Spiritualiteit
Wanneer je je realiseert dat het leven
gewoon doorgaat of je er bent of niet:
Als mensen oorlog willen of willen vechten
over verschillende dingen, laat ze dan.
Als mensen gelijk willen hebben, laat ze dan.
Als mensen slecht over je willen praten,
dan is dat maar zo.
Ik ben hier niet om de wereld te veranderen.
Ik ben hier om mezelf te veranderen.
Om de wereld te zien zoals hij is
en toch vrede vinden en vrede delen
met degenen die dat willen.
Al het andere is wat het is.
© Shaman Durek
Harde woorden van de Dalai Lama: Massale hersenspoeling van de maatschappij
De 14e Dalai Lama van Tibet vergaart altijd veel aandacht, en met goede reden. Recentelijk vertelde hij de wereld dat simpelweg bidden niet het antwoord is op het incident in Parijs, noch het antwoord op andere gelijksoortige gruwelheden die over de hele wereld plaatsvinden. Hij verklaarde dat de mens dit probleem zelf heeft gecreëerd en nu vragen wij God om het op te lossen, wat nergens op slaat. Als wij deze puinhoop hebben veroorzaakt, zullen we het ook zelf op moeten lossen in plaats van God. Deze uitspraken van de Dalai Lama gingen snel de wereld over. Veel mensen realiseren mede hierdoor dat op dit moment actie op massale schaal vereist is om op wereldniveau van richting te veranderen.
De aanvallen in Parijs zijn verweven met de realiteit van oorlog. Op de website van de Dalai Lama is een goed stuk te lezen betreffende het massale hersenspoelen van de mensheid. Dit is een onderwerp waar regelmatig over wordt geschreven op deze website, met name als het gaat om incidenten op het gebied van terrorisme en oorlog, tezamen met het creëren van groeperingen die dit soort aanvallen uitvoeren over de hele wereld. De Dalai Lama schrijft:
“Natuurlijk zijn oorlogen en de grote militaire machthebbers de grootste bron van geweld in de wereld. Ongeacht of hun doel verdedigen of aanvallen is, bestaan deze machtige organisaties enkel om mensen te vermoorden. We moeten goed nadenken over de realiteit van oorlog. De meesten van ons hebben geleerd militaire gevechten als spannend en ‘glamoreus’ te zien, een kans voor mannen om hun competenties en dapperheid te bewijzen. Omdat een leger hebben legaal is, voelt het voor ons alsof het ook acceptabel is. Over het algemeen beschouwt niemand oorlog als crimineel of het accepteren ervan als crimineel gedrag. Eigenlijk zijn we gehersenspoeld. Oorlog is noch glamoreus, noch aantrekkelijk. Het is monsterlijk.
De aard van oorlog is die van tragedie en lijden.” (BRON)
Bovenstaande uitspraak slaat de spijker op zijn kop. Als je er over nadenkt, bestaan deze grote machthebbers en het leger in het algemeen ‘enkel om mensen te vermoorden’. Zoals de Dalai Lama al aanhaalt, zijn wij met de gedachte groot geworden dat het dienen in het leger iets is om trots op te zijn. Natuurlijk doen de mannen en vrouwen die in militaire dienst treden dit waarschijnlijk met de gedachte hun land te dienen, waarbij de keus hiervoor gepaard gaat met een grote hoeveelheid moed en goedbedoelde intenties. Wat zij echter niet weten, is dat deze wereldwijde oorlog tegen terrorisme pure fantasie is. De vijand waartegen zij denken hun land te beschermen, is in werkelijkheid het product van hun eigen land. Zoals dr. Michel Chossudovsky, Universiteit van Ottowa, Emeritus Professor of Economics, ons vertelt: de wereldwijde oorlog tegen terrorisme is compleet nep en gebaseerd op valse voorwaardes. Militairen worden gehersenspoeld te geloven dat ze achter de vijand aangaan om zo hun land te verdedigen, terwijl diezelfde vijand volledig ondersteund en gefinancierd wordt door de Westerse militaire allianties. De Dalai Lama redeneert dat dit de exacte reden is waarom wij denken dat oorlog acceptabel is: er wordt ons wijs gemaakt dat dit een noodzakelijke gang van zaken is. De Dalai Lama gaat verder:
“ Moderne oorlogsvoering wordt met verschillende vormen van vuur gevoerd. We zijn zo gevormd dat we dit zien als spannend, terwijl we praten over wonderbaarlijke wapens als een opmerkelijk nieuw stuk technologie. We vergeten dat als dit wapen werkelijk gebruikt wordt, het mensen levend zal verbranden. Oorlog toont qua verspreiding ook een sterke gelijkenis met vuur. Als een gebied zwak wordt, stuurt de bevelhebber versterking naar dit gebied. Dit is niets meer en niets minder dan levende mensen op het vuur gooien. Maar omdat we zijn gehersenspoeld om niet op deze manier te denken, denken we niet aan het lijden van individuele soldaten. Geen enkele soldaat wil gewond raken of overlijden. Geen van zijn geliefden wil dat hem iets overkomt. Als een soldaat wordt vermoord of getekend voor het leven, zullen minstens vijf tot tien personen – familie en vrienden – delen in dit lijden. We zouden allemaal geschokt moeten zijn door de omvang van zo’n tragedie, maar we zijn te verward.” (BRON)
De omvang van dit soort hersenspoeling is enorm. Als we het uitmoorden van mensen en oorlog in het algemeen willen stoppen, dan zou de ‘gehersenspoelde’ soldaat degene moeten zijn die wakker wordt. Het is een mens dat de trekker overhaalt, het is een mens die het commando geeft dit te doen en het is een mens die denkt dat hij er goed aan doet. Wij zijn de reden dat oorlog überhaupt bestaat; wij hebben het gecreëerd, wij doen eraan mee en wij zetten het voort. Stel je eens voor wat er zou gebeuren als elk mens op aarde weigert deel te nemen aan oorlog? Dit is waarom we zeggen dat verandering van binnenuit moet komen en als meer soldaten hun ogen openen om te zien wat er werkelijk gebeurt, zullen er meer van hen weigeren om uitgezonden te worden.
“Het maakt niet uit hoe slecht gezind de vele moordzuchtige dictators zijn die hun landen bewust onderdrukken en internationale problemen veroorzaken, het is duidelijk dat zij anderen niet kunnen schaden en geen ontelbare menselijke slachtoffers kunnen maken als ze geen militaire organisatie hebben die door de maatschappij wordt geaccepteerd en vergeven.” (BRON)
Sommige soldaten die gebruikt worden door de machthebbers beginnen nu op te staan en te spreken. Hieronder staat een link naar een artikel waarin twee prachtige voorbeelden hiervan staan, samen met heftige informatie die veel mensen nog moet wakker maken (waarschuwing: schokkende beelden).
De Dalai Lama spreekt ook over de enorme kosten die gepaard gaan met oorlogsvoering. Dit is iets waar veel mensen bij nadenken: het feit dat al het geld dat naar het leger en het Ministerie van Defensie in de Verenigde Staten (inclusief het zogenaamde ‘black budget’) gaat, terwijl het ook gebruikt kan worden om armoede en honger op wereldniveau in een keer te doen verdwijnen. Geld is niets meer dan gebakken lucht, wat getypt wordt op een computerscherm en geprint wordt door de heersende elite.
Zoals ex-Canadees Minister van Defensie Paul Hellyer verteld, praten we hier over ‘triljoenen, duizenden biljoenen dollars’ die ‘werden gespendeerd aan projecten waar zowel het Congres als de hoofdcommissaris niets vanaf wisten’. President Eisenhower noemde dit al waarschuwend het militaire industriële complex, waar de opkomst van misplaatste macht bestaat en aanhoud. Wat zou hij zeggen over de stand van zaken zoals die nu is?
Het punt is, als we geld toch als middel gaan gebruiken, waarom gebruiken we het dan niet om de gehele wereld van voedsel, onderdak en kleding te voorzien? De militaire uitgaven van een paar landen samen kunnen dit zonder enkele problemen al regelen.
“We zouden genoeg moeten hebben van het geweld en uitmoorden dat overal om ons heen gebeurt. Als een mens wordt vermoord door een dier, dan is dat verdrietig, maar als een mens wordt vermoord door een ander mens is dat ondenkbaar. We moeten moeite doen om over elkaar te denken als medemens, als broeders en zusters.’ – Dalai Lama (BRON)
Bedankt Dalai Lama, voor het hebben van de moed om zo’n belangrijk bericht met de wereld te willen delen!
Er bestaat geen oorlog zonder een gevecht tegen het gevoel.
