Hoe je je angst voor afwijzing kunt overwinnen

Als mensen zijn we vaak bang om ons leven, onze gezondheid, onze sociale status, ons geld, onze dierbaren, onze jeugd en natuurlijk de goedkeuring van anderen te verliezen. De meeste van ons vinden het namelijk leuk en hebben er behoefte aan om erbij te horen.

Het is echter beter om je zekerheid niet bij anderen te zoeken; dit is namelijk een doodlopende straat. Je moet leren om zekerheid en vertrouwen in jezelf te vinden. Niet bij anderen. Elke blik, uitspraak of handeling van een ander kan namelijk verkeerd geïnterpreteerd worden als een afwijzing, terwijl het dit helemaal niet hoeft te zijn.

Hoe je om kunt gaan met je angst voor afwijzing

1. Wees je bewust van wat er gaande is

Kijk in jezelf en reflecteer op de gedachten die je hebt over hoe afwijzing jouw gedrag kan beïnvloeden en hoe jouw gedrag weer invloed kan hebben op de manier waarop anderen handelen. Dat wil zeggen, als je er bij voorbaat al vanuit gaat dat je afgewezen zal worden, dan zal dit hoogstwaarschijnlijk uiteindelijk ook gebeuren. Je kunt je manier van handelen niet veranderen voordat je werkelijk inziet wat er gaande is. Zoek daarom naar bepaalde aanwijzingen, niet alleen van hetgeen er fout gaat, maar ook van hetgeen wel voor jou werkt.

2. Denk na over hoe je je wilt voelen

Iemand die zich afgewezen voelt, denkt hier doorgaans voortdurend over na. Hij denkt voortdurend na over dat hij zich zo niet wil voelen. Hij denkt na over waarom iemand hem heeft afgewezen. Dit is echter helemaal geen goed idee. Dit gedachtepatroon is een probleem dat je vroeg of laat op zult moeten lossen. Het is niet de bedoeling om na te denken over het gegeven dat je niet afgewezen wilt worden. Het is juist de bedoeling om jezelf te ontspannen en zeker van jezelf te zijn.

3. Denk na over hoe je angst voor afwijzing is ontstaan

Je hebt je tijdens je schooltijd vast weleens afgewezen gevoeld. Doe je ogen dicht en probeer na te denken over alles wat je sinds toen geleerd hebt en stel jezelf voor als een rustig kind onstaan,  dat helemaal niet bang was om afgewezen te worden. Stel daarna ook je hedendaagse zelf voor als een rustig wezen, waarbij je tegen jezelf zegt dat alles helemaal in orde is. Hoewel dit in eerste instantie misschien een beetje vreemd kan aanvoelen, heeft dit enorm veel invloed op de manier waarop je je als kind voelde en kan het je helpen om deze momenten te overwinnen.

4. Probeer vooral gebruik te maken van je constructieve verbeelding

Doe je ogen dicht en gebruik je verbeelding om je gevoelens en manier van handelen in situaties waarin je je normaal gesproken onzeker zou voelen te veranderen. Hypnose kan de manier waarop je je in bepaalde situaties voelt direct veranderen en kan helpen om het denkproces dat plaatsvindt wanneer de emoties van een persoon aangepast worden te veranderen.

5. Ga nergens vanuit

Mensen die nooit leren om hun eigen aannames in twijfel te trekken, maken hun leven een stuk lastiger dan het hoeft te zijn. Wees niet zo zeker van hetgeen jij denkt dat er zal gaan gebeuren of hetgeen jij denkt te weten. Door dit soort aannames te laten varen, zul je beter in staat zijn om je te ontspannen en te onthouden dat een situatie altijd zowel een goede als een slechte uitkomst kan hebben. Probeer er niet altijd vanuit te gaan dat je zult worden afgewezen. Niet weten is het geheim om zelfverzekerd te zijn en te genieten van het leven.

Bron: http://verkenjegeest.com/hoe-angst-afwijzing-kunt-overwinnen/

Zelf ken ik het al heel mijn leven….afwijzing. Al als kind afgewezen door mensen waar je van hield. Dat is altijd zo gebleven en zeker door mensen die in je hart zitten wat heel pijnlijk kan zijn. Op een gegeven moment ga je jezelf hier hard in maken, maar ook jezelf het gevoel geven dat het niet aan jou moet liggen. Zover ben ik zelf gekomen om me niet meer onzeker te voelen door afwijzing.

Over hooggevoeligheid en overgevoeligheid

Over hooggevoeligheid en overgevoeligheid

Het belangrijkste verschil tussen hooggevoeligheid en overgevoeligheid is dat je hoogevoeligheid makkelijker met je lichaam kunt verwerken. Daarvoor is het wel nodig dat je goed geaard in jou lichaam bent en blijft/weer terugkomt. Ik denk dat dat het enige, belangrijkste is om met hooggevoeligheid om te gaan. De rest (verwerking van alle prikkels) gaat dan vanzelf.

