Een serie artikelen over Wonderbaarlijke genezing, Geestelijke geneeskracht, en Spirituele genezing en de genezende Illusie van de wetenschap.
Een serie artikelen over energie die gezond kan maken!
1.0 Inleiding
‘Een mystieke visie op gezond zijn en blijven’
Het werken met geneeskracht wordt door de medische wereld – en de Kerk – vaak afgewezen, maar het is één van de oudste geneeswijzen. Maar besef dat alle medicijnen en medici iets van de genezer in zich hebben. De conventionele geneeskunde noemt dit antwoord misschien een placebo, maar hoe men het ook uitdrukt, mensen kunnen ander mensen gezond maken zonder gebruikmaking van een speciale therapie. We zouden er allemaal goed aan doen dit te overdenken, voordat we al te geestdriftig worden met betrekking tot een (één) bepaalde behandeling!
Want weet, dat ziekte volgens de Soefi’s een lichamelijke of een mentale disharmonie is; beide werken op elkaar in. Avicennna, de grote geneesheer uit oude tijden, op wiens ontdekkingen de medische wetenschap werd gebaseerd, was een soefi die in meditatie placht neer te zitten en intuïtief zijn recepten schreef. Genezing betekent dan ook in zijn visie absolute genezing; zowel van het innerlijke als het uiterlijke.
Het denkbeeld om bepaalde ziekten ongeneeslijk te noemen, is één van de grootste fouten die de hedendaagse mens – de medische wereld – begaat. Eigenlijk betekent het dat hij géén geneesmiddelen bezit om die ziekten te genezen en ze daarom ongeneeslijk noemt. Maar door een bepaalde ziekte ongeneeslijk te noemen, maakt hij de patiënt hopeloos – niet alleen t.a.v. de hulp van Boven. Als het doel van de Goddelijke Bron volmaakt zijn is, dan is het bereiken van volmaaktheid mogelijk en daar gezondheid volmaaktheid is, kan deze ook verkregen worden. Iedereen bezit kracht naarmate hij meer of minder dicht bij de ziel – zijn innerlijke of hogere zelf – staat. Maar niet iedereen heeft een vonk van die goddelijke Geest in zich; en iedereen moet dan ook weten dat hij als genezer van zichzelf verantwoordelijk is over zijn eigen gezondheid. En dat hij een rol in het leven te vervullen heeft voor zichzelf, waarvoor niet de dokter of de genezer verantwoordelijk is.
Chronische ontsteking is een slecht gekozen synoniem. ‘Ik zou liever willen spreken over een aanhoudende ontsteking’, aldus de Colombiaans-Amerikaanse onderzoeker dr. Alex Vasquez [Vakblad Natuurgeneeskunde, 2015]. Als we praten over osteoartritis, reumatoïde, diabetes, kanker en ook de ziekten van Alzheimer en Parkinson, wordt vaak de term chronische ontsteking gebruikt. Het is allemaal een aanhoudende ontsteking. ‘Er moet iets zijn dat de ontsteking gaande houdt’. Met de term chronische ontsteking zeg je in feite: er is niets meer aan te doen, het is zoals het is, het is ongeneeslijk. Maar als je zegt aanhoudende ontsteking, dan dringt zich meteen de vraag op: ‘Wat houdt dan het ontstekingsproces gaande?’
Iemand heeft geen diabetes type 2 of migraine voor het leven. Het is een actieve, dynamische toestand die we kunnen veranderen. Deze visie helpt de patiënten uiteindelijk te bevrijden van hun ziekten. Maar wat belangrijk is: het helpt om de geest te verruimen van zorgverleners zodat ze de strijd kunnen aanbinden met ziekten. En op zoek kunnen gaan naar vragen en antwoorden: wat onderhoudt de ontsteking? Wat is de onderliggende trigger? We creëren door deze negatieve gedachte een zekere mate van passiviteit wanneer we het definiëren als chronische ziekten. Alleen de farmaceutische industrie [1] heeft belang bij het concept van chroniciteit. ‘Die wil dat je denkt dat alles wat je hebt, chronisch is. Als je diabetes hebt, is het chronisch. Als je artritis hebt, dan is het chronisch. Het zelfde geldt voor depressie’.
Maar het concept – de allereerste gedachte – werd overigens door anderen bedacht. Waar komt dat idee vandaan dat zodra je een ziekte hebt, je die voor altijd hebt? Ik denk, dat het een religieuze achtergrond heeft. Vroeger dachten mensen dat ziekte een vloek – een vervloeking – was van de goden.
Helaas, we bevinden ons nog steeds in een overgangsfase: we bewegen ons van een metafysische of spiritueel gefundeerde geneeskunde in meer primitieve zin, naar een dynamische en functionele waardering van gezondheid en ziekten. Dr. Vasquez is ervan overtuigd dat de moderne welvaartsziekten in wezen ontstekingsziekten zijn. ‘Ontstekingsziekten van de geest!’ Bijna iedere ziekte vindt haar oorsprong in de geest, ook als men een besmettelijke ziekte oploopt. Toch mag men er niet aan voorbijgaan dat het op één of andere wijze een zwakte van de geest is die de ziekte laat ‘binnen dringen’. Als de geest in staat is om gezond te blijven, gehoorzaamt het fysieke lichaam daarin in hoge mate aan. Toch zijn harmonie van geest én lichaam beide noodzakelijk om de ‘levensstrijd te strijden’.
‘Jij bent de creator – de schepper – van je eigen wereldje, van je eigen gezondheid, van je eigen leventje’.
