar voedselallergieën of mijn gezondheid.”
Ze begon Ritalin te slikken, maar tegen het einde van de week voelde ze zich zo ziek dat ze medicijnen terugbracht. Kasem liet een bloedonderzoek doen en ontdekte dat ze een tekort aan ijzer en vitamine D had. Ze begon supplementen te slikken en liet suiker staan. Plotseling begon haar brein beter te werken.
Ze deed onderzoek naar voedselallergieën en kwam erachter dat ze allergisch is voor gluten. Na gluten uit haar dieet te hebben gefilterd kon ze opeens weer helder denken. “Er is altijd een andere oplossing, wat de artsen ook zeggen,” besloot ze.
Bron: Naturalnews.com
Geschreven door Tim Kraaijvanger op 5 februari 2015 om 11:17 uur
<img src=”http://i0.wp.com/www.scientias.nl/wp-content/uploads/2015/02/pesticiden.jpg?resize=848%2C424″ alt=”pesticiden” class=”alignnone size-full wp-image-109511″ data-recalc-dims=”1″ />
Biologisch eten is geen zinloze bezigheid. Wetenschappers hebben ontdekt dat mensen die biologische producten eten ook daadwerkelijk minder pesticiden in hun lichaam hebben. Het is nu dus wetenschappelijk bewezen dat biologisch eten gezonder is.
De Amerikaanse onderzoekers legden 4.466 Amerikanen een vragenlijst voor. Ze vroegen o.a. hoe vaak de deelnemers biologische producten eten. Vervolgens controleerden ze de urine van de proefpersonen. Mensen die veel biologisch fruit en groenten eten, hebben minder pesticiden in hun urine dan mensen die ‘normaal’ eten. De resultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke journaal Environmental Health Perspectives en is online te lezen (pdf).
65 procent minder pesticiden
En het verschil is niet klein. Uit het onderzoek blijkt dat biologische eters 65 procent minder pesticiden in hun urine hebben, zoals organofosforverbindingen. Zelfs bij lage concentraties kunnen deze organofosforverbindingen schadelijk zijn voor de gezondheid. Vooral voor de ontwikkeling van de hersenen van kinderen.
Geen groot risico
Overigens is het niet zo dat mensen die niet biologisch eten een onacceptabel groot risico lopen. De gemeten waarden vallen nog binnen de grenzen door het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) zijn vastgesteld. De onderzoekers zijn van mening dat de huidige richtlijnen echter te soepel zijn. “We beginnen nu pas de risico’s te begrijpen”, concludeert studieleider Cynthia Curl van de staatsuniversiteit van Boise.De twaalf meest vervuilde producten
Welke producten kun je het beste biologisch kopen? Er is een zogenoemde ‘Dirty Dozen’-lijst opgesteld met de twaalf meest besmette producten. Ideaal voor mensen die niet het budget hebben om alles biologisch te kopen, maar wel gezonder willen eten. Op deze lijst staan veel fruit en groenten die in Nederland en België erg populair zijn, zoals perziken, appels, aardbeien, kersen, peren, geïmporteerde druiven, spinazie, sla en aardappelen.
Bron: http://www.scientias.nl/wie-organisch-eet-heeft-minder-pesticiden-zijn-lichaam/
Weet je nog hoe je als kind eindeloos door kon gaan? Rennen, springen, spelen. Je zat vol energie. Het moet toch mogelijk zijn om een stuk van deze energie terug te krijgen?
Het ‘volwassen leven’ is vermoeiend. Zoveel dingen te doen, zoveel mogelijkheden, zoveel verwachtingen, onzekerheden, tegenslagen, problemen en toestanden.
Aan het einde van de dag vraag je je af waar je energie gebleven is. En dat terwijl je als kind eindeloos door kon spelen. Het zou toch fijn zijn om je op dat gebied weer een beetje kind te voelen?
Met deze tips bouw je meer energie op zodat je net als vroeger langer door kunt spelen.
Weet je nog hoe je als kind niet rookte, geen koffie dronk, geen alcohol nodig had om te ontspannen? Hoe je moeder ervoor zorgde dat je gezond at, niet teveel snoep, geen frisdrank?