Hooggevoeligheid is iets waar je mee word geboren. Overgevoeligheid komt door een trauma. Een trauma is een ervaring waarop jou lichaam niet goed heeft kunnen
reageren. Je hebt in jou lichaam een mechanisme waardoor je kan vluchten of vechten bij iets wat je niet fijn vind. Als dat niet kan heeft jou lichaam een ander mechanisme en dat heet bevriezen.

De ervaring zet zich als het ware vast in jou lichaam. Het zenuwstelsel raakt overweldigd-uit balans. Voorbeelden zijn; ongelukken, incest/verkrachting, verwaarlozing in de jeugd, natuurrampen en zelfs operaties. Ik denk dat je als hoogegevoelig persoon meer last ervaart van een trauma en dat er daardoor veel verwarring is ontstaan tussen overgevoeligheid en hooggevoeligheid. Iemand die nu hoogevoelig word genoemt was vroeger een overgevoelig persoon.

Gelukkig dat steeds meer mensen er bewust van worden dat het ‘alleen maar’ een soort mens is. Overgevoeligheid kan wel ontstaan bij mensen met hooggevoeligheid maar hoogevoeligheid ontstaan niet bij mensen die overgevoelig zijn.

Annemarie de Vrieze..

Zelf ook eens een artikel geschreven over eigen ervaring. Het is iets anders, maar sluit wel goed aan. https://marreiki.wordpress.com/category/eigen-hsp/

Wat niemand je leert over pijn

Niemand leert ons wat de wetten van het lijden zijn en hoe we ermee moeten omgaan. Meestal komt de pijn van het verlies plotseling, waardoor we uit balans raken en we beetje bij beetje van binnen breken. Beetje bij beetje verzamelen we alle stukjes om de puzzel opnieuw in elkaar te leggen, zonder te weten dat dit proces misschien wel de beste les is die we ooit hebben gehad.

Niemand is bestand tegen verlies en pijn is iets wat iedereen op een gegeven moment zal ervaren. Het verliezen van een familielid, het verbreken van een persoonlijke relatie of simpelweg het volwassen worden zorgt er allemaal voor dat je verschillende niveaus van pijn moet doorstaan.

Wat zo moeilijk is aan al deze vormen van pijn is dat niemand van ons echt goed met het lijden om kan gaan. We weten niet hoe we het moeten controleren, het overweldigt ons en soms vernietigt het ons zelfs. Maar… hoe kunnen we lijden overwinnen? Is er misschien een toverformule die ons bestand kan maken tegen scheiding, leegte, de bodemloze put die gegraven is door de hand die niet langer de onze vasthoudt?

Zeker weten. Volgens deskundigen zou elke persoon zijn eigen manier moeten vinden om pijn te confronteren. Van daaruit kan iemand verlichting, kracht en het vermogen vinden om weer op te staan.

Het belang van het erkennen van onze kwetsbaarheid

Een emotioneel volwassen persoon is iemand die weet hoe hij vooruit moet komen ondanks zijn verliezen en die tegelijkertijd begrijpt dat je van tegenslagen kunt leren. 

Het is moeilijk, dat weten we. We kunnen veel lezen over pijn en de hulp van therapeuten, vrienden en familie accepteren, maar elk verlies -ongeacht op welk niveau- is iets dat elke persoon uiteindelijk alleen moet confronteren en met zijn eigen methoden.

Niemand zal voor ons huilen, niemand zal onze gedachten herordenen, onze pijn verlichten en het gewicht van onze schouders nemen. Het is onze eigen taak, een taak die tijd vereist en bovenal dat we erkennen dat we niet zo sterk zijn als we dachten. Dat we in werkelijkheid zo kwetsbaar zijn als een veer die wordt gedragen door de wind. 

Is dit erg? Is kwetsbaarheid iets negatiefs? Absoluut niet, kwetsbaarheid an sich is onze ware kracht. Stop even een minuut en denk erover na: als je je verzet, als je weigert te erkennen dat je je gekwetst voelt, dat je leven gebroken is en je pijn ervaart, dan zul je een muur van ontkenning optrekken. Hoe kun je iets onder ogen komen als je niet toegeeft dat het bestaat? Waarom zou je weigeren te huilen om je verlies? Te accepteren dat je je kwetsbaar voelt?

Erkennen dat we kwetsbaar zijn stelt ons in staat flexibel te zijn en ons aan te passen. Pijn is tenslotte niets meer dan een adaptieve respons die veroorzaakt wordt door lijden of verlies.