‘Alle (mentale) zietken worden door de geest – het verstand – gecreëerd!’
[1] Nieuwsbrief ‘Geneeskracht’ – deel I
2.0 Historisch perspectief
Het werken met geneeskracht was in 5000 v. Chr. al aan de Chinezen bekend, en in vrijwel alle culturen daarna. In Egypte was men van mening dat alle geneeswijzen oorspronkelijk door de goden waren geopenbaard en te boek gesteld door Toth, bij de Grieken bekend als Hermes Trismegistus. Ze werden vastgelegd in geheime boeken voor ingewijden en bewaard in scholen voor geneeskunde die bij de tempels van Saïs in Heliopolis hoorden.
Het schijnt, dat de eerste persoon die bekend stond om zijn gave om te genezen een man is die Imhothep heette. Hij was hofarchitect en hofmagiër van Koning Zoser uit de derde Egyptische dynastie en leefde rond 2700 v. Chr. Na zijn dood werd hij verheerlijkt. Talloze tempels en heiligdommen werden voor hem opgericht. Men geloofde dat Imhothep in het lichaam van een slang woonde, een symbool dat sindsdien vaak is teruggekeerd i.v.m. geneeskunde, met name in de gevleugelde staf met slang van de tegenwoordige medische wereld in het Westen.
De door Edwin Smith ontdekte papyrusrol over heelkunde toont aan dat de Egyptenaren over een aanzienlijk hoeveelheid weldoordachte kennis van de geneeskunde beschikten, maar die was niet gescheiden van de godsdienst. Men was toentertijd van mening, dat verschillende goden en godinnen zoals Seklimet en Amenophis bij ziekte en genezing een belangrijke rol speelden.
De kennis en de cultus verspreidde zich via Perzië naar het oude Griekenland, waar de god Asklepios werd genoemd. De overblijfselen van de aan Asklepios gewijde tempels en heiligdommen waar de geneeksunde werd beoefend, kan men op het eiland Epidauros nog steeds zien. Daarna verspreidde de cultus zich in de 3e eeuw v. Chr. naar Rome waar de god bekend raakte als Aesculapis.
Het beoefenen van de geneeskunde was in het verleden onontwarbar verbonden met religie. Alle kennis en wetenschap was gegrondvest in de tempels en men was van mening dat alles dat er met de mens en zijn omgeving gebeurde, door de goden werd beïnvloed, in scene werd gezet. Denk maar eens aan de oogst, de regenval, vrede en oorlog, ziekte en gezondheid. Al het onderwijs kon men alleen maar verkrijgen in de tempels.
3.0 Godsdienst en wetenschap
Het waren de Grieken die de grondslag legden voor het Westerse denken. Uit de opvatting van een geïntegreerd universum, waarin mens, materie en geest en levenskrachten (vaak voorgesteld als goden), onontwarbar verbonden waren, ontstond uiteindelijk een mechanistisch analytisch standpunt. Een standpunt dat de wereld in aparte stukken verdeelde die niets met elkaar te maken had. Dit leidde tot het begin van een wetenschappelijke benadering van de geneeskunde binnen het kader van het geloof dat het universum volgens mechanistische regels verliep die de mens uiteindelijk meester kon worden. Dat heeft uiteindelijk geleid tot een zekere intellectuele blindheid; de westerse afhankelijkheid van logica én wetenschap.
Tijdens de afgelopen 2000 jaar werd de westerse benadering van de geneeskunde en van het werken met geneeskracht door 2 factoren gevormd. De ene is de langzame maar steeds sneller toenemende ontwikkeling van de wetenschap. De andere is de godsdienst. Hoe het tegenwoordig met de geloofsbeleving ook gesteld is, de westerse wereld is stevig gegrondvest op de diepgaande invloed van het christendom. Of misschien nog wel nauwkeuriger uitgedrukt op de invloed van de Kerk. Die twee zijn niet altijd goede maatjes geweest en hebben vaak geleid tot dubbele intellectuele maatstaven.
4.0 De uitwerking van vervolging
De Kerk had in de loop der eeuwen al lang opgemerkt, net zoals in het Oude Testament over genezers wordt gezegd, ze nog meer vermogens bezaten zoals helderziendheid en helderhorendheid. Dit zijn vermogens van bovenzintuiglijke waarneming, waardoor een mens hogere vibraties kan zien of horen dan die welke normaal worden waargenomen. Het boek Koningen beschrijft bijvoorbeeld de gaven die de profeten Elisa en Elia (1 Koningen 17, 2 Koningen 4, 2 Koningen 5) bezaten. Behalve genezen, konden zij ook gebeurtenissen voorspellen, voedsel vermenigvuldigen en verloren voorwerpen op paranormale wijze terugvinden.
De Kerk beschreef voor, dat dergelijke vermogens genezers op één lijn stelden met de oude heidense godsdiensten in plaats van met de grote profeten. Vanaf de Angelsaksische tijd heetten spritueel begaafde mensen witches (heksen), van de stam wit, dat ‘wijs persoon’ betekent. Maar het werd tot officieel beleid om er op alle mogelijke manieren voor te zorgen dat het woord ‘heks’ in de geest van de massa gelijkgesteld werd met het boze i.p.v. met wijsheid. Deze campagne maakte het de Inquisitie en later de protestantsse Kerk mogelijk genezers wreed te straffen of zelfs ter dood te brengen. Maar de Kerken hadden niet alléén het monopolie op vervolging. Het boek Samuël vertelt bijvoorbeeld hoe in vroegere tijden koning Saul ‘zich ontdeed’ van alle paranormaal begaafde mensen, ook van genezers. Toch ging hij in het geheim naar een vrouwelijk medium in de hoop een boodschap van de ‘dode’ Samuël te krijgen, hoe hij de Filistijnen moest verslaan [1 Samuël 28].