Mensen die boos zijn hebben een pijnlijk gevoel. Je kunt niet boos zijn zonder tegelijkertijd pijn te ervaren. Iemand doet je pijn, daarom wordt je boos op de ander. Pijn is de brandstof van boosheid. Hoe meer pijn hoe bozer. Boosheid groeit uit tot woede en haat. Hoe meer boosheid, hoe meer woede en haat.
Zij die woede en haat hebben moeten wel ontzettend veel pijn hebben. Hoe zou je anders de ander kunnen haten? Hoe zou je anders anderen kunnen vermoorden?
Verdriet is pijnlijk. Verdriet wil men liever niet voelen, dus onderdrukt men verdriet. Men verdoofd verdriet door het in slaap te sussen.
Soldaten worden niet voor niets gedrild en getart. Zij moeten leren hun verdriet te onderdrukken. Verdriet is hun zwakte en kwetsbaarheid. Boosheid, woede en haat is hun sterkte. Je kunt je vijanden niet vermoorden als je verdrietig en kwetsbaar bent. Je kunt ze alleen maar vermoorden als je de ander haat.
Hoe meer verdriet er is onderdrukt, hoe pijnlijker het voelt als verdriet wakker wordt. Het gevolg van deze pijn is boosheid, woede en haat.
Het is een misvatting dat de ander je pijn doet. Het lijkt alsof de tegenpartij je een dosis pijn bezorgt. Daarom geef je de ander de schuld dat je pijn hebt en wordt je boos en woedend. Deze boosheid en woede kan een aanleiding zijn tot haat en moord.
Laten we eerlijk zijn. Hebben we in een boze bui niet allemaal wel eens een gedachte gehad waarin we de ander haatte en soms zelfs wilden vermoorden?
Maar is het wel die ander die je pijn doet? Is het niet gewoon de onderdrukte pijn die op dat moment wakker wordt? Wie onderdrukt dan de pijn? Dat doe je toch zelf en niet de ander!
Door het gedrag van de ander wordt jouw pijn wakker. Je wordt herinnert aan deze pijn. Dat vind je niet fijn en daarom word je boos op de ander. Maar is dat wel eerlijk?
Het grootste gedeelte van ons leven zijn we onze pijnlijke gevoelens aan het onderdrukken. We leveren op 1001 manieren een strijd tegen onze nare gevoelens.
Alle nare gevoelens moeten zo snel mogelijk weer in slaap gesust worden.Nare gevoelens worden dan ook massaal onderdrukt
Tja als het niet lukt om je nare gevoelens te onderdrukken, gebruiken we alcohol, medicijnen, kopen we spullen, verdovende middelen of geloven we in een of andere religie of spiritualiteit. Alles is goed als het maar de pijn verzacht en verdooft.
Het is niet voor niets dat we boos zijn als een van deze dingen ons wordt afgenomen. Op dergelijke momenten wordt hetzelfde onderdrukte gevoel gewoon weer wakker.
Is niet elke oorlog ontstaan door een aanslag op grondbezit, religie, olie, alcohol, of andere vormen van bezit? Elke oorlog is dus een aanslag op gevoel. Op dergelijke momenten wordt massaal oud zeer in mensen waker gemaakt!
Je voelt het al aan. Je kunt geen oorlog voeren als je geen strijd hebt met je eigen gevoel. Je kunt niet haten als je geen pijn en verdriet onderdrukt.
Het verdriet is vaak niet meer als verdriet wat je al heel je leven lang hebt onderdrukt. Emotionele blokkades die je hebt opgelopen in je kindertijd. Sindsdien ben je ze onbewust blijven onderdrukken en lever je een strijd tegen je gevoel. Je bent gewoonweg gewelddadig geworden tegen je eigen gevoelens.
Hoe groter de strijd hoe groter de kans op oorlog. Elke oorlog is dan ook een oorlog tegen gevoel.
Heb mededogen voor degene die strijden tegen de vijand en hiermee tegen hun eigen gevoel. Het kan niet anders dan dat er heel veel verdriet bij hen is onderdrukt. Zij lijden onder hevige pijnen.
Oorlog is kinderachtig. Het zijn emotioneel onvolwassen mensen, pubers die strijden tegen hun eigen gevoel. Dit alles over de rug van de vijand. Triest…
Ben jij in oorlog met je eigen gevoel?
Tegen welk gevoel vecht jij?