Verdriet als de kunst van het ‘loslaten’

Misschien vind jij het idee van verdriet als kunstvorm verontrustend. Net als de meeste mensen richt jij je leven waarschijnlijk liever op dingen die je gelukkig maken, geruststellen en positief stemmen. En dat is goed, daar bestaat geen twijfel over, maar elk leven eist zijn tol en daar hoort bij dat we zullen lijden en daar is niemand tegen bestand.

We moeten echter een belangrijk aspect verduidelijken. Wanneer we het hebben over pijn, denken we doorgaans aan fysieke verliezen. We denken aan de dood. Pijn kent echter ook nog affectieve en emotionele dimensies, denk bijvoorbeeld aan de pijn die de liefde met zich mee kan brengen of de pijn die kan komen kijken bij het volwassen worden als persoon, het aannemen van nieuwe waarden, het achterlaten van bepaalde denkwijzen om andere te ontwikkelen. Dit kan allemaal pijnlijk zijn.

Dit is een groeiproces dat zich in jou afspeelt en dat nodig is om persoonlijk leed dat soms zeer diep zit te boven te komen. Dit is iets dat ongetwijfeld tegelijkertijd verrijkend en noodzakelijk is. Desondanks zullen dergelijke processen bepaalde angsten veroorzaken –elke verandering houdt tenslotte een verlies in– en zelfs bepaalde gevoelens van eenzaamheid en leegte.

We moeten in gedachten houden dat het leven geen zoete krentenbol is waarin geluk altijd gegarandeerd is. Het leven doet soms pijn en we zouden frustratie, verlies en alle andere pijnen moeten accepteren, want ze leiden ons stuk voor stuk naar de nodige wijsheid.

Bron: http://verkenjegeest.com/niemand-leert-pijn/

Sterker..

Hoe sterker je in je innerlijke kracht sta, des beter ga je met alle situaties om

Tibetaanse Lotuskaart

Klopt helemaal, gevoelens zelfs tot afsluiten toe. Zeker bij mensen die in je hart zitten..

11 dingen die hooggevoelige mensen zouden willen dat je over ze weet

Hooggevoelig zijn is geen keuze, het zit in onze genen. Een hooggevoelig persoon (HSP) is iemand die zich enorm bewust is van details in zijn omgeving en die ook snel overweldigd en overprikkeld kan raken. Een HSP wordt ook vaak omschreven als iemand die dingen intenser ervaart. Onderstaand vind je een aantal feiten waardoor we hooggevoelige vrienden beter kunnen begrijpen.

1 We zien eruit zoals iedereen
Hooggevoeligheid zie je niet aan de buitenkant, we weten dus  niet wie er hooggevoelig is. Maar hooggevoelige mensen zijn overal, aldus Dr. Aron, pionier op het gebied van onderzoek naar hooggevoeligheid.
Gerelateerd: Ben ik een hooggevoelig persoon?

2 We wisten, tot zeer recentelijk, niet dat er anderen zoals wij waren
Hooggevoeligheid was niet eerder benoemd of onderzocht tot de jaren 90. Het is er altijd geweest, maar het is niet altijd benoemd. Dokter Aron geloofd dat ongeveer 20% van de mensen hooggevoelig zijn, dat zijn heel veel mensen!

3 We kunnen enorm gezellig zijn maar toch heel gevoelig
Hoewel de meeste HSP’s introvert zijn, zijn er ook HSP’s die juist extravert zijn. Die het fijn vinden om onder de mensen te zijn en in de schijnwerpers te staan, maar die daarna tijd alleen nodig hebben om zich weer op te laden.

4 We verwerken dingen intenser
En dit kan zo vermoeiend zijn… Muziek en kunst kunnen ons beroeren, maar dieper op dingen ingaan kan ook enorm vermoeiend zijn, waardoor we soms sneller leeg zijn dan de batterij van je Iphone. Onderzoeken tonen aan dat HSP’s anders in elkaar zitten. Onze hersenen laten meer activatie zien in gebieden die zijn gerelateerd aan het verwerken van informatie, wat betekent dat we meer details opmerken dan andere mensen.

5 En al deze details opmerken kan ons vrij snel uitputten
In een studie moesten HSP’s een moeilijke taak uitvoeren, wat ze sneller en accurater deden dan mensen die niet hooggevoelig zijn. Maar wat bleek, HSP’s voelden zich naderhand een stuk meer gestrest. Dit komt omdat we snel overprikkeld zijn, zelfs bij (op het eerste gezicht) simpele taken. Voeg daar wat gekletst over koetjes en kalfjes of een drukke bar bij en we zijn klaar voor de avond.
Gerelateerd: Hoe kun je nou het beste met je hooggevoeligheid omgaan?

