*** Omgaan met triggers ***
We worden allemaal geboren in een zuiver bewustzijn, open en verbonden. Dat zien we terug in elke baby, die vol bewondering om zich heen kijkt …
Gaandeweg is de kans groot dat we steeds meer verstrikt raken in de wereld om ons heen. We passen ons aan, eerst aan de wensen van onze ouders, later op school en ook in de maatschappij. We voelen onszelf steeds minder verbonden, voelen ons alleen of eenzaam, ongewenst, onbegrepen, gekwetst, afgewezen of ongeliefd, in onzekerheid en vaak in onmacht en angsten. We raken onze authentieke zelf kwijt ….
Door de jaren heen raken we steeds verder verwijderd van wie we in werkelijkheid zijn, lopen trauma’s op en worden uiteindelijk ziek, depressief en neerslachtig en dat zien we terug in de wereld om ons heen, in onze relaties, (chronische) ziekte, in ons werk en ook in onze financiën.
Uiteindelijk ontstaan er steeds meer klachten en zoeken we het vaak in omstandigheden, maar we vergeten dat wij zelf degene zijn die werkelijk kunnen veranderen, van binnen uit. Als je op die manier leert kijken naar je leven, dan kan ook jouw leven werkelijk veranderen.
Het levensproces
Vaak krijgen we direct al na onze geboorte te maken met ouders en/of verzorgers die zelf hun eigen verbinding kwijt zijn geraakt. In het begin is alles lief en aardig, maar zodra we een eigen wil ontwikkelen leren we dat we ons aan moeten passen om liefde, warmte en genegenheid te ontvangen die we zo hard nodig hebben.
Vervolgens komen daar vervelende gebeurtenissen, trauma’s en andere nare ervaringen bij die vaak het verdere verloop van ons leven bepalen.
Maar dat niet alleen, ook dat wat tegen ons gezegd wordt en hoe er met ons wordt omgegaan. Opmerkingen van ouders en verzorgers, broers en zussen, opa’s en oma’s, andere kinderen, leerkrachten, wie er dan ook maar in onze directe omgeving aanwezig is bepalen (mede) ons zelfbeeld.
We passen ons aan en krijgen allemaal te maken met tekorten, simpelweg omdat het gewoon onmogelijk is om aan elke behoefte te voldoen of vanuit het onvermogen van onze ouders.
Uiteindelijk worden we groot en willen we liefde, warmte en genegenheid ontvangen van onze partner, we willen dat onze partner deze behoeften voor ons opvult. Of we willen status om iemand te zijn en geld om vrijheid te ervaren.
Overleven
Wat er ook in ons leven gebeurt, als kind weten we altijd te overleven. Dat is een natuurlijke kracht van een kind om geen pijn te hoeven voelen. Dat kun je ook niet verwachten. Dit is de plek waar onze eerste overlevingsmechanismen ontstaan. Velen van ons weten echter de verbinding toch op de een of andere manier vast te houden, sommigen besluiten om maar niet meer te voelen, weer anderen worden boos, angstig of verdrietig en soms hebben we het helemaal niet door dat het niet klopt, omdat we niet beter weten. Maar hoe een kind ook reageert, uiteindelijk doet het er alles aan om toch liefde te ontvangen, goedschiks of kwaadschiks.
Als kind werkt dat vaak prima, maar als we volwassenen zijn zetten we dit nog steeds voort en doen we er alles aan om maar geen pijn te hoeven voelen.
Overlevingsmechanismen
Er zijn 4 hoofdlijnen te onderscheiden:
– We zetten een masker op en doen alsof er niets aan de hand is
– We vluchten of vechten
– We zoeken lapmiddelen en vluchten in medicatie, drank, drugs, seks en zelfs spiritualiteit. En dan denken we: zo, nu kan ik het weer aan. Maar ook dit is een afhankelijkheidsrol.
– Of we praten alles goed: het is niet zo erg, het gaat al zoveel beter of we durven geen boosheid te voelen.
Als we vluchten gaan we de pijn uit de weg. In dit mechanisme maken we ons volledig afhankelijk van de ander over hoe wij ons voelen, het zogeheten slachtofferschap, waar niet zelden ziekte om de hoek komt kijken.
Als we vechten, vallen we aan en dat lijkt vaak op korte termijn direct winst op te leveren, maar uiteindelijk groeit daarmee onze pijnlaag, omdat we de pijn ook hier uit de weg gaan. Ook sarcasme en cynisme vallen onder dit kopje.
In feite maken we onszelf in alle gevallen volledig afhankelijk, om maar geen pijn te hoeven voelen.
Behoeften
Uiteindelijk willen we dat een ander deze behoeften alsnog voor ons vervult. We willen liefde, warmte en genegenheid van onze partner. We willen vrijheid om te kunnen doen wat we willen, wat meestal geassocieerd wordt met geld. En we willen geluk, en zoeken dat in prestige zoals een goede baan, een studie, een keurig huishouden met perfecte kinderen en al het andere wat met aanzien en status te maken heeft. Want dan ben je iemand.
