Dagtekst: Goedheid

Hoe vaak aarzel je om je goedheid te tonen, en zeg je tot jezelf dat niemand jouw gebaar zal waarderen: de mensen zijn ondankbaar en zelfs gemeen, en dus loont het niet de moeite om te proberen iets voor hen te doen.

Wel, dat is een heel schadelijke manier van denken, want ze verlamt je in je beste vermogens.
Je hebt voor iemand iets goeds gedaan en je bent er niet voor beloond, je bent zelfs bedrogen?… Dat kan gebeuren.
Maar jouw gedrag hoeft niet af te hangen van andermans houding.
Doe het goede en verlang niets terug, reken alleen op Hem die alles ziet en alles weet.
Alleen Hij kan je het goede en edelmoedige daden waarderen, en van Hem zal dus de beloning komen… maar misschien in een andere vorm jij verwachtte.
Je zult misschien gezonder, sterker, wijzer of gelukkiger worden: is dat niet de mooiste beloning?

~☼~

Omraam Mikhaël AIvanhov
Dagtekst van zondag 13 maart 2016

Hier gaan heel veel mensen mee de fout in, iets terug verwachten voor alle gegeven hulp. Dan maakt het niet meer zuiver dan wel egocentrisch. Zelf vind ik het heerlijk te helpen, dan is er dankbaarheid zonder beloning terug te verlangen..

Advertentie

Dagtekst: Wetten

Dagtekst van zaterdag 6 februari 2016.

“Je hebt iemand kwaad gedaan en je gaat hem je excuses aanbieden. Dat is heel goed, maar het volstaat niet: je moet ook de schade herstellen, want alleen dan ben je quitte. Tegen degene die je geschaad hebt zeggen: ‘Het spijt me, vergeef me… ’ is niet genoeg, en de goddelijke wet zal je achtervolgen tot je het kwaad dat je hebt berokkend, hebt hersteld. Je zult opwerpen: ‘Maar als degene die ik heb benadeeld mij vergeeft?’ Nee, zo gemakkelijk kom je er niet vanaf, want de wet is één ding, en de persoon in kwestie een ander. Deze persoon heeft je misschien vergeven, maar de wet vergeeft je niet, zij achtervolgt je tot je de schade hebt hersteld.
Uiteraard geeft degene die vergeeft blijk van nobelheid, edelmoedigheid, hij bevrijdt zich van de kwellingen en wraakgevoelens die hem zouden hebben vastgehouden in de lagere gebieden van het astrale. Als Jezus ons vraagt om onze vijanden te vergeven, is het opdat wij er in zouden slagen om ons te bevrijden van de negatieve gedachten en gevoelens die ons te gronde richten. Maar vergiffenis regelt de kwestie niet: vergiffenis bevrijdt de slachtoffers, degenen die nadeel ondervonden hebben, maar niet de schuldigen, degenen die de fouten hebben begaan. Om zich te bevrijden, moet de schuldige zijn fout herstellen.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Deze tekst had gisteren eigenlijk meer van toepassing geweest op mijn bericht van gisteren. Omraam Mikhaël Aïvanhov is een wijze man, toch ben ik het niet helemaal eens deze keer. In het Universum bestaan geen wetten, deze zijn door de mens uitgevonden. Op aarde moeten er wetten zijn om regels op te volgen, in het Universum bestaat deze niet. Het is de wet van je gevoel die je zelf schade heb toe gebracht..

Vergeven…alleen met een zuiver hart kan dat. Slachtoffers mogen dan wel je vergeven hebben, belangrijker is je les te leren om bevrijding. Zo worden slachtoffer en dader bevrijd van het aangedane en wordt het opgelost in de Kosmos.

Dagtekst: Boek schrijven

We kunnen de mens vergelijken met een boek dat hij zelf aan het schrijven is.

En wat een hanenpoten zijn het vaak, wat een wartaal!
Je treft er allerhande onzinnigheden en afwijkingen in aan…
En als twee van die boeken elkaar ontmoeten en zich tot elkaar aangetrokken voelen, zijn ze dag en nacht bezig elkaar te lezen, maar wat leren ze van deze lectuur?…
Mensen weten beslist veel dingen, maar ze hebben nog niet geleerd hoe ze hun eigen boek moeten schrijven.
Zij houden zich uitsluitend bezig met dingen buiten zichzelf te scheppen: beeldhouwen, boetseren, tekenen, schrijven… altijd aan de buitenkant; de binnenkant blijft een braakliggend terrein.
Het wordt tijd voor hen om te leren hun eigen boek te schrijven.
Dan zullen ze elke keer, als ze elkaar ontmoeten, opgetogen zijn om bij elkaar sublieme woorden, zinnen, gedichten en tekeningen te kunnen ontdekken: kwaliteiten, deugden en gaven waar ieder in zichzelf aan gewerkt zal hebben om deze innerlijk te ontwikkelen

~☼~

Omraam Mikhaël Aïvanhov
Dagtekst van vrijdag 15 januari 2016

M. C. Escher – Tekenende handen

Een prachtige dag tekst vandaag weer. Elkaar innerlijk ontdekken is veel mooier dan een boek schrijven in oordeel en kritiek van de denkgeest. Wanneer men de mens zelf zou ontmoeten, zal er een andere waarneming zijn dan gedacht.