6 Daarom houden we er niet van als mensen naar ons kijken
We hebben allemaal een bepaald level waarop we optimaal kunnen presteren. Voor ons, is het overweldigend wanneer we bekeken worden, wat kan zorgen voor een black-out tijdens een presentatie.

7 Harde geluiden en felle lichten kunnen te heftig zijn
Een auto die maar blijft toeteren of geroezemoes wat niet stopt kan een aanslag op onze zenuwen zijn. “Soms zijn we zo geïrriteerd en overprikkeld dat we zelfs ongevoelig overkomen”, zegt dokter Aron.

8 Zelfs onze dromen kunnen ons uitputten
Hoe kan dat nou? Hoe kan slaap je nou vermoeid maken? Maar volgens dokter Aron hebben HSP’s levendigere en complexere dromen.

9 We zuigen de emoties van anderen op als een spons
Heb je een slechte dag? Wij hebben al een kopje thee voor je klaar gemaakt. We hebben een enorm empathisch vermogen.

10 We zijn niet té emotioneel, we hebben sterke emoties
Hooggevoelige mensen hebben sterkere emoties, welke we kunnen gebruiken, zegt dokter Aron. We verwerken informatie zorgvuldig zodat we hier in de toekomst wat mee kunnen. Dit zorgt ervoor dat we goede partners en ouders zijn.

11 We hebben een manier gevonden om ermee om te gaan
Dat we alles zo sterk voelen betekent niet dat we kwetsbaar zijn. We kennen gewoon onze beperkingen.

Bron: Herhealth.nl

Hoe leef je vanuit je eigen Licht?

Herken je dit, je zit lekker in je vel, je voelt de liefde van binnen stromen, je voelt je in balans, alles gaat goed. Helemaal happy en tevreden. Je voelt je rustig. Je straalt van energie. Je geeft bijna licht af, zo positief sta jij op dit moment in je leven. Dat hebben we allemaal wel eens met momenten, toch?

Dan ga je naar buiten en dan word je bijna onmiddellijk geconfronteerd met iemand die zich niet zoals jij voelt, maar boos op zichzelf en de wereld, en diegene zal het niet nalaten dat ook te uiten naar jou!

Weg is je licht, je bent gelijk van slag. Je begrijpt onmiddellijk dat de ander in haar of zijn donkere stuk zit. En diegene doet er nu alles aan om jou daar ook te krijgen.

Waarom zul je je afvragen? Omdat jij jouw licht uitstraalt. Doordat jij jouw licht uitstraalt confronteer jij op een onbewuste laag waar de ander zit. Als de ander in zijn of haar donkerte zit, doet het vreselijk pijn voor diegene om jou in jouw liefde en licht te zien. Dat is het ego. Dat wil graag niet met deze gevoelens geconfronteerd worden, dus wat doet het? Het haalt alles uit de kast om jou in hetzelfde donkere stuk te brengen, en meestal lukt dat nog ook bij hooggevoeligen door hun groot empathisch vermogen! Diegene wil jou onbewust daar brengen, want dan voelt zij/hij zich minder ellendig omdat jij daar wel staat te stralen en zij/hij niet! Dat betekent eigenlijk alleen maar werk aan de winkel voor de ander, maar meestal hebben mensen daar helemaal geen zin in om zich verantwoordelijk te voelen voor hun eigen geluk(sgevoel). Het is zo gemakkelijk om alles om je heen de schuld te geven, behalve jezelf!

Daar sta je dan! Weg licht, weg fijn gevoel, weg balans, weg je gevoel van tevredenheid, je bent weer terug bij af, alleen nog wat erger. Je bent boos! Verontwaardigd! En jezelf weer kwijt en daardoor ook nog eens heel verdrietig waardoor je een dikke kans hebt je opnieuw te identificeren met je slachtofferrol! Maar hoe kom je daar dan weer uit?

Ten eerste moet je ervoor zorgen dat je dit proces door hebt. Als jij in staat bent je zo nu en dan zo goed te voelen, je eigen licht naar buiten te laten stralen, ben je al een heel eind. Nu nog daarin blijven! Je moet ervoor zorgen dat je door krijgt dat een ander dit doet uit (onbewust) eigenbelang. En dat het niets persoonlijks is naar jou toe. Dus blijf in je eigen energieveld zitten. Probeer van een afstandje naar dit (theater)stuk te kijken, betrek dit niet op jezelf en zie dat dit de worsteling is van die ander, die jij waarschijnlijk al te goed herkent.

