7 inspirerende lessen van Confucius


     7 inspirerende lessen van Confucius

7 inspirerende lessen van Confucius

Wie heeft zich niet ooit (al dan niet vertwijfeld) de vraag gesteld: wat is de zin van alles? Van het leven? Waar komen we vandaan en waar gaan we heen? Grote filosofen gingen ons voor met dezelfde soort vragen en probeerden ons een leidraad te geven in het bij tijd en wijle chaotische universum.

Hoewel de Westerse cultuur een groot voorbeeld neemt aan Plato, Aristoteles, Locke en Kant, biedt de Oosterse filosofie ook een interessante benadering met het oplossen van deze vragen. De meest bekende denker en filosoof uit het oude China was uiteraard Confucius. Zijn familie bestond oorspronkelijk uit grootgrondbezitters, tot zijn overgrootvader vanwege politieke omstandigheden moest vluchten naar een ander deel van het land. Het vermogen verdampte en Confucius moest onder andere met het hoeden van vee in zijn bestaan voorzien. Daarnaast was hij privéleraar, waarbij hij het ook als zijn taak zag de mensen te inspireren tot het goede en de teloorgang van de zeden tegen te gaan. Uiteindelijk had hij 3000 studenten.

Hoewel Confucius regelmatig met een schare studenten door de verschillende staten trok en ze meestal goed werden ontvangen, waren maar weinig mensen in de tijd echt ontvankelijk voor zijn morele adviezen. Het waren vooral zijn studenten die na zijn dood een belangrijke rol vervulden in de verspreiding van zijn gedachtengoed.

Confucius is niet meer weg te denken uit de filosofische beschouwing. We zetten daarom ter inspiratie een aantal interessante lessen van hem op een rij:

“Het maakt niet uit hoe langzaam je gaat, zolang je maar niet stopt.”

Raak niet ontmoedigd als je nog niet op het punt bent waar je wil zijn. Het gaat erom dat je ernaar toe werkt en vooruit blijft bewegen.

“Wat je ook doet, doe het met heel je hart.”

Wanneer je alles doet met hart en ziel, kun je met je geest bergen verzetten.

“Onze grootste glorie zit niet in dat we nooit vallen, maar in dat we opstaan nadat we gevallen zijn.”

Het maakt niet uit hoeveel tegenslagen je hebt, het gaat erom hoe je hier mee omgaat. Ook wel, what doesn’t kill you makes you stronger.

“De vakman die zijn werk wil perfectioneren, moet eerst zijn gereedschap slijpen.”

Om iets te bereiken moet je meestal hard werken. Maar om je energie goed te besteden is het van belang dat je je goed voorbereid en rust neemt. Denk ook aan het verhaal van de timmerman die bomen aan het zagen was is het bos. Het ging langzaam want zijn zaag was bot. Toen een wandelaar hem erop wees dat hij beter zijn zaag eerst kon slijpen, antwoordde de timmerman: ‘daar heb ik geen tijd voor.’

”Onrechtvaardigd behandeld worden is niets, tenzij je er voortdurend bij stil staat.”

Laat acties van anderen jouw dag niet ruïneren en laat negativiteit niet toe in je gedachtes. Leer om te vergeven en ga door met de belangrijke dingen die er in he leven echt toe doen.

“Wanneer ik wandel met 2 anderen, zal elk dienen als mijn leraar. Ik zal de goede punten van de een overnemen en de slechte punten van de ander bij mijzelf corrigeren”

Het vraagt om een goede dosis zelfreflectie om van iedereen te leren. Kies kwaliteiten in anderen die je bewondert en pas dit toe op jezelf. Probeer negatieve kanten die je in anderen ziet eerst in jezelf te verbeteren voordat je er over oordeelt.

”Dat je weet wat je weet en weet wat je niet weet, is ware kennis.”

