Mijn schaduw en ik
Je schaduw en de mijne dus ook bestaat uit die delen van jezelf die je in jezelf ontkent. Het de dingen in jezelf die je jezelf niet toestaat te zijn. Je verstoot ze als het ware ergens op reis in je leven. Je mag bijvoorbeeld niet stom zijn van jezelf en je mag niet te veel eten, je mag niet lui zijn, je mag niet vloeken of hard praten, etc. Net als iedereen heb je eigenschappen in jezelf waar je niet blij mee bent en die je liever niet wilt zijn.
Conditionering
Je schaduw ontstaat als een gevolg van onze conditionering in onze jeugd. Vader, moeder, meester, juf, onze cultuur en de kerk hebben daarin allemaal hun steentje bijgedragen. In veel kerken bijvoorbeeld wordt vaak het verschil tussen goed en kwaad benadrukt. Goed en kwaad worden daarin vaak neergezet als van elkaar losstaande delen, waarbij alleenego het goede en het streven naar het goede een goed mens opleverde.
Ik ben alles en alles is in mij
Er is echter ook een andere benadering mogelijk. Goethe zei het vroeger al: Alles is in ons. Je hebt zowel goed, als het kwaad in je. Het zijn alleen de verlichte mensen die in staat zullen zijn hun kalmte te bewaren als hun kind voor hun ogen verkracht en vermoord wordt. De meeste mensen echter zullen in dat soort situaties hun instincten volgen en geneigd zijn om kwaad met kwaad te vergelden. Het kwaad van een ander haalt ook het kwaad in ons naar boven. Of als je echt geen geld meer hebt en je kinderen hebben honger, wordt de dief of de gigolo dan misschien ook wakker in ons?
The strange case of dr. Jekyll and mr. Hyde
Ik ben vroeger tijdens mijn middelbare schooltijd altijd gefascineerd geweest door het verhaal van dr. Jekyll en mr. Hyde. Beide een afspiegeling van het kwade en het goede in ons. Nog steeds een spannende film of boek, mocht je interesse hebben…
Status quo handhaven
Je denken, je ego heeft de neiging zijn kop in het zand te steken en draagt daarmee bij aan het in stand houden van je schaduw. Je ego wil graag dat het is zoals hij het ziet en heeft er helemaal geen zin om ook naar de andere kant te kijken en te zoeken naar heelheid. Je ego wil graag de status quo handhaven.
Identificatie met je denken
En aangezien we ook nogal eens denken dat we zijn wie we denken dat we zijn, identificeren we ons met ons denken. Daarmee versterken we de gespletenheid in onszelf. We staan onszelf niet toe te zijn wie we ook zijn. Wie we naast al onze mooie dingen ook zijn. De zielenpiet, de sikkeneur, de mierenneuker in ons. Allemaal kanten van onszelf die we liever naar het rijk der schaduwen verdrijven.
Wel ‘goed’ maar niet ‘heel’
Toch is het in de praktijk vaak lastig, wanneer je sterk vanuit deze principes leeft, om gelukkig te zijn. Je onbewuste zorgt er namelijk voor dat je onbewust die situaties opzoekt waarin je je verdrongen kanten van jezelf tegenkomt. Het resultaat is dat je misschien wel gelijk hebt, maar niet gelukkig bent. En misschien ben je dan wel een ‘goed’ mens, maar niet ‘heel’.
Dualiteit
De wereld van de vorm waarin wij met ons fysieke lichaam leven is er nu eenmaal eentje van dualiteit. We leven in de wereld van twee in plaats van een. Alles wat we in ons leven waarnemen bestaat bij de gratie van het tegendeel. Wit bestaat niet zonder zwart. Licht niet zonder donker. Het goede niet zonder het kwade. Voor niet zonder tegen.
Wie ben ik ik die ik niet wil zijn?
Je schaduw is alles wat je in jezelf hebt afgewezen. Alles wat je niet wilde wie je was. Alles wat niet paste in jouw ideaalbeeld van jezelf. Die delen, die stukken van jezelf die jij niet wilt/wilde zijn gaan daardoor onbewust hun eigen leven leiden.
Licht brengt lucht
Maar er is licht in de duisternis van de schaduw. Je kunt haar bevechten, maar dat levert alleen maar meer schaduw op. Je kunt haar proberen te vermijden, maar ze zal altijd voor je of achter je zijn op een zonnige dag. Wat je kan helpen ‘heel’ te worden is het licht van jouw bewustzijn in te brengen.