Maar dit alles maakt dat we de oplossing buiten onszelf zoeken. En we vergeten dat we nooit dat kunnen ontvangen als we daar zelf niet in kunnen geloven, je kunt immers niet meer liefde ontvangen dan je jezelf lief vindt. Je kunt dan wensen wat je wil en doen wat je wil doen, maar onze eigen onbewuste overtuigingen winnen het altijd.
En ondertussen geven we de ander de schuld als we ons niet geliefd, vrij of gelukkig voelen. Daarmee geven we alle verantwoordelijkheid uit handen en maken ons volledig afhankelijk van de ander. Dan is het de ander die jou ongelukkig maakt en zijn het de omstandigheden die ervoor zorgen dat we niet vooruit komen. Maar we vergeten dat we het zelf doen.
Wat laat de wereld jou zien?
Wat je ziet in je leven, heeft altijd met je zelf te maken, hoe veel je ondertussen ook aan persoonlijke ontwikkeling hebt gedaan. Het leven laat jou precies zien waar je staat en zolang jij je (nog) niet goed voelt over jezelf, dan is er werk aan de winkel. Volgens de Wet van Aantrekking heeft alles wat je terug ziet in je leven altijd met jezelf te maken. Als jij je niet goed voelt over jezelf, dan resoneert een ander op jouw trilling en trek je situaties of mensen aan die jouw gevoel over jezelf alleen maar bevestigen. Dat noemen we triggers.
Herkennen van triggers
Het heeft dus altijd en alleen maar met jezelf te maken wat je ziet in jouw leven. Uiteraard zijn er ook omstandigheden die we absoluut niet in de hand hebben, maar die wel bij het leven horen. Waar het om gaat bij het herkennen van triggers, zijn die situaties en personen, waarbij emoties om de hoek komen kijken en waarbij het de omstandigheden en de persoon zelf lijken te zijn, waardoor wij lijden.
Het proces
Wat er gebeurt, is het volgende:
1. We verstarren
2. We stoppen met ademhalen
3. Er ontstaat spierspanning, we verkrampen.
4. We reageren wel of niet (vluchten / vechten)
5. En vervolgens geven we de ander de schuld, zoeken we het bij een ander en vinden dat hij of zij het anders moet doen. Uiteindelijk maken we ons daar volledig afhankelijk van.
Gevolg:
6. De werkelijke pijn wordt niet verwerkt
7. We worden ziek.
Herkennen van jouw trigger
Soms is een trigger best lastig om te herkennen, omdat we van vroeger uit zo gewend zijn om pijn uit de weg te gaan en nog steeds geen pijn willen voelen. Of we denken dat we er ondertussen wel mee hebben afgerekend en doen alsof, maar dan houden we onszelf nog een beetje voor de gek.
Kijk maar eens hoe jij reageert als je een berichtje of mail ontvangt van iemand waarmee je niet op goede voet staat.
Soms zit het zo ingebakken, juist omdat onze ouders ook gewend waren de omstandigheden de schuld te geven …. Maar jij kunt veranderen. En dat begint bij je eigen bereidheid tot verandering, maar daar over een volgende keer meer in een uitgebreid stappenplan.
Als je goed observeert, dan kun je precies leren aanvoelen wanneer jij getriggered wordt. En als je het negeert of niet ziet, dan zul je het uiteindelijk wel merken en je niet meer zo goed voelen en zullen er omstandigheden in jouw leven tevoorschijn komen, die jou dat alsnog duidelijk zullen maken. Je bent pas klaar als er niets meer anders hoeft te zijn en jij je goed voelt, al betekent dat zeker niet dat je alles goed moet keuren. Dan is het wat het is en kun je vanuit daar keuzes maken die geaccepteerd en gedragen worden als het jou niet meer uitmaakt hoe een ander daarop reageert.
De oplossing
De oplossing is – als je het te pakken krijgt – uiteindelijk eenvoudig door alles te leren accepteren wat zich aandient en dus bij jezelf te zoeken in plaats van alles te willen veranderen. Dat je je eigen aandeel erkent en dat je voelt.
In stappen
1. Actieve acceptatie door
2. Te ontspannen
3. En te blijven ademen + eventueel ter ondersteuning van ademhalingsoefeningen en/of meditatie
Doen
Als je jouw eerste reactie op een trigger leert herkennen, kun je jezelf veel leed besparen. Door op dat moment te ontspannen en voelen. Daar kun je jezelf in trainen. Je kunt jezelf leren ontspannen binnen enkele seconden, bijvoorbeeld na ernstige kritiek of een akelige gebeurtenis. Want hoe beter en sneller jij je kunt ontspannen, hoe minder stress en pijn er in jouw lichaam wordt opgeslagen. Dat gebeurt ook als je je focust op een rustige ademhaling op het moment dat je je getriggered voelt en bij mindfulness meditatie, waarin je leert alles te voelen en aanschouwen wat zich aandient.
1. Je lichaam ontspannen door de hartslag overal te voelen
Als je een goed of beter contact maakt met je lichaam heb je meestal ook sneller door wanneer je geraakt wordt en reageert vanuit pijn, waardoor je die reactie leert onderscheppen.