‘Adem in je hart’ en voel compassie en blijf in je licht staan. Mocht de ander te veel uit de kast gaan halen, draai om en loop weg. Verbind je niet met de ander door iets negatiefs te zeggen, maar communiceer duidelijk, dat dit niets met jou te maken heeft en je wenst de ander op een vriendelijke manier op jouw grenzen en je zegt dat je nu weg gaat en je graag wel in contact wilt hebben om over dingen te praten als de ander respectvoller met jou omgaat. Het effect hiervan zal zijn dat de ander best wel hier van zal schrikken, en dat deze reactie net genoeg is om weer vanuit het bewustzijn na te gaan denken, vanuit het volwassen stuk waar diegene zelf mee bezig is, juist omdat jij zo redelijk bent gebleven. De energie en verwijten niet hebt overgenomen, maar bij de ander hebt gelaten. Hierdoor kan de ander het zelf weer oppakken en de verantwoordelijkheid nemen over haar/zijn deel. En zo start het leerproces van anderen die zich te vaak identificeren met het donkere deel in zichzelf waardoor zij door jouw reactie zelf ervaren dat je er voor kunt kiezen in je eigen licht te blijven. Hierdoor ontdekken ze eigenlijk wie zij in wezen zijn, ook liefde… net als jij (zonder zweverig te doen, dit is juist heel aards!)

Kort samengevat:
Als jij iemand bent die straalt dan voelen sommige mensen zich bedreigd door jouw licht en ervaren dat daardoor alsof ze in jouw schaduw staan. Ze kunnen hierop reageren door jou aan te vallen of zich van jou terug te trekken. Het gaat erom hoe jij hierop reageert, dat is de sleutel tot vooruitgang. Hou jij je bewust in en doe je je kleiner voor dan je bent om de relatie met deze medemens in stand te houden? Of blijf je bij jezelf, je ware authentieke ik en blijf je je heldere licht uitstralen? Het zijn de onzekerheden van de ander die zorgen voor deze reactie op jou, dan is het juíst belangrijk dat je licht fel blijft schijnen.

Blijf trouw aan jezelf, zelfs als je je eenzaam voelt. Het zal niet lang duren voordat het licht overal doordringt en je gelijkgestemden vindt. Velen zijn met jou bezig hun licht te laten schijnen. En weet je wat het is, als je dat lukt, groeit er iets bijzonders in jouw uitstraling, waardoor het steeds gemakkelijker wordt om dit te blijven doen, het staat dan gewoon ààn!

Laat degenen los die zich door jouw licht bedreigd voelen. De machteloosheid die zij voelen is een onderdeel van de lessen van hun ziel. Jij kwam hier om jouw leven op een bepaalde manier te leiden, volgens jouw zielenopdracht, net als zij. Op een gegeven moment kun je er zelfs voor zorgen dat de mensen opnieuw hun eigen licht gaan schijnen, degenen die in het donker zaten kunnen door middel van jouw krachtige licht, ook de weg terug vinden naar die van hen.

Want in ons allemaal zit het, je moet je soms weer even her-inneren waar de lichtschakelaar ook al weer zat!

• Zorg dat je je energetisch goed beschermt.
• Wees bewust van je licht, adem deze bij elke adem in en versterk deze met je intentie.
• Laat de woede en frustratie van anderen via je gronding via de aarde goed afvoeren.
• Blijf in jezelf je eigen naam noemen, zodat je in je eigen energieveld blijft, en zo het mijn en dein leert onderscheiden.
• Maak het niet persoonlijk.
• Vertrouw op jezelf, dat je meer aan kunt dan je denkt.
• Laat je innerlijke kracht groeien, door elke situatie als een training te zien, waarin je leert steeds beter hierin te worden.
• Wees bewust van het licht wat je uit straalt en versterk dit bewust met je aandacht, juist als er iemand in je buurt is die in het ‘donker’ zit en jou daar ook (onbewust) wilt krijgen.
• Til je energieniveau naar een hoger level.
• Wees zuinig op je licht, je hebt er maar een bepaalde hoeveelheid van, geef het niet zomaar weg en laat je ook niet zomaar aftappen. Dit is je levenskracht, je levensenergie. Je bent zelf verantwoordelijk hiervoor. Het is niet onbeperkt, wees er alleen voor jezelf niet zuinig mee! Maar geef het niet zomaar weg aan anderen, zodat jij je weer uitgeput en leeg voelt.
• Als iemand zo blijft, laat degenen dan ook los uit liefde. Je wilt immers niet dat jij je bewust laat vernietigen keer op keer.
• Blijf trouw aan je zelf en je intuïtie.
• Zoek gelijkgestemden op, mensen die jouw licht niet bedreigend vinden, maar ook volop blijven schijnen.
• Leg je hand op je hart en adem zo vaak als je kan vanuit je hart, plant daar de woorden: Liefde, Heling en Dankbaarheid in.
• Geef op tijd je grenzen aan, jij moet het met jouw lichaam, energie, spirit, gevoelens en gedachten doen in jouw leven, zorg daar goed voor. Blijf zo positief mogelijk en geef nooit, nooit maar dan ook nooit op!