Ben ik bereid te kijken?
Door bereid te zijn te kijken naar wat je afwijst in jezelf. In jezelf en in de ander. Want de ander is daarin een geweldig hulpbron. Alles wat je afwijst in de ander, is op de een of andere manier een afspiegeling van jezelf. Kijken naar wat je afwijst in jezelf en de ander alleen al zorgt ervoor dat je het licht van je bewustzijn laat schijnen, waardoor er iets verandert. Het onderdrukken van delen van jezelf kost je veel energie en maakt ook dat je veel energie steekt in iets dat je weinig op gaat leveren.
Herhalende gedachten
Je herkent die ongewenste delen in jezelf door je bewust te worden van de zich steeds opnieuw herhalende gedachten. Gedachten als: ik ben niet goed, ik mag niet huilen, ik kan het niet, ik doe het straks wel. Maar ook door je bewust te worden van gevoelens die je lastig vindt om te voelen. Gevoelens van boosheid, verdriet, pijn, weerstand, walging, schuldgevoel, etc. En ook door je bewust te worden van de alarmsignalen van je lichaam. Hartkloppingen, een hoge oppervlakkige ademhaling, benauwd gevoel, gespannen spieren, je darmen die raar doen, etc. zijn allemaal signalen van je schaduw.
Wat kan ik nu doen om licht op mijn schaduw te schijnen?
Leer vooreerst je schaduw kennen en herkennen. Laat je bewustzijn je helpen om vanaf een afstandje te kijken naar wat er in je gebeurt. Wees je bewust dat je nare gedachten HEBT, dat je vervelende gevoelens HEBT en dat je lichaam zweetsignalen afgeeft, maar weet: Je BENT dit niet, je HEBT ze. Accepteer dat er is wat er is. Onderzoek wat er wil zijn. Wat heeft deze situatie, deze gedachten, gevoelens en fysieke sensaties je te vertellen? Wat wil hier zijn? Vraag jezelf af, wat jij er vanuit je bewust zijn mee wilt. Hierdoor ontstaat een gevoel van keuze, van mogelijkheden. Je bent geen slachtoffer meer.
Ongeduldig…
Valkuil is wel dat je je ongeduld tegen kunt komen. Kijk uit dat je niet te snel wilt. Wees lief en empathisch voor jezelf. Dit zijn geen processen met knopjes waar je op kunt drukken en voilà, probleem opgelost. Het vraagt tijd, moeite, energie en lief zijn voor jezelf.
De schaduw die mij lang achtervolgde
Ik wil aan de hand van wat ik in mijn eigen leven meenemen in mijn ervaring in een van de meest vervelende ‘problemen’ heb gevoeld. Als kind werd ik gepest met mijn vooruitstekende tanden. Een basisreactie is dan vechten of vluchten. Ik koos voor vechten. Vechten in de zin van verbaal zeer sterk reageren. In de praktijk sterk overreageren. Dit mechanisme heb ik vele jaren bij me gedragen en tentoongespreid. Als ik ook maar iets voelde van kritiek of iets dergelijks, dan kreeg de (in mijn ogen) tegenpartij hem onder uit de zak. Het resultaat was dat ik veel weerstand en strijd in mijn leven creëerde. Ik was me er op een gegeven moment wel van bewust dat mijn communicatie hier een bepaalde rol in speelde, maar dat resulteerde ook na allerlei verschillende communicatietrainingen en opleidingen niet in een ander patroon. Wat licht bracht, was de constatering tijdens mijn opleiding tot trainer coach, dat ik had te accepteren dat dit was wie ik was. Dat dit hoorde bij mijn standaarduitrusting. Dat dit onderdeel van mijn schaduw was. Vanaf dat moment besloot ik te accepteren dat die ‘grote mond’ bij mij hoorde en dat het oké was dat dat er was. Het gevolg was dat ik niet meer hoefde te strijden voor mijn gelijk. Ik mocht zijn wie ik was en kon accepteren dat anderen daar soms moeite mee hadden. Waardoor ik niet meer hoefde aan te vallen, maar kon reageren vanuit een: ja, that’s me. Zo doe ik. En ik snap dat je daar last van hebt. Het gevolg: Weg weerstand en welkom innerlijke rust. Heerlijk! Dus vraag jezelf eens af: Wie ben ik nog meer die ik niet wil zijn?
Bron: http://www.confront.nl/artikelen/468-mijn-schaduw-en-ik/?
ॐ Marianne ॐ 