Bron: Martin de Werker, coach en therapeut
================================
Het is niet alleen pijn en verdriet dat schuilt achter boosheid, ook onmacht omdat men de situatie of gevoelens niet meester is. Dan is de makkelijkste weg om het bij een ander af te schuiven terwijl juist deze je gevoelens weerspiegelt en omhoog haalt. Vechten tegen gevoelens is vechten tegen de bierkaai. Deze strijd zal dan ook nooit gewonnen worden. Wie mensen haat, haat zichzelf..
Er bestaat geen oorlog zonder een gevecht tegen het gevoel.
Mensen die boos zijn hebben een pijnlijk gevoel. Je kunt niet boos zijn zonder tegelijkertijd pijn te ervaren. Iemand doet je pijn, daarom wordt je boos op de ander. Pijn is de brandstof van boosheid. Hoe meer pijn hoe bozer. Boosheid groeit uit tot woede en haat. Hoe meer boosheid, hoe meer woede en haat.
Zij die woede en haat hebben moeten wel ontzettend veel pijn hebben. Hoe zou je anders de ander kunnen haten? Hoe zou je anders anderen kunnen vermoorden?
Verdriet is pijnlijk. Verdriet wil men liever niet voelen, dus onderdrukt men verdriet. Men verdoofd verdriet door het in slaap te sussen.
Soldaten worden niet voor niets gedrild en getart. Zij moeten leren hun verdriet te onderdrukken. Verdriet is hun zwakte en kwetsbaarheid. Boosheid, woede en haat is hun sterkte. Je kunt je vijanden niet vermoorden als je verdrietig en kwetsbaar bent. Je kunt ze alleen maar vermoorden als je de ander haat.
Hoe meer verdriet er is onderdrukt, hoe pijnlijker het voelt als verdriet wakker wordt. Het gevolg van deze pijn is boosheid, woede en haat.
Het is een misvatting dat de ander je pijn doet. Het lijkt alsof de tegenpartij je een dosis pijn bezorgt. Daarom geef je de ander de schuld dat je pijn hebt en wordt je boos en woedend. Deze boosheid en woede kan een aanleiding zijn tot haat en moord.
Laten we eerlijk zijn. Hebben we in een boze bui niet allemaal wel eens een gedachte gehad waarin we de ander haatte en soms zelfs wilden vermoorden?
Maar is het wel die ander die je pijn doet? Is het niet gewoon de onderdrukte pijn die op dat moment wakker wordt? Wie onderdrukt dan de pijn? Dat doe je toch zelf en niet de ander!
Door het gedrag van de ander wordt jouw pijn wakker. Je wordt herinnert aan deze pijn. Dat vind je niet fijn en daarom word je boos op de ander. Maar is dat wel eerlijk?
Het grootste gedeelte van ons leven zijn we onze pijnlijke gevoelens aan het onderdrukken. We leveren op 1001 manieren een strijd tegen onze nare gevoelens. Alle nare gevoelens moeten zo snel mogelijk weer in slaap gesust worden. Nare gevoelens worden dan ook massaal onderdrukt.
Tja als het niet lukt om je nare gevoelens te onderdrukken, gebruiken we alcohol, medicijnen, kopen we spullen, verdovende middelen of geloven we in een of andere religie of spiritualiteit. Alles is goed als het maar de pijn verzacht en verdooft.
Het is niet voor niets dat we boos zijn als een van deze dingen ons wordt afgenomen. Op dergelijke momenten wordt hetzelfde onderdrukte gevoel gewoon weer wakker.
Is niet elke oorlog ontstaan door een aanslag op grondbezit, religie, olie, alcohol, of andere vormen van bezit? Elke oorlog is dus een aanslag op gevoel. Op dergelijke momenten wordt massaal oud zeer in mensen waker gemaakt!
Je voelt het al aan. Je kunt geen oorlog voeren als je geen strijd hebt met je eigen gevoel. Je kunt niet haten als je geen pijn en verdriet onderdrukt.
Het verdriet is vaak niet meer als verdriet wat je al heel je leven lang hebt onderdrukt. Emotionele blokkades die je hebt opgelopen in je kindertijd. Sindsdien ben je ze onbewust blijven onderdrukken en lever je een strijd tegen je gevoel. Je bent gewoonweg gewelddadig geworden tegen je eigen gevoelens.