Dagtekst: Lichaam

“Het is belangrijk de betekenis van lichamelijke pijn te begrijpen: zij verwittigt ons dat wij zijn afgeweken van de goede weg. Indien we geen pijn zouden voelen, zouden we recht op het graf afstevenen. Niets is gevaarlijker dan een ziekte die zich in het organisme vestigt zonder het minste alarmsignaal te geven, want op de dag dat de pijn verschijnt en ons alarmeert, is in dat geval de aangerichte schade vaak onherstelbaar.
Daarom, zodra je pijn voelt en vooraleer je op geneesmiddelen te storten om ze te stoppen, begin met je af te vragen wat de oorzaak ervan kan zijn, zoek uit wat je hebt uitgericht, of je onvoorzichtig of onachtzaam bent geweest, enz. Vervolgens kun je alle nodige remedies gebruiken, maar stel je eerst de vraag naar de oorzaak van het kwaad. Indien je geen rekening houdt met de waarschuwingen die de pijn je geeft, zal de kwaal die je vanbinnen in jou toelaat, steeds moeilijker te bestrijden zijn.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Zelf de les mogen aanschouwen dat de Geest of Zelf geen lichaam bezit. Het ”lichaam” zit in de Denkgeest die er beelden en emoties aan mee geeft, zo zijn ook ziekten, pijnen en kwalen ontstaan. Daarmee kan men zichzelf ook weer genezen zonder medicijn of kruiden of therapie omdat de Geest het zelfgenezingsvermogen bezit.

Dagtekst: leven of dood?

“De woorden ‘leven’ en ‘dood’ roepen bij de mensen spontaan de idee op van het leven en de dood op lichamelijk gebied, terwijl dit in werkelijkheid slechts een zeer beperkt aspect is van deze twee toestanden. En terwijl allen weten wat het leven en de dood betekent op het fysieke vlak, zijn ze niet zo goed op de hoogte wat betreft het psychische vlak: zij weten niet wanneer zij dood zijn of wanneer zij leven.
Op psychisch en spiritueel gebied is het de onthechting van de lagere uitingen van het leven, die ons meer en meer levendig maakt. Anders is hetgeen wij het leven noemen in werkelijkheid de dood. Natuurlijk, of je nu goed of kwaad doet, je kunt zeggen dat je altijd in leven bent, maar ook dat je voortdurend sterft: wie de dwaasheid niet verzaakt, verzaakt de wijsheid; wie de haat niet verzaakt, verzaakt de liefde. Men kan dit noemen zoals men wil, het leven en de dood gaan hand in hand: gedurende heel ons leven hebben wij slechts keuzes te maken tussen het leven en de dood, tussen een vorm van leven en een vorm van de dood. En hetgeen de een dood noemt, noemt de ander leven. ”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Er bestaat geen ”dood” wel een overgang van een afgelegd aards jasje naar een Lichtlichaam die een wedergeboorte wordt genoemd. Vele mensen durven niet verder te kijken dan de overtuiging van eigen geloof die ze willen zien in een sluier van onwetendheid. Wie verder gegroeid is op het pad, weet dat er altijd leven is en het leven ben je Zelf, zowel op aarde als in andere wereld dat oneindig is. Daar waar ook geen goed of kwaad bestaat..

Verheerlijken..

Dagtekst van woensdag 9 september 2015.

“Joden, christenen, moslims, enz., hoeveel gelovigen stellen zich ermee tevreden de stichter van hun godsdienst te verheerlijken: Mozes, Jezus, Mohammed… en overal zijn superioriteit ten opzichte van alle anderen uit te bazuinen. Maar Mozes is Mozes, Jezus is Jezus, Mohammed is Mohammed. En zij, de gelovigen, wie zijn zij? Vaak onwetenden, luieriken die niets doen om hen te imiteren. En hoeveel discipelen gedragen zich ook zo met hun Meester. Zij zeggen: “Ha, onze Meester, hij is uniek!” Zij plaatsen overal zijn foto, zij zouden zelfs vechten om vol te houden dat zij de beste, de grootste, de machtigste Meester hebben. Maar zijn filosofie aanvaarden en hem navolgen qua gedrag, daar denken ze niet aan. Een Meester dient om verheerlijkt te worden, niet om nagevolgd te worden!
Wel, besef dat een Meester helemaal niet tevreden is zulke leerlingen te hebben, want hij heeft er geen behoefte aan verheerlijkt te worden. Hij verkiest dat zijn leerlingen zijn ideeën ernstig nemen en dat zij beslissen om ze in praktijk om te zetten. Dat zou veel beter zijn voor hen, en ook voor hem.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

=================

Zo dan, dat spreekt wel eventjes hoe het eigenlijk hoort te zijn. Wat ik wel mis in het rijtje van meesters, Boeddha. Ook hij wilde niet verheerlijkt worden als een god.