Bron: http://vrouwenkrachtacademie.nl/hoe-leef-je-vanuit-je-eigen-licht/

Wat heb je nodig als je gepest bent?

Wat heb je nodig als je gepest bent?

Het lijkt alsof deze vraag het beste beantwoord kan worden door degene die gepest is. Helaas geven gepeste mensen zelden aan wat ze nodig hebben. Dit komt omdat ze het zelf vaak niet weten. Ze voelen zich gekleineerd, machteloos, angstig, zwak en waardeloos.

Als je ooit gepest bent geweest, herken je hoe angstig en machteloos je je voelde. Je herkent ook de gevoelens nadien.

Een van de meest voorkomende patronen van slachtoffers van pestgedrag is zelfafwijzing. Op allerlei manieren geven ze zichzelf de schuld van het feit dat ze gepest zijn:
– Ik had sterker moeten zijn…
– Had ik maar niet zo stom gedaan…
– Was ik maar niet zo lelijk…
– Was ik maar weggelopen…
– Was ik maar niet zo bang…

De zelfafwijzing kan soms zo groot zijn dat het slachtoffer last krijgt van depressiviteit, burn-out of zelfmoordneigingen. Je hoort steeds vaker dat jongeren een einde aan hun leven maken omdat ze gewoonweg geen uitweg meer zien. Triest…

Eenmaal gepest langdurig gevangen!

Als je als kind gepest wordt, kun je daar als volwassene nog steeds last van hebben. Maar waar heb je dan precies last van? Wat houd je gevangen? Waarom blijven herinneringen van pesten zo pijnlijk?

Het antwoord is eenvoudig:

OMDAT JE NIETS DOET MET DE PIJN!

In plaats van op een liefdevolle manier deze pijn te onderzoeken, blijf je jezelf afwijzen!
Als je jezelf afwijst wijs je dit vervelende gevoel af. Het vervelende gevoel wordt dan alleen maar groter. Frustratie, depressiviteit, burn-out en een gevoel van diepe waardeloosheid is het gevolg. Je blijft gevangen en gebukt gaan onder dit gevoel.

Is het niet sneu dat je gepest bent? Het is toch verdrietig dat je er alleen voor stond? Dat je jezelf machteloos voelde en dat je niet wist wat je moest doen. Dat je alles moest incasseren en dat je emotioneel dichtklapte. Je begreep het niet. Het was te veel voor je. Je kon niet anders dan het ondergaan.

HEB DAAR BEGRIP VOOR!

Ga eens in gedachte terug naar het moment dat je gepest werd. Zie jezelf als gepest kind. Voel hoeveel pijn dit kind heeft. Voel wat het met het kind deed. Red in gedachte dit kind! Pak het vast, bescherm het en knuffel het. Blijf met je aandacht bij het gevoel. Troost in gedachte het kind.

Vertel het kind dat het niet zijn schuld was. Vertel het kind dat het gewoon pech had. Dat de daders zelf ook niet lekker in hun vel zaten. Dat ze jou nodig hadden om sterk en stoer te zijn. Het kind was zo lief om dit allemaal toe te staan. Het was niet de schuld van het kind. Het was zo lief dat het zichzelf opofferde! Het kon er niets aan doen. Leef je in in dat kind. Troost het!

Als je dit kind getroost heb, vraag jezelf dan af waarom het kind zich liet pesten?

Wellicht miste het kind een natuurlijke vorm van assertiviteit. Het miste bepaalde vaardigheden en had geen goede basis. Onderzoek dit eens. Het kan zijn dat je nog meer pijn tegenkomt. Innerlijke kinderen die ook nog getroost mogen worden…

Hoe help je iemand die gepest wordt of gepest is?

Je kunt iemand die gepest is beter niet helpen! Als je helpt verzacht het pijnlijk gevoel tijdelijk. Het lijkt te helpen maar het pijnlijk gevoel wordt vroeg of laat toch weer wakker. Helpen is nooit de oplossing. Helpen is slechts een tijdelijke oplossing.

Leer het slachtoffer zichzelf te helpen, dat lost op!

Hiervoor moet je natuurlijk wel zelf weten hoe je bij je zelf pijnen kunt wegnemen…

Heb geen medelijden maar mededogen!

Als een kind gepest wordt en het doet je zeer. Dan is dat jouw zeer! Je bent dan mee aan het lijden. Werk dan eerst aan jouw eigen zeer! Als jezelf niet weet hoe je dit kan loslaten, hoe kan je dan je kind op de juiste manier helpen?

Sommige ouders halen allerlei kunstgrepen uit. Ze stappen op de pesters af, gaan met de ouders van de pesters praten, praten op school of wat dan ook. Dit hoeft niet verkeert te zijn. Maar wat doe je dan met je eigen kind? Heb je aandacht voor zijn gevoel?