Hoe groter de strijd hoe groter de kans op oorlog. Elke oorlog is dan ook een oorlog tegen gevoel.
Heb mededogen voor degene die strijden tegen de vijand en hiermee tegen hun eigen gevoel. Het kan niet anders dan dat er heel veel verdriet bij hen is onderdrukt. Zij lijden onder hevige pijnen.
Oorlog is kinderachtig. Het zijn emotioneel onvolwassen mensen, pubers die strijden tegen hun eigen gevoel. Dit alles over de rug van de vijand. Triest…
Ben jij in oorlog met je eigen gevoel?
Tegen welk gevoel vecht jij?
Bron: Martin de Werker ( met toestemming gedeeld)
De ergste oorlog is de strijd in en met jezelf, zo raak je nooit uitgevochten tot het te laat is en dan?….
“Er breekt een oorlog uit, dan nog een, en weer een andere op verschillende plaatsen op de planeet. En iedereen jammert en vraagt zich af waarom toch al die oorlogen… Het is heel eenvoudig: omdat de mensen niet weten hoe zij kunnen profiteren van de goede voorwaarden die de vrede hun geeft.
Ontdekken welke bezigheden men moet hebben in vredestijd vereist een grote waakzaamheid. Maar de waarheid is dat, zelfs in vredestijd, de mensen voortgaan met oorlog voeren; op alle gebied blijven zij elkaar bestrijden: de politiek, de handel, de financiën, de godsdienst, de familie… Het zijn permanente conflicthaarden, echte slagvelden. Waarom is men daarna verbaasd dat er zowat overal gewapende conflicten uitbreken, die zoveel ellende teweegbrengen? En daarna smeken zij God om deze oorlogen te doen stoppen en de vrede terug te brengen… Maar wat heeft God hiermee te maken? Het is aan de mensen dat men moet vragen om de middelen te vinden om vrede in zichzelf te hebben zodat zij ook met de anderen in vrede kunnen leven..”
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Een mooie citaat dat hier op aansluit….
”.Mensen zien oorlogen in de wereld en om zich heen, behalve de oorlog in zichzelf”
Vechten zonder ego
Er was eens een beroemde kalief met de naam Omar. Hij streed al dertig jaar met zijn vijand. De vijand was erg sterk en daardoor was het bijna een levenslange oorlog.
Op een dag viel de vijand echter van zijn paard en Omar sprong boven op hem met zijn speer in zijn hand. Binnen enkele seconden had zijn speer het hart van de man kunnen doorboren en daarmee zou de oorlog in één keer zijn opgelost. Maar in dat korte ogenblik dat hij op de grond lag deed de vijand slechts één ding: hij spuugde Omar in het gelaat. Verrast greep Omar naar zijn gezicht, stond op en zei: “Morgen beginnen we opnieuw.”
Zijn vijand begreep er niets van en zei: “Hoezo? Wat mankeert je? Ik heb hier dertig jaar op gewacht en jij ook. Ik hoopte dat ik op een goede dag op jouw borst zou zitten met mijn speer in mijn hand en dat het dan afgelopen zou zijn. Ik heb die kans nooit gekregen, maar jij wel. Je had me met één klap kunnen afmaken. Waarom deed je dat niet?”
Omar antwoordde: “Dit is geen gewone strijd. Ik heb een belofte afgelegd dat ik zal vechten zonder me kwaad te maken. Dertig jaar lang heb ik zonder woede gevochten. Maar net toen je spuugde ontstak ik in woede en werd het iets persoonlijks. Ik wilde je doden, maar het ego stak zijn kop op. Tot nu toe had ik daar dertig jaar geen last van, we vochten met een bepaald doel. Jij was niet mijn vijand, het was niet persoonlijk. Ik wilde mijn doel bereiken en dat doel was niet jou doden, maar mijzelf overwinnen. Doch zojuist vergat ik het doel, jij werd mijn vijand en ik wilde je doden. Dat is waarom ik je nu niet kan doden. Mogen beginnen we opnieuw.”
Maar de oorlog is nooit meer opnieuw begonnen, want zijn vijand werd zijn vriend. En de vriend vroeg Omar: “Nu wil ik graag van je leren. Wees mijn meester en laat mij je leerling zijn. Ik wil graag leren vechten zonder me kwaad te maken.”
Een van de grootste oorlogen die kan woeden, is de strijd in de mens zelf..
ॐ Marianne ॐ 