Dit verslag staat in de geautoriseerde versie van de Bijbel, maar in de tijd dat deze gepubliceerd werd in 1611 zei ‘men’ (de godsdienstijveraars) van personen met dergelijke gaven dat zij een verbond met de Duivel hadden. Vandaar dat de zachtmoedige en medelijdende vrouw die in de tekst werd genoemd, bekend stond als de ‘heks van Endor’. Tegen de tijd dat de Bijbel van koning Jacob zijn weg vond naar de kansels waren er in de loop van tweehonderd jaar ongeveer 300.000 helderzienden en genezers (in Engeland) ter dood gebracht en stond het Engelse parlementair statuut van vervolging nog steeds executies toe. Dit werd pas herroepen in 1735.
Genezers en paragnosten waren een levende brug geweest tussen het spirituele en het tijdelijke, maar nu deze groep nagenoeg was uitgeroeid, kon het leven van de mens gemakkelijker versplinterd raken. Vanaf de middeleeuwen verbreedde zich de kloof tussen materiële zaken – het hier en nu – en spirituele zaken, het hiernamaals. De geneeskunde werd – nu er geen duidelijke verbinding meer bestond met de spirituele leringen, – in toenemende mate verbonden met een louter natuurkundige opvatting van het lichaam.
Ten slotte zag de eeuw van de rede (19e eeuw) met de aanvaarding van de wetenschap volgens Newton en van een mechanistische wereldbeeld, een slechte gezondheid als een mankement aan de menselijke machine (‘zielloos mechanisme’, vlgs. prof Wundt) …….. dat uiteraard met wetenschappelijke middelen gerepareerd moest kunnen worden.
5.0 De leer van Jezus en de vroege-Kerk
‘Genezing in Bijbelse tijden’
In de tijd van Pythagoras (6e eeuw v. Chr.) was spirituele genezing een integrerend onderdeel van de heelkundige praktijk, samen met vele andere vormen van geneeswijzen. Het was bekend dat sommige genezers over grotere krachten beschikten dan andere en dat die meestal uit gemeenschappen kwamen waar genezers een speciale opleiding konden volgen. De Essenen waren een typisch vorbeeld van een dergelijke groep.
Deze in de woestijn woonachtige broederschap leefde aan de kusten van de Dode Zee in Palestina en aan het Mareotis-meer in Egypte. Ze leidden een leven dat in overeenstemming was met de kosmos en de natuur. Zij bestudeerde Chaldeïsche en Perzische astronomie en waren ingewijd in de kunst van het spirituele genezen. Esseense genezers moesten een proefjaar doen en werden gedurende drie jaar ingewijd vóórdat zij toegang kregen tot hogere kennis. De vaardigheid van de Esseense genezers was heel bekend in Azië en het Midden-Oosten. De Grieken noemden hen de Therpeutae vanwege de kwaliteit van hun hulpverlening en patiëntenzorg. Uit deze achtergrond kwamen de profreet Elia, Johannes de Dooper, Johannes de Geliefde, en de grote Esseense Meester Jezus voort.
Jezus van Nazareth werd geboren in een land waarin en op een tijdstip waarop een aantal culturele invloeden zich vermengde. Egyptische, Griekse, Romeinse, Perzische en zelfs Indische ideeën kwamen allemaal voor en genezers waren er niet onbekend mee. Volgens de Romeinse historicus Flavius Josephus (1e eeuw v. Chr.) hebben de Essenen vermoedelijk meerdere verschillende vormen van werken met geneeskracht toegepast. Sommige deskundigen beweren in feite, dat Maria en Jozef Essenen waren en dat Jezus zijn eerste onderwijs ontving in de tempel van de Therapeutae, de Egyptische tegenhangers van de Essenen, in de jaren na de vlucht voor Herodes Antipas [1].
In de Bijbel is bij herhaling sprake van genezing door handoplegging. Zowel Jezus als zijn apostelen hebben, volgens de Bijbelverhalen, zieke mensen door handoplegging genezen.
‘Nu geschiedde het – zo lezen wij in Handelingen 28:8 – dat de vader van Publius met ingewandenkoortsen te bed lag; en Paulus tot hem en deed een gebed, en hij legde hem de handen op en genas hem’. En in Marcus 5:25 lezen wij: ‘en een vrouw, die twaalf jaar aan bloedvloeiingen geleden had, en veel doorstaan had van vele dokters en al het hare daaraan ten koste had gelegd en geen baat had gevonden, maar veeleer achteruit was gegaan, had gehoord, wat er van Jezus verteld werd, en zij kwam tussen de schare en raakte van achteren zijn kleed aan…….. En Jezus bemerkte terstond bij Zichzelf de kracht, die van Hem uitgegaan was, en Hij keerde zich om in de schare, en zeide: Wie heeft mijn klederen aangeraakt?’
‘Niet wat de mond in gaat, maar wat eruit komt maakt iemand tot wat hij is’.
