Voorbij de angsten
Voorbij de angsten, voorbij de trauma’s die mijn ziel heeft opgeslagen in mijn cellen
Voorbij het aardse, voorbij het zichtbare daar wil ik jou ont-moeten
In een zelf geschapen wereld waar Liefde leeft in alle creaties
Waar je liefde ontdekt in zelfs de grondtonen van Moeder Aarde
Daar waar dromen realiteit zijn en geen hersenspinsels
Waar elfjes hand in hand gaan met de dictators van deze aarde
Waar de dag de maan draagt en de zon ineens tranen kan huilen
Waar een mens vliegt op de vleugels van zijn Essentie.
Niet meer omlaag kijken, niet denken dat het onmogelijk is.
Ik geloof, ik geloof in alles wat het visuele kan ontstijgen
Ik geloof in parels die groeien aan de bomen der wijsheid
Ik geloof in schitteringen op een duistere herfstdag
Ik geloof en geloof, ik geloof in jou en mij.
Ik zie ons dansen op de tonen van de wind, op muziek die je slechts kan voelen
Ik zie ons zweven met de voeten stevig aan de grond, niet gehinderd door niet-kunnen
Als dromen contact maken met de aardse realiteit, gaan alle poorten tot het oneindige open
We hoeven geen dromen na te jagen, want de realiteit zit al in onszelf: we zijn al waar we moeten wezen
Geloof jij nog in de liefde die de antwoorden geeft op vragen waarvan je niet wist dat je ze had
Geloof jij nog in een onbegrensd terrein waar niets er meer toe doet dan alleen “Zijn”
Alles bestaat en ook niets is aanwezig, niets draagt meer de zwaarte van de waan van alledag
Als wij daar kunnen zijn, dan is niets meer nodig
Als wij daar zijn, dan is alles aanwezig
In het niets, in het oneindige,
In de absolute stilte van de Essentie die is….
Ik draag je mee in mijn Hart, waar ik ook ga.
** Catharina van Hien
Een heel mooi gedicht die ik toch graag even wil delen..
ॐ Marianne ॐ 