Als je ontspannen bent, kun je je hart op tientallen plaatsen voelen kloppen zoals in de slapen, de halsslagaders, alle vingertoppen, de borstkas, vlak bij de maag (de leverslagaders), in de liezen, de knieholtes, de kuiten en de voeten.
In het boek ‘Het hart als zintuig van Buhner vertelt hij dat het voelen van de hartslag in alle delen van het lichaam een zeer rustgevend effect heeft op lichaam en geest. Dit kan alleen als je een goed contact hebt met alle delen van het lichaam.
Na enkele weken dagelijks 15 minuten oefenen lukt het velen het hart binnen enkele minuten op een groot aantal plaatsen te voelen kloppen. En soms al veel eerder.
Door dit dagelijks in een rustige omgeving te oefenen, lukt het uiteindelijk ook in moeilijke situaties.
2. Ontspannen door rustig en diep ademhalen
Uit onderzoek is gebleken dat mensen die gestrest zijn, sneller dan 14 maal per minuut in- en uitademen, terwijl mensen zonder stress vijf maal of nog langzamer per minuut in- en uitademen.
Langzame uitademing gaat samen met een regelmatige hartslag en weinig lichamelijke klachten.
Door lang en diep in en uit te ademen krijg je meer zuurstof binnen, waardoor de adrenaline, als gevolg van angst, stress of boosheid, sneller afgebroken wordt, zodat je sneller herstelt van negatieve gevoelens en lichamelijke spanning die kritiek en triggers oplevert.
3. Mindfulness meditatie
Ga er elke dag of avond even rustig voor zitten, bij voorkeur op een vast moment. En laat dan alle gebeurtenissen van de dag de revue passeren. En voel. Wees gewoon aanwezig bij dat wat je voelt. En blijf rustig ademhalen. Net zolang totdat je volledig ontspannen bent terwijl je aan de situatie denkt. Of neem een vooraf bepaalde tijd die je aan dit gevoel wil / kan besteden. Dan kun je een volgende keer gewoon weer verder. Je zult merken dat je uiteindelijk volledig ok bent met een situatie waarin je eerder getriggered werd. Dan is het er niet meer. Dan heb je gewonnen!
Simone Rutgers…
Wonne.
… er septarie gevonden wordt die wel 500 miljoen jaar oud is? Die septarie is ontstaan in het geologische tijdperk Cambrium. De septarie die gevonden wordt in Nederland en België is ‘slechts’ 30 miljoen jaar oud (het Olicogeen).
Sjamanen kijken naar de spirituele vorm van een ziekte die zich op emotioneel of fysiek niveau kan manifesteren. De meeste sjamanenculturen over de hele wereld geloven dat ziekte voortkomt uit het (gedeeltelijk) verlies van de ziel.
De types van trauma die zielsverlies kunnen veroorzaken, kunnen bij elke soort van misbruik ontstaan: seksueel, anderszins fysiek of emotioneel. Andere mogelijke oorzaken zijn: een ongeval beleven, een oorlog meemaken, slachtoffer van een terreurdaad zijn, tegen onze moraal in handelen, een (natuur)ramp overleven, operaties, verslavingen, echtscheiding of de dood van een geliefd persoon.
In de psychologie noemt men dit dissociatie. Maar psychologen hebben het er niet over welk stuk van ons nu juist dissocieert en waar dat stuk dan naartoe gaat. In het sjamanisme weten we dat een deel van de ziel het lichaam verlaat en naar een terrein gaat dat sjamanen de niet-alledaagse werkelijkheid noemen. Daar wacht het totdat terugkeer mogelijk is gemaakt.
Zielsverlies kan verscheidene symptomen voortbrengen. Een veel voorkomend signaal is wanneer iemand zich niet volledig in zijn lichaam aanwezig voelt, niet levendig en ten volle in het leven staat. Andere symptomen zijn chronische depressie, zelfmoordneigingen, posttraumatisch stress-syndroom, een zwak immuunsysteen, en verdriet dat maar niet wil overgaan. Verslavingen zijn ook een teken van zielsverlies omdat men externe bronnen zoekt om de lege plekken in zichzelf op te vullen, zij het met verdovende middelen, met eten, met relaties, met werk of door dingen te kopen.
In sjamanenculturen waren de mensen er zich ook van bewust wat er in hun leven uit evenwicht was en een ziekte of probleem veroorzaakte. In onze cultuur zijn we ons niet vaak niet eens bewust van een storing in onze spirituele harmonie die ziektes creëert. En omdat zielsverlies vaak voorkomt wanneer we nog erg jong zijn, hebben we niet door welke onbewuste patronen we ontwikkeld hebben omwille van ons prille zielsverlies.
De volgende meditatie-oefening kan je helpen je ziel te helen. Zorg dat je niet gestoord kunt worden, zet sjamanentrommel muziek op en ga liggen met je ogen dicht. Beeld je in dat je in een cirkel ligt, omgeven door mensen die je liefhebt en die hier zijn samengekomen om je bij te staan, omdat jullie beseffen dat het lijden van één persoon de hele gemeenschap aantast.
ॐ Marianne ॐ 