[1] Herodes Antipas (geboren voor 20 v. Chr.; overleden na 39), was in de eerste eeuw bestuurder van Galilea en Perea. Zijn titel was tetrach; viervorst (hij bestuurde een vierde deel van het koninkrijk). Hij is het bekendst door wat het Nieuwe Testament vertelt over zijn rol in de gebeurtenissen die leidden tot de terechtstelling van Johannes de Doper én van Jezus van Nazareth.
6.0 Wat is ziekte?
‘Ziekte = disharmonie’
‘De kracht van het denken’
Ziekte is volgens de Soefi’s en Yogi’s een lichamelijke of een mentale disharmonie; beide werken op elkaar in. Maar wat veroorzaakt deze harmonie? De gedachte is een gebrek van toon en ritme. Hoe vertaal je dit in fysiologische termen? Prana is de komische (levens)Energie, de Oerkracht van het universum, de verbindende Energie van God Zelf, die inwerkt op het fysieke lichaam en (onzuivere) geest om ons gewaar te maken van de spirituele aard van ons bestaan. Prana of de kosmische levensenergie is de toon; circulatie, regelmaat is het ritme. Regelmaat in het kloppen van het hart, in de polsslag en in de circulatie van het bloed door de slagaderen en de aderen. Gebrek aan circulatie betekent fysiologisch congestie; en gebrek aan prana, aan leven of aan (levens)energie betekent zwakte. Deze twee toestanden trekken ziekte aan én zijn er de oorzaak van.
Als we daarentegen onze spirituele aard van ons bestaan in onszelf verwezenlijkt hebben, dan leidt dat tot evenwicht en harmonie in ons mentale en fysieke leven, tot …. gelukzaligheid, vreugde en wijsheid. Deze kosmische levensenergie komt in alle levensvormen voor. Het is prana dat trilt en verschijnt als levenskracht, zelfs in de atomen. Er bestaat dus een ongelooflijke nauwe relatie tussen de microkosmos – dat jij in wezen bent – en de macrokosmos.
In mentale termen is ritme de werking van de geest, het verstand, het cel-geheugen (niet de ziel; de zuivere geest). Of deze nu actief is in harmonische dan wel in disharmonische gedachten, of deze krachtig, standvastig en onveranderlijk dan wel zwak is. Als je harmonisch blijft denken, is dat te vergelijken met het regelmatig kloppen van de pols, en het goed circuleren van het bloed. Als daarentegen de harmonie van de gedachten verbroken wordt, ontstaat congestie (‘opeenhoping’) van de geest. Dan verlies je je geheugen, je wordt neerslachtig en ziet niets dan duisternis. Twijfel, achterdocht, wantrouwen en allerlei ellende en wanhoop treden op als de geest op deze wijze overladen wordt. Prana, het leven of de kosmische levensenergie, blijft bewaard als deze standvastig op harmonische gedachten blijft gericht; als de geest zijn gedachten in evenwicht kan houden; als bijvoorbeeld twijfel, verwarring, en ongeloof niet zo licht de overhand krijgen.
Of nu zenuwziekte, een mentale storing of een lichamelijke ziekte betreft, alle vormen van ziekte hebben één grondoorzaak, en wel disharmonie. Het lichaam dat onharmonisch is geworden, verandert in een verzamelplaats van onharmonische invloeden en ongestructureerde atomen; het neemt die onharmonische trillingen op zonder dat het zich ervan bewust is. En hetzelfde doet de geest, het verstand, de breinmassa, het cel-geheugen! Het lichaam dat al niet meer gezond is, is daarom vatbaar voor ziekte dan een volmaakt gezond lichaam. En zo is ook de geest die reeds enigermate gestoord is, vatbaarder voor iedere storende suggestie en komt zodoende van kwaad tot erger.
Het lichaam is een instrument, het heiligste instrument, een instrument dat God zelf voor zijn goddelijke doel heeft gemaakt. Als het goed gestemd blijft en de snaren
geen kans krijgen om te verslappen, dan wordt dit instrument het middel tot die harmonie waarvoor God de mens heeft geschapen.
Als jij je eigen toon doet trillen, de toon die samenhangt met je eigen revolutie, ben je jezelf, dan wordt je gestemd op hoogte waarvoor je gemaakt bent. De toonhoogte waarop je behoort te zijn, en waarin je je natuurlijkerwijze op je gemak voelt. En het ritme is in wezen een pulserende kosmische ritme – waarmee je permanent verbonden mee bent – te vergelijken met de polsslag in hoofd en hart. En als het ritme – de verbondenheid met het Universele Rasternetwerk, God – van deze polsslag wordt verstoord, veroorzaakt het ziekte!
Wetenschappers van alle tijden zijn tot het inzicht gekomen dat elk element zijn gelijke aantrekt, en daarom is het natuurlijk dat ziekte ziekte aantrekt! Met andere woorden …. disharmonie trekt disharmonie aan, terwijl harmonie harmonie aantrekt. De eerste les in gezondheid is het begrijpen van het beginsel dat ziekte niets anders is dan disharmonie, en dat het geheim van gezond-zijn schuilt in harmonie! Harmonie tussen ziel, geest en lichaam! Bij disharmonie staan geest en lichaam als het ware tegenover elkaar. Het lichaam weerkaatst zijn wel en wee op de geest, terwijl tegelijkertijd de geest zijn harmonie en disharmonie op het lichaam projecteert. Daarom zul je zien dat vele die lichamelijk ziek zijn, ook geestelijk iets mankeren en zeer zelden zul je een geval aantreffen waarbij iemand mentaal ziek en lichamelijk volkomen in orde is.