Dagtekst: aarden

Dagtekst van maandag 17 augustus 2015.

“Heb je al nagedacht over dat vermogen van de aarde om afval te transformeren, zelfs de kadavers die zij ontvangt van het planten-, dieren- en mensenrijk, om prachtige bomen en bloemen voort te brengen, granen, groenten en heerlijke vruchten? Over welke formidabele, alchemistische laboratoria moet de aarde niet beschikken? Dus, waarom zouden wij geen voorbeeld aan haar nemen? Je kunt haar zelfs vragen om je te helpen bij dit werk van innerlijke transformatie in jezelf.
Wil je dat ik je een oefening geef? Wanneer je in de natuur gaat wandelen, ga zitten of leg je been op de aarde, graaf met je handen een klein kuiltje, steek er een vinger in en zeg: “O aarde, mijn moeder, jij die mij mijn lichaam hebt gegeven en me elke dag voedt, ik bedank je… Maar ik heb nog een verzoek aan jou: omdat je het vermogen hebt om de vuilste materialen te transformeren, aanvaard om al mijn onzuiverheden, al mijn vuiligheid op te nemen, om ze te bewerken en geef ze mij terug als een materie, zo doorzichtig als kristal.” Blijf daarna nog enkele ogenbikken ingetogen en bedank vervolgens de aarde.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst: de ziel en het huis

Dagtekst van vrijdag 31 juli 2015.

“Het is met de wijsheid en de liefde dat je je echte huis bouwt. De materialen van de wijsheid zijn stevig, maar om lange tijd overeind te blijven, moeten zij ondersteund worden door een levende ziel, anders zul je weldra scheuren in de muren opmerken. En deze levende ziel is de liefde.
Wanneer een huis bewoond wordt, zal het niet zo vlug beschadigd raken als wanneer het leeg staat. De aanwezigheid van de mens, zijn activiteit, zijn ademhaling, verlevendigen het. Het huis zegt: “Aangezien iemand in mij onderdak zoekt, moet ik overeind blijven.” Maar als men het verlaat, begint het uiteen te vallen. Construeer je verblijf dus met de wijsheid als geraamte, maar vul het met liefde om het te bewaren, te verstevigen. Als er geen liefde is, als er vanbinnen geen leven stroomt, zal de woning instorten. Het bewijs : wanneer de ziel het lichaam van de mens verlaat, gaat het geleidelijk over tot ontbinding. Wie onderhield die woning? Het leven dat erin rond stroomde.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Zoals eerder een citaat van mij….een lichaam sterft zonder ziel, de ziel leeft verder zonder lichaam. Dat komt in deze tekst ook weer prachtig naar voren. Ons lichaam is ons huisje, onze tempel op aarde, verbind je ermee..

Dagtekst: bomen en wandelen

“Je gaat wandelen in een bos: probeer je ervan bewust te worden dat dit bos bewoond is. Een menigte onzichtbare schepselen is daar aanwezig, deze schepselen komen en gaan, in beslag genomen door verschillende activiteiten, en zij merken je aanwezigheid op. Waarom zou je dan niet proberen met hen in contact te komen?
Je kunt ook een boom naderen en deze een boodschap toevertrouwen voor alle andere bomen in het bos. Laat hij hun vertellen dat je ze allemaal prachtig vindt, dat je van hen houdt. En je kunt de boom omhelzen en vragen dat hij je omhelzing doorgeeft. Dan zullen de entiteiten die de boom bewonen, je liefde uitdragen door heel het bos. En terwijl je voortgaat met wandelen, zullen de entiteiten die deze boodschap ontvangen hebben, uit de bomen komen om je te bekijken. Zij zijn verrukt, zij dansen als je voorbijgaat, en wanneer je weer thuiskomt, ben je gelukkig, je voelt dat je iets van het echte leven hebt geproefd.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst: Eenzaamheid

“Zelfs wanneer zij een gezin, buren, relaties hebben, klagen toch veel mensen over eenzaamheid. Wat een ondankbaarheid tegenover de kosmische Intelligentie, die de aarde heeft bevolkt met zoveel schepselen. Zelfs wanneer zij fysiek alleen zijn, zouden ze moeten voelen dat ze in feite een immense familie hebben, hun spirituele familie. Maar hun bewustzijn is zo beperkt, verduisterd, dat zij dit niet voelen. En dit is het geval voor miljoenen mensen in de wereld : zij voelen zich alleen, en toch…
De waarachtige remedie tegen de eenzaamheid ligt in de verruiming van het bewustzijn. Zelfs als je geen vader, moeder, broer, zus, geen enkel familielid met bloedverwantschap, noch iemand in je omgeving hebt met wie je kunt communiceren, is dat nog geen reden om te denken dat je alleen bent. Wanneer je zult begrijpen dat de mensen broers en zussen zijn, zonen en dochters van dezelfde Vader, de kosmische Geest, en van dezelfde Moeder, de universele Natuur, zul je je nooit meer verlaten of ongelukkig voelen.”

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Wat een prachtige dagtekst weer deze keer. Wanneer men genoeg aan zichzelf heeft, heeft men niemand anders nodig.