Meningen
Meningen delen leidt tot de mooiste, boeiende en interessante gesprekken of communicatie. Zonder meningen bestaan er eigenlijk geen gesprekken zowel in praten als schrijven. Ieder mens heeft een eigen visie en mening en zo hoeft jouw waarheid niet de mijne te zijn, omdat iedereen een eigen waarheid heeft. Op deze wijze laat men elkaar in eigen waarde en kan men er ook nog eens er van leren. Zo krijgt men een reflex van een weerspiegeling zodat er ook inzichten kunnen komen die iemand op dat moment nodig kan hebben en ermee verder kan. Dat kan een probleem, situatie of iets anders zijn en kom je er eigenlijk op uit dat men de ander een helpende hand kan geven.
Anders wordt het wanneer iemand een nadrukkelijke of uitgesproken mening op de ander legt, meestal zijn dat betweters die het zo goed weten hoe iemand zich voelt of wat deze bedoelt, niemand die dat weter weet dat de persoon zelf. Dat neigt eerder naar oordelen dan een mening te geven vanuit een zuiver standpunt. Op deze wijze bereikt men eerder dat iemand zich niet meer kan openstellen, zich niet meer durft te uiten, bang omdat er een mening gevormd wordt die niet op werkelijkheid berust, maar wel opgelegd wordt. Begrijpt men de mening van de ander niet….vraag om duidelijkheid voordat je een mening geeft. Zo voorkomt men onnodige verdriet en pijn in misverstanden.
Ook het durven toegeven dat men er weleens naast of fout zit, is een stukje open -en eerlijkheid naar jezelf en de ander toe, geeft veel helderheid om zuiver verder te kunnen gaan.
N.B: Zelf ken ik ook mensen die graag hun uitgesproken mening op me leggen, meestal niet eens gebaseerd op de werkelijkheid, of zonder er eerst gevraagd wordt wat er bedoeld wordt of en zo niet geluisterd wordt. Als extra gevoelige gaat men dan afsluiten voor deze mensen en hun mening.
Laat elkaar in waarde ook al ben je het niet me elkaar eens….dan is er nog respect.
© Marianne