Een uitwendige genezing is dan ook géén genezing, als iemand niet tevens geestelijk is genezen. Als zijn geest niet genezen is, blijft het litteken van zijn ziekte bestaan, en is het ritme van zijn geest verbroken!
Er bestaan vele oorzaken van ziekte, maar de ergste is wel de indruk: ‘Ik heb een ongeneeslijke ziekte’. Want die indruk is erger dan een ziekte. In werkelijkheid is de ziel van ieder gezond of ziek individu, vrij van pijn of ziekte, en zij geneest onmiddellijk geest en lichaam, en als geest en lichaam geen ziekte schiepen, zou je altijd gezond zijn. Gezond zijn is natuurlijk, en ziekte, pijn en ongemak zijn onnatuurlijk!
De kerngedachte van het in ‘harmonie-zijn’ is: ‘hij die een druppel water kent, kent al het water, waar en wanneer hij het ook vindt. Op dezelfde manier ken je, als je de waarheid van de tempel van je eigen lichaam onder ogen ziet, de waarheid van het totale universum. Dat principe is in feite het inzicht in de eenwording van de twee tegengestelde krachten in het universum; het dualistische principe. Ook wel materie (geest) en geest (ziel) – de twee ‘uitersten’ – genoemd. Die twee uiterste krachten leiden via een interactie tot zelfbewust gewaar zijn, hetgeen uiteindelijk tot ‘ver-lichten’ leidt’.
De wereld is echt én eeuwig. De wereld is door God gecreëerd voor echte fysieke ervaringen, die ons echte kennis van ons echte wezen – van |Wie-ben-ik-werkelijk| – verschaffen. De goddelijke waarheid moet beleefd worden en dus zelf ervaren worden!
7.0 Gedachten en emoties
O
ns lichaam is een afspiegeling van al onze gedachten en gevoelens, of deze nu positief of negatief zijn. Wij allen kennen wel mensen met een zeer negatieve instelling en hun gezichtsuitdrukking, hun houding of algeheel slechte gezondheidstoestand wat exact een afspiegeling van hun pessimistische kijk op het leven. Omgekeerd komt het zelden voor dat iemand met een heldere inzicht en een positieve kijk op het leven een ziekelijke lichaam heeft.
Er is een grondregel die altijd de basis voor alle spirituele en metafysische studies moet zijn: het begrijpen en toepassen ervan op het gebied van healing is van cruciaal belang.
‘Energie laat zich leiden door het denken’
Elke gedachte die wij hebben, zal worden gevolgd door energie. Hoe meer wij aan iets denken, des te meer energie of ‘voeding’ wij aan die gedachten geven. Dit is 
precies de reden waarom technieken ‘in positief leren denken’ – die het accent leggen op de kracht van de gedachte – zo goed werken. Op geen enkel ander gebied als dat van gezondheid en genezing is deze wet zo belangrijk en heeft zij zo’n krachtige uitwerking. Want …… besef dat tijdens onze levensreis ons lichaam onze tempel – de behuizing van ons denken en onze emoties – is. Dit lichaam ontvangt de energie die ons denken en (zuivere of onzuivere) emoties vierentwintig uur per dag produceren. Ons fysiek lichaam hoort de gedachten en voelt de emoties die wij als het ware uitzenden. Het maakt geen onderscheid tussen goed en kwaad, noch tussen bewuste en onbewuste gedachten, al kunnen de boodschappen verschillend zijn. Het ontvangt en geeft uitdrukking aan elke impuls die ons denken en onze emoties uitzenden!
‘Zelfbeklag is de ergste vijand van de mens’
In de filosofie van het positieve denken is de essentie van het succes om je in gedachten een beeld te maken van de uitkomst en vervolgens te geloven en te voelen dat deze een realiteit is. Door oefening, en uiteraard het onbegrensde geloof (ook wel het absolute geloof genoemd), zal het succes komen en elk succes bouwt weer aan het volgende totdat het proces een manier van leven wordt. Op precies dezelfde wijze kunnen wij ons lichaam genezen. Wij visualiseren de volmaakte toestand en die gedachte activeren met positieve, vreugdevolle emoties en gevoelens, en dan gadeslaan hoe het proces zich ontvouwt. Dit is natuurlijk een iets te eenvoudige voorstelling van zaken, maar het proces komt overeen met de reeds bewezen filosofieën van positief denken.
Dit hele proces van genezen draait om het thema ‘energie’. Gedachten zijn energie, emoties en gevoelens zijn energie en ons lichaam bestaat uit energie. Gedachten zijn de meest stoffelijke energie, dan volgen de gevoelens en dan het fysieke lichaam. Uiteindelijk heeft fijnstoffelijke energie de meeste kracht! Daarom moet elke verandering is ons leven beginnen met verandering in onze mentaliteit!
‘Ons denken is de regisseur van ons bewustzijn, van ons leven’
Ons denken bestaat uit ontelbare fijnstoffelijke energievelden – de verzamelpunten zijn de chakraknooppunten – die bewust en onbewust ons lichaam op eindeloos veel verschillende manieren regisseren. Wij kunnen bewust het lichaam onze wil opleggen [Bijv. Wim Hof, ademhalingstechnieken] en het opdragen om bijvoorbeeld op te staan, hard te lopen, door het bos te wandelen. De geschiedenis heeft ons laten zien dat mensen die sterk genoeg in iets geloven [Kübler-Ross, 1953 [1]], hun denkkracht en hun wil kunnen gebruiken om buitengewone lichamelijke prestaties te leveren. Dit gebruik van de wil, tezamen met het denken, is het basiselement dat wordt gebruikt voor alle genezing, met name zelfgenezing!