Voelt het zich in dergelijke omstandigheden niet nog kleiner omdat het zelf niet in staat is het probleem op te lossen? Voelt het zich niet nog zwakker? Wordt het niet nog angstiger omdat het bang is dat de pesters hem daarna extra terugpakken?

En waar ben je dan eigenlijk zelf mee bezig? Ben je dan niet gewoon de pesters aan het pesten?

Als een kind merkt dat het jou verdriet doet dat hij gepest wordt, dan krijgt het een ook nog een schuldgevoel. Het kind voelt zich schuldig dat het jou verdrietig maakt. Het wijst zichzelf daarover ook af. Niet voor niets verzwijgen sommige kinderen dat ze gepest worden.

Maar weinig ouders hebben helpen het kind op de juiste manier. Ouders zijn onbewust met hun eigen pijnen bezig over de rug van het kind. Ze hebben daar niet eens erg in. Het kind wordt hiermee niet alleen slachtoffer van de pesters maar ook van de ouders.

Is assertiviteit een oplossing? Assertiviteit kan helpen. Maar als het pijnlijk gevoel geen aandacht krijgt, dan is assertiviteit niets anders dan een trots gevoel wat tijdelijk de pijn verhuld. Je bent dan trots dat je assertief bent. Je moet dan wel de rest van je leven assertief blijven om niet weer een loser te worden. De assertiviteit is dan kunstmatig en je blijft gevangen en gebukt gaan onder de pijn van ooit gepest zijn.

Het helpt dus niet om je kind assertiever te maken. Assertiviteit komt vanzelf als het kind leert zichzelf te troosten. Als het zichzelf altijd kan troosten hoeft het immers nergens meer bang voor te zijn.

Heb begrip voor je kind! Probeer het te begrijpen. Leer het kind zichzelf te helpen en grijp allen in als de situatie onveilig is!

Ben jij ooit gepest?

Heb je dit al verwerkt?

Bron: Martin de Werker

=========================

Wat een pracht stuk tekst van Martin die ik met toestemming mag delen. Ben ik ook eens gepest? daar antwoord ik volmondig Ja op. Vroeger als kind al, wat een impact heeft gehad, maar ook nu nog is er een vorm van pesterij, ook op internet. Mensen die in je hart en ziel hebben gewoond, tegen je zeggen je nooit te laten vallen en toch alsnog je ontwijken alsof je niet meer bestaat, je liever niet als wel zien en vervolgens met je gevoel spelen, is ook pesten. ”Vrienden” die je als tijdelijk vermaak zien en als een spelletje.. Hoe ga ik ermee om?…….voor mij bestaat er een wet van Karma en dat is mijn waarheid

Omgaan met negatieve emoties

Emoties zijn noch goed, noch slecht. De manier waarop je ermee omgaat heeft echter wel een grote invloed op je geluk, kwaliteit van leven en je gezondheid. In 4 eenvoudige stappen kun je leren de schadelijke effecten van emoties te voorkomen.

Emoties werken soms beangstigend en bedreigend omdat ze zo krachtig kunnen zijn en ons verstand kunnen overheersen. Juist deze kracht maakt emoties tot een schitterend fenomeen. Emoties zijn net als golven van de zee: ze zwellen aan tot zij hun hoogste punt bereiken, waarna ze langzaam wegebben. Emoties hebben een grote invloed op onze gezondheid. Ze brengen tastbare, moleculaire effecten in ons lichaam teweeg en zijn daarmee in staat de natuurlijke balans van de lichaamsfuncties te verstoren of juist te herstellen.

Positieve emoties als liefde en genegenheid, trots, dankbaarheid, geluk, blijdschap en vreugde bevorderen een goede gezondheid. Negatieve emoties als verdriet, boosheid, angst, schuld, schaamte, afgunst, jaloezie, afkeer en walging verstoren de natuurlijke, gezonde balans van het lichaam. Toch zijn negatieve emoties noch goed, noch slecht. Ze vertellen je slechts wat er in je omgaat. Pas als je deze negatieve emoties gaat onderdrukken of je er aan vast gaat klampen vormen zij een bedreiging voor je gezondheid.

In 4 stappen leren omgaan met negatieve emoties

Er zijn grofweg drie manieren om met je emoties om te gaan. De meest gezonde manier is je emoties toelaten en ze gewoonweg ervaren, zonder te proberen in te grijpen. Een tweede manier is onze emoties onderdrukken voordat ze hun piek bereiken. We willen de emotie dan niet ervaren, we zijn er bang voor en vluchten in ons denken. Een derde manier is dat we ons vastklampen aan emoties nadat zij hun piek hebben bereikt. We zijn dan eerder ‘verslaafd’ aan onze emoties, we krijgen een ‘kick’ van de intensiteit ervan en weigeren de emotie los te laten.