Zodra we voelen dat we weinig energie hebben komen we in de verleiding om onszelf op te peppen. En hierdoor ontwikkel je allerlei vreemde verslavingen en gewoontes die je lichaam verzwakken en je energieniveau doen afnemen.
En ja, dat zorgt voor een drastische afname van je kinderlijke energie.
Dus?
Onderzoek of je de magie van de wereld weer kunt ervaren zonder al die opeppers. Net zoals je dat deed toen je kind was. Een pure versie van jezelf, die vol verbazing leeft van dag tot dag.
We zijn bijna allemaal moe. Te moe. Oververmoeid zelfs. De meeste mensen krijgen te weinig slaap. En in veel gevallen is de slaap die we krijgen van matige kwaliteit, vanwege het piekeren en alle oppeppers die we gebruiken.
Wat zou er gebeuren als je je lichaam de nachtrust zou gunnen die het nodig heeft? Als je simpelweg naar bed zou gaan, en zou opstaan als je uitgerust bent?
Zou je hoofdpijn krijgen? Misschien, als je jezelf overeind houdt met koffie, suiker en ladingen zuivel. Zodra je echter stopt met de oppeppers wordt het makkelijker om weer contact te maken met je natuurlijke slaapritme.
Slapen helpt je herstellen. Zowel geestelijk als lichamelijk. En dit herstel helpt je het meeste uit je lichaam te halen. Als je te weinig goede nachtrust krijgt dan voel je je al snel als een peuter die zijn middagslaapje heeft gemist. Niet goed.
Je hersenen verbruiken een enorme hoeveelheid energie. En als je je brein niet goed gebruikt, dan kan de vraag naar energie zelfs verdubbelen.
Het kost je brein veel energie om zich te concentreren op een taak. Als je eenmaal geconcentreerd aan het werk bent kom je echter in de ‘flow’, dan lijkt het werk bijna vanzelf te gaan. In die staat vergeet je de tijd, voel je je gelukkig, competent en gebruik je je brein super efficiënt. De kwaliteit van je werk gaat omhoog en je verbruikt minder energie.
Geweldig. En wat gebeurt er als je je concentratie steeds laat verstoren? Bijvoorbeeld door je smartphone, je gedachten, je email notificaties, je collega’s, Hay Day of Facebook? Precies, dan verlies je een enorme hoeveelheid energie.
Sterker nog, de hoeveelheid energie die je verbruikt wanneer je steeds afgeleid wordt – en vervolgens je concentratie weer probeert op te pakken – is meer dan het dubbele.
Je werkt als een vriezer met een kapotte deur. De temperatuur daalt, maar het kost ontzettend veel energie om dat voor elkaar te krijgen.
Jij krijgt je werk uiteindelijk af, maar tegen welke prijs? Je bent moe, uitgeput, opgebrand en je raakt uiteindelijk misschien zelfs overspannen, oververmoeid en burned-out.
Niet goed. Dus zorg voor minder afleidingen. Zorg voor vrije tijdblokken waarin je werk gedaan kunt krijgen met volle aandacht. Hoe minder je gedachten alle kanten op vliegen, des te minder energie je verbruikt en des te meer je over zult houden.
Juist: groente, fruit, peulvruchten, zaden, noten en hele granen.
Simpel, lekker en effectief. Dit soort voeding is eenvoudig te verteren (waardoor je energie bespaart), barst van de voedingsstoffen (wat je lijf helpt optimaal te functioneren) en helpt je fit, energiek en gezond te worden.
Maak het niet moeilijker dan het is. Hoe beter je eet, des te minder trek je krijgt in ongezonde voeding. Sinds ik op deze manier eet is mijn craving naar taart verdwenen als sneeuw voor de zon. Gek.
Herstellen betekent simpelweg dat je de tijd neemt om bij te trekken van het harde (denk)werk.
Het houdt in dat je gedurende de dag een paar keer rust. Zowel lichamelijk als geestelijk. Ga een blokje om, geniet met volle aandacht van een stuk fruit, lach met een collega, mediteer tien minuten, doe een dutje, wat je maar nodig hebt om te herstellen.
Alleen rusten in de avond is niet voldoende en niet effectief. Door regelmatig even op te laden voorkom je dat je de accu te ver ontlaadt. Hierdoor voorkom je schade aan de accu, en blijft je energieniveau stabieler door de dag heen.