‘Wij bestaan uit energie, wij denken met energie. Wij voelen met energie. Gezondheid en vitaliteit kunnen zich alleen manifesteren wanneer de energieën zijn gecentreerd, in evenwicht zijn, en werken in harmonie met de ziel. Genezing impliceert in beweging zijn van energie’.
[1] Elsiabeth Kübler-Ross was een Zwitsers- Amerikaanse psychiater. Ze studeerde als arts af in Zwitserland en werd vooral in Amerika beroemd om haar pionierswerk rond stervensbegeleding en de verschillende fassen van rouwverwerking.
8.0 Verbeelding
‘Spreek elke dag uit wat je wilt in het leven. Zeg het alsof het al zo is’. [Louise L. Hay]
‘Ons lichaam velt geen moreel oordeel over onze gevoelens, het reageert er alleen op’
Volgens een Oosterse uitspraak bestaat er een ziekte waarvan geen genezing mogelijk is; die ziekte wordt vahm genoemd ofwel verbeelding! In iedere ziekte speelt de verbeelding een belangrijke rol. Hoe groter de verbeelding, hoe zwaarder de ziekte. Niet zeldzaam maar vaak zie je hoe iemand zich al vermoeid voelt, voordat hij iets gedaan heeft, alleen al bij de gedachte aan werken. Onder het werk neemt die eerst verbeelde vermoeidheid nog toe en voor het werk beëindigd is, is zo iemand al uitgeput!
Verbeelding is een automatische werking van de geest; het verstand [niet de breinmassa, maar al het cel-geheugen in het fysieke lichaam, niet de ziel]. Verbeelding is het vermogen van je geest een idee of mentale afbeelding te vormen. Creatieve visualisering is daarentegen de techniek om met behulp van je verbeelding datgene tot stand te brengen dat je wilt in je leven. In creatieve visualisering maak je gebruik van je verbeelding om een heldere afbeelding te vormen van iets waarvan je wilt dat het zich manifesteert. Onze gedachten én onze verbeelding heeft een sterke invloed op onze fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel welbevinden. Door middel van visualisatie kunnen we ons onderbewustzijn beïnvloeden en onderliggende overtuigingen veranderen!
Je kunt verbeelding oefenen door het denken te oefenen. We moeten gedachten maken uit verbeeldingen. Er ontstaat een ontwikkeling van de geest die precies gelijkt op de spierontwikkeling van het fysieke lichaam, want elke spier valt te onderscheiden als iemand zijn lichaam oefent; zo kan iedere gedachte onderscheidbaar en klaar worden voor er uiting aan wordt gegeven. Op die manier wordt de verbeelding ontwikkeld én getraind!
Het lijdt dan ook geen twijfel dat hij die controle heeft over zijn verbeelding zichzelf kan overwinnen en boven ziekte kan uitstijgen! Onder iedere honderd mensen die aan een bepaald ziekte lijden, vind je er negen-en-negentig die genezen kunnen worden als hun verbeelding hun dit zou toestaan!
Hoe meer we dit gaan beseffen, hoe meer we ontdekken dat onze geest [niet onze ziel] de meester is van het leven; en we worden de bezitter van het koninkrijk Gods zodra wij ons bewust zijn geworden van de macht die het denken en de concentratie op ons leven heeft. Het ontbreken van deze kennis maakt dat je aan de goddelijke vonk – het innerlijke of hogere zelf, je ziel – in jezelf voorbijgaat; en doordat je je er niet bewust van bent, zak je steeds verder naar beneden totdat je de diepste diepten bereikt.
Elk mens heeft zo z’n eigen wereldje; soms is ze zo klein als een poppenhuis; en in die wereld leeft hij. Hij is zich niet bewust van het heelal; hij leeft maar in zijn kleine wereld; dat is het enige wat hij kent, het enige waar hij zich van bewust is, het enige waarin hij belangstelling toont! Als we toch het middel hebben gevonden om ziekten te genezen die haar oorsprong vinden in de verbeelding, dan is er geen enkele ziekte die we niet te boven kunen komen. We hoeven ons enkel de Bron der Volmaaktheid – de Ziel van God – in onszelf bewust te worden, en bewust te worden van de Universele Levenskracht van God, van Al,van |Al-Wat-Is|!
9.0 Geloof
‘Wat is geloof? Het is absolute zekerheid dat onze hoop ook werkelijkheid wordt en het is het bewijs van dingen die wij niet kunnen zien’. [Hebreeën 11:1]
Een geregeld leven, een zuiver dieet, een goede slaap, een goed evenwicht tussen activiteit en rust, een juiste ademhaling helpen je altijd aan een goede gezondheid. Maar het beste middel om jezelf van alle ziekte en geestesstoornissen te genezen is geloof! Nu zijn er vele mensen die menen dat ze ‘geloven’, maar er zijn er weinigen die werkelijk geloven. Ooit heb ik iemand horen zeggen: ‘Ik geloof, moge God mijn geloof versterken’. Dat is een uitspraak die geen zin en inhoud heeft. Als iemand zegt ‘Ik geloof’ dan betekent dit niet dat hij gelooft, want ‘geloof’ in haar volmaaktheid wordt eerst ‘geloof’. En wat zegt Jezus over dit geloof? Hij zegt: ‘Geloof verzet bergen’.