Zowel het wegdrukken van emoties als het vastklampen aan emoties heeft op den duur gevolgen voor onze gezondheid: het lichaam raakt overbelast en uit balans en de stroom van negatieve en alarmerende gedachten raakt versterkt. Hoe je je emoties, zowel de positieve als de negatieve, kunt toelaten en gewoonweg ervaren, zonder er iets aan te willen veranderen, beschrijf ik hieronder.

Stap 1: Opmerkzaamheid

Emoties komen en gaan als golven: ze zwellen aan, bereiken hun piek en nemen vervolgens weer af. Probeer jezelf erop te betrappen wanneer je ‘op de golf van een emotie surft’. Kijk eens hoe je reageert op deze emotie: (1) druk je de emotie weg vóórdat deze zijn piek bereikt, (2) laat je de emotie toe en ervaar je hoe deze aanzwelt, zijn piek bereikt en afneemt of (3) klamp je je vast aan de emotie als deze over zijn piek heen is en houd je de emotie daarmee onnodig lang in stand?

Stap 2: Acceptatie

Erken dat je ‘op de golf van een emotie surft’: ‘Ja, ik ben vol liefde en genegenheid / trots / dankbaarheid / geluk / blijdschap / vreugde / verdriet/ boosheid / angst / schuldgevoel / schaamte / afgunst / jaloezie / afkeur / walging’.

Accepteer je emotie, vecht er niet tegen. Door je emoties te accepteren, wordt het voor jezelf duidelijk wat er in je omgaat, wat de oorzaak daarvan is en óf en hóe je daarop wil reageren. Door JA te zeggen tegen je emoties, laat je je weerstand ertegen los en ben je in staat je angst ervoor te overwinnen. En dit is erg belangrijk, want weerstand houdt datgene waar je weerstand tegen biedt in stand, het houdt je aandacht gericht op wat je niet wil voelen. Dit is de reden waarom jezelf forceren om altijd vrolijk en optimistisch te zijn, zonder eerst je negatieve emoties te accepteren, niet werkt. Je gaat je er op den duur alleen maar slechter door voelen en het kost je onnodig veel energie.

Stap 3: Toestemming geven en aandachtig blijven

Geef jezelf toestemming met de golf mee te gaan en de emotie in al haar facetten te ervaren: de aanzwelling, het piekmoment en het wegebben van de emotie. Richt je aandacht op de ervaring van de emotie in je lichaam. Vraag jezelf: ‘Wat voel ik precies ? Waar in mijn lichaam voel ik dat? Beweegt het door mijn lichaam heen of blijft het op één plek hangen? Wordt het krachtiger, is het op zijn krachtigst, of neemt het in kracht af?’ Probeer er geen invloed op uit te oefenen, laat de emotie gewoon op zijn natuurlijke beloop.

Is de emotie zo krachtig dat deze je overmant, zoek dan een rustig plekje voor jezelf waar je de emotie vrij kunt uiten. Hier kun je je boosheid loslaten op een kussen, je tranen de vrije loop laten, je uitspreken tegenover een denkbeeldig persoon of alles eens flink van je af schreeuwen. Of misschien kun je je beter uiten door alles van je af te schrijven, door te tekenen of schilderen of een gedicht te schrijven. Ook hier geldt: probeer er geen invloed op uit te oefenen, laat de emotie haar eigen weg naar buiten zoeken.

Stap 4: Onderzoeken

Stellen we onze doelen te hoog of te laag, doordat wij er een onrealistisch ideaalbeeld op na houden of een lage dunk van onszelf hebben, dan leggen we een te grote kloof tussen wens en werkelijkheid en werken zodoende sterke negatieve emoties in de hand. Het is dus zinvol om onszelf in het geval van negatieve emoties de volgende vragen te stellen: heb ik een realistisch doel voor mezelf gesteld, of lag mijn doel te hoog of laag? Heb ik realistische verwachtingen gekoesterd, of heb ik te veel of weinig van mezelf en/of anderen verlangd? Schat ik mezelf op waarde, of heb ik een te lage of hoge dunk van mezelf?

Als je vaak last hebt van heftige negatieve emoties, dan is het goed om eens nader te onderzoeken wat de oorzaak daarvan is. De gedachten die wij denken bepalen hoe wij ons voelen. Heftige negatieve emoties volgen dan ook altijd op een stroom van krachtige negatieve en alarmerende gedachten.

Bron:http://www.gezondheidvanbinnenuit.nl/gezond-voelen/omgaan-met-negatieve-emoties

Kritiek

Om kritiek te kunnen incasseren, moet men leren ermee om te gaan zodat het niet  je zelfvertrouwen aantast.