Om niet over alle kennis te beschikken en daar eerlijk voor uit te komen, spreekt van groot inzicht. Én brengt je uiteindelijk verder in het leven.

confucius

Bron: http://www.paradijsvogelsmagazine.nl/7-inspirerende-lessen-confucius/

Wijsheid:Kahlil Gibran


“de karavaan van het denken kan nooit de oase van het hart bereiken”
Wanneer het denken zwijgt, kan het hart spreken
Wanneer het denken zwijgt, kan niets de stilte breken
Wanneer het denken zwijgt, kan de liefde stromen
Wanneer het denken zwijgt, kan het leven écht te voorschijn komen

Kahlil Gibran

De helende kracht van vergeven


Uit de ”Cursus In Wonderen”

De helende kracht van vergeven
Maar hoe om te gaan met die pijn, dat verdriet, die boosheid die ook om aandacht vragen ?
Zij blijven roepen: zie mij, hoor mij, voel mij!
En hoe dan om te gaan met de persoon of personen door wiens toedoen zij deze pijn, boosheid, wrok, … voelen en soms al jaren met zich meedragen ?
“Vergeving is een antwoord, het goddelijke antwoord dat in ons bestaan besloten ligt.
“Vergeving is het middel waarmee je iets wat kapot is gegaan, kunt oppakken en het heel maken. Het neemt je gebroken hart op en heelt het. Het neemt je verstrikte hart op en bevrijdt het. Vergeven geeft je hart de onschuld terug die je eens kende – een onschuld die je de vrijheid gaf om lief te hebben.
De sleutel tot heling ligt daar waar we de pijn en verdriet het meest voelen, nl. in het hart. Dat is heel bijzonder én tegelijk plaatst het ons ook voor moeilijkheden.
“Er is geen menselijke samenleving mogelijk zonder vergeving. Want of we nu willen of niet, we zullen elkaar steeds weer kwetsen”
Realiseer je dat je vanuit je niet perfect zijn, dingen doet of zegt die mensen pijn doen, dat dit onvermijdelijk is en dat ook anderen dingen doen of zeggen die jou pijn doen”
Het betekent natuurlijk niet dat we geen verantwoordelijk hoeven te nemen voor onze woorden en daden.
We bezitten tegelijk het vermogen om te kwetsen en om te helen. Dat maakt ons tot mens. Van zodra we kunnen accepteren dat dit kwetsen en gekwetst worden onvermijdelijk is, dan is het mogelijk om uit de dualiteit van goed en kwaad, en van schuld en boete te stappen. Dan kunnen we ons hart openen en vergeven. Dan zetten we een belangrijke stap naar vrede. In ons eigen hart, naar anderen toe en op wereldvlak tussen volkeren.
“Vergeven is een vorm van geven.
Het wil zeggen dat wat je vasthield in jezelf teruggeeft aan het Leven
Vergeven betekent niet je gevoelens onderdrukken, goedkeuren wat de ander gedaan heeft, de spons erover vegen. Vergeving komt na de woede, het verdriet, … en niet ervoor.
Maar ieder van ons is ook gewond en verwond. Sommige gebeurtenissen hebben veel leed berokkend en laten diepe wonden en littekens na. Vergeven vraagt dan heel veel moed.
Durven we als ‘slachtoffer’ werkelijk naar binnen kijken, tot in de wortel ? Naar de plek gaan waar het pijn doet ? En durven we dat voelen ? Of kijken we naar buiten, naar die ander ?
Vergeven kun je niet als een mantel der liefde over onuitgewerkte pijn en verdriet leggen. Bevrijding begint op het moment dat de pijn erkend wordt en er mag zijn.
et zijn mijn gevoelens, daar neem ik verantwoordelijkheid voor en ook voor hoe ik omga met die gevoelens.
Vergeven is mezelf bevrijden uit de slachtofferrol.
Als n ieder mens de liefde in potentie aanwezig is maar dat we soms de weg kwijt zijn, . Of: we weten niet beter in de betekenis van onwetend/onbewust.
Vergeven is een grote liefdeskracht. Door telkens te vergeven, onszelf en de ander, zullen we steeds meer liefde kunnen voelen en ons minder gekwetst voelen. Vergeven vertrekt vanuit liefde en vergroot de liefde

Soulmate


soulmate

Klopt helemaal, mijn oudste zoon is ook een soulmate van me.
Zonder woorden voelen we waar de ander mee zit.
Een onvoorwaardelijke liefde. Een pure zielsliefde

Sinds kort een andere soulmate leren kennen, een warme liefdevolle herkenning van 2 kanten. We weten diep innerlijk dat we meerdere levens gedeeld hebben. Vreugde en blijdschap als die van kinderen. Puur en eerlijk zonder elkaar af te stoten wat bij tweelingzielen wel gebeurt..