Zonder twijfel heeft de priester het over ‘geloof in de kerk’ en de dominee over ‘geloof in de Bijbel’; beter bekend als het traditionele of kerkelijke geloof [1]. Maar dat is niet de werkelijke betekenis van geloof. Geloof is het hoogtepunt van ‘geloof’ en als het geloof een bepaalde hoogte heeft bereikt, zal het groeien tot ongekende hoogte. Als ‘geloof’ volledig is, verandert het in het absolute geloof, het onbebrensde geloof. Geloof in God bijvoorbeeld is niets anders dan je laten leiden door je innerlijke gevoel van Al-wetendheid: ‘Ik weet dat God bestaat’, is iets anders dan ‘Ik geloof dat God bestaat’.
Geloof heeft dus met innerlijke beleving te maken, met innerlijk gevoel. Let wel innerlijk gevoel, niet een gevoel dat zo maar komt aanwaaien. Het innerlijke gevoel dat door de Eeuwige Ziel – God – wordt vertegenwoordigd. Dat enige, unieke gevoel vertegenwoordigt God in jouw lichaam en wel door de aanwezigheid van je ziel, de vertegenwoordiger van God hier op aarde. Het Al-weten komt vanuit het Goddelijke gevoel dat vanuit je hart komt én niet uit de opgelegde regels of uit het verstand. Door het te weten, weet je bij elke stap in je precair leventje welke stap de juiste stap is. Niet door de opgelegde regels te volgen, maar door te luisteren naar je innerlijk gevoel! Op die manier word je bevrijd van een (geloofs-)last, die door de Kerken zijn opgelegd. Dat innerlijke gevoel, die unieke beleving wordt helaas ontkent door de Kerk, omdat zij de voorgeschreven regels en dogma’s [2] blijven volgen, want zo staat het nu eenmaal geschreven in de Bijbel.
Het geloof begint een belangrijke rol te spelen, als je afgestemd bent op je ziel, je leven als onbegrensd ervaart en gewaar-zijn, zorgeloze vreugde en vertrouwen uitstraalt. Maar als je niet meer afgestemd bent op je innerlijke Zelf, dan verdwijnen deze eigenschappen van innerlijke blijdschap, vreugde, en onbegrensdheid. Pessimisme – bewust of onbewust – overheerst dan. Op die momenten moet je geloven in je eigen ervaring, die je vertellen dat onbegrensd zijn de werkelijkheid is. Dit in tegenstelling wat het traditionele geloof ons wil doen geloven, dat wij afhankelijk zijn van de ‘genade van God’!
Genezing wordt in alle gevallen teweeggebracht door geloof, of het nu een plotselinge genezing is of wat ook de aard en het karakter van de ziekte is. Het geloof 
versnelt de conditie: van de grootte van het geloof hangt de snelheid van de genezing af. Zonder geloof helpt zelfs géén medicijn. Geen behandeling kan goede resultaten hebben als er géén geloof is. Geloof is het voornaamste geneesmiddel, al het andere komt daarna. Al onze mislukkingen, smarten, teleurstellingen en moeilijkheden in het leven worden veroorzaakt door ons gebrek aan geloof. Afgezien van alle andere bewijzen is ziekte een kenmerk van het onbreken van geloof!
Als je geloofde – het absolute geloof bezat – dan zou er beslist geen plaats zijn voor ziekte. Maar ziekte neemt de plaats in van geloof. Je kunt niet ontkennen wat je geloof. Ziekte wordt je ‘geloof’, en daar begint de moeilijkheid. Als iemand zegt: ‘Ik vecht tegen mijn ziekte’, betekent dit ‘mijn verbeelding vecht tegen mijn geloof’. En dat wil zeggen dat hij de ziekte in zichzelf tot stand heeft gebracht. Hij vecht tegen iets waarvan hij toegeeft dat het bestaat. In zijn ‘geloof’ kent hij de eerste plaats toe aan zijn ziekte; de tweede plaats kent hij toe aan de verbeelding die welke reeds door ziekte in hem gevestigd is.
Geloof is geen verbeelding! Het is het wonder in zichzelf, want het geloof is creatief. Je ‘gelooft’ dat je zo-en-zoveel centen voor een euro kunt krijgen en iedereen ‘gelooft’ het, omdat het bewijs er is. Maar ‘geloven’ is moeilijk als er géén bewijs is. Het lijkt op het bouwen van een luchtkasteel. Als je gelooft in wat niet bestaat zal het geloof het doen ontstaan, als je in een bepaalde toestand geloof ook als bestaat dit niet, het zal er uiteindelijk komen. Het verschil tussen de geest van een gelovige en die van een ongelovige (klein-geloof, hfdst. 91.) is dat de geest van de gelovige op een toorts lijkt, en die van de ongelovige op een licht dat bedekt is door iets waardoor het niet kan (uit)stralen.
Denken over dingen is daarentegen ‘in de lucht hangen’. Geloof is het voedsel van de gelovige, het is het voedsel voor zijn geloof. Hij leeft van geloof, niet van voedsel en water. Geloof is zo heilig dat het niet kan worden gegeven. Je moet het in jezelf ontdekken. Maar niemand in de wereld is zonder geloof, het is alleen maar ‘bedekt’. En wat bedekt het? Een soort pessimistische kijk op het leven; op de ware betekenis van het leven. Er zijn mensen die uiterlijk pessimistisch zijn, anderen die onbewust pessimistisch zijn, ze weten zelf niet dat ze het zijn. De mens kan vechten met de hele wereld, maar niet met zijn eigen zelf. Hij kan zijn eigen twijfels niet breken. Maar wie deze duistere wolken van depressiviteit en pessimisme kan verdrijven, heeft iets groots bereikt in de wereld.
[1] De formulerig vanhet traditionele kerkelijke geloof: ‘Daarom zond God Zijn zoon Jezus om Gods vergiffenis voor de zonden van de mens te brengen. Door zich met Zijn dood op te offeren voor de mensheid, bracht Jezus de verzoening met God tot stand. Om dit offer van verzoening, of verlossing, te kunnen aanvaarden, moesten de mensen Jezus als Heer en Verlosser accepteren. Zij doen dat door de doop, een rituele reiniging, waardoor bekeerlingen hun zonden uit het verleden symbolische wegpoetsen om te kunnen leven volgens de ethiek die Jezus onderricht heeft’.
[2] Dogma’s: aan geen beredenering meer onderworpen geloofsartikelen
9.1 Vanwege uw klein-geloof
‘Toen kwamen de discipelen bij Jezus en zeiden, toen zij met Hem alleen waren; Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven? Hij zeide tot hen: Vanwege uw klein-geloof. Want voorwaar, Ik zeg u, indien gij een geloof hebt als een mosterzaadje, zult gij tot deze berg zeggen: ‘Verplaats u van hier daarheen en hij zal zich verplaatsen en niets zal u onmogelijk zijn’. [Matth. 17:19,20]
In onze tijd wordt er weinig in goddelijke genezing gelooft, omdat het vrijwel geheel is verdwenen uit de christelijke Kerk. Je kan je afvragen hoe dit komt. De meerderheid denkt dat wonderen, en ook de gaven van genezing beperkt moeten worden tot de tijd van de eerste of vroege-Kerk. Anderen gelovigen beweren dat wanneer de Kerk deze gaven heeft verloren, dat haar eigen schuld is. Het komt omdat ze ‘wereldsgezind’ is geworden; komt omdat ze niet in directe en voortdurende relatie is gebleven met de Volle Levenskracht van de onzienlijke wereld. Maar wanneer ze opnieuw mannen én vrouwen in haar midden zou zien opstaan, die het leven van geloof door de Helige Geest zouden leven, volkomen toegewijd aan God, dan zou ze weer de werking van dezelfde gaven zien als in vroegere dagen!
Ongeloof is iets anders dan klein-geloof. Ongeloof is géén geloof, terwijl klein-geloof een zwak geloof is. Omdat men twijfelt en de genezing verstandelijk beoordeelt en overweegt. Maar ongeloof verwerpt, ongeloof maakt cynisch. God belooft ons genezing. Hij zegt: ‘Ik ben de Heer uw Heelmeester’. [Exodus 15:26]. De belofte voor genezing is in de Bijbel duidelijk hierover. Maar het ongeloof zegt: ‘Het is niet voor mij bestemd’. Sterker nog: ‘Ik kan en zal die nooit bezitten, de ziektemacht is te sterk voor mij’. Toch legt God een duidelijke genezingsverklaring af. Hij heeft gezegd dat Hij onze ziekte gedragen heeft [Jesaja 53: 4-5 en Mattheüs 8:16-17]. Daarbij ….. ‘zie Jezus dat wij op ziekten de handen zullen leggen, opdat zij genezing zullen ontvangen’ [Marcus 16:18]
Er is ook een ongeloof door kennis. Jezus sprak over deze vorm van ongeloof; een ongeloof dat begrenst, zodat de twijfel een vrees de overhand krijgen. Steeds sprak Jezus over het onbegrensde geloof – het absoute geloof zoals in Marcus 9:23, dat alle dingen mogelijk zijn voor wie gelooft. Het geloof heeft géén grenzen!
9.2 Het absolute geloof
Het is onmogelijk over iets te denken en te spreken of om iets te doen waarin je niet werkelijk gelooft! Daarom moet het scheppingsproces – het creatieproces en het genezingsproces – ook geloof insluiten, of kennis. Dit is het absolute geloof. Dit gaat verder dan hoop. Dit is iets met zekerheid weten! (‘uw geloof heeft u behouden’).
Het actieve deel van het scheppings- of genezingsproces omvat daarom altijd kennis. Het is een helderheid aan de basis, een totale zekerheid, een volledige aanvaarding van de realiteit van iets! Deze positie van weten is er één van de intense en ongelooflijke dankbaarheid. Het is een dankbaarheid vooraf. En dat is misschien wel de grootste sleutel tot het scheppingsproces, tot het genezingsproces. Het is het onbetwistbare teken van meesterschap. Alle meesters – ook de grootste meester aller tijden, Jezus – weten vooraf dat de (genezings-)daad is verricht!
10. Slot
Ziekte = disharmonie’. Alle ziekten ontstaan als gevolg van het feit, dat er zich in het fysieke lichaam van de ziekte evenwichtsstoornissen voordoen; onharmonische verdeling van levenskrachten of levensenergieën over het lichaam. De zieke genezen betekent het verstoorde evenwicht herstellen! Dit herstellen geschiedt door toevoer van die levenskrachten.
Als we ons denken én onze overtuigingen verruimen, kan onze liefde vrij stromen. Als we ons bewustzijn vernauwen, sluiten we onszelf af.
Als ik blijf kijken zoals ik heb gekeken,
Blijf ik denken zoals ik altijd hebt gedacht.
Als ik blijf denken zals ik altijd heb gedacht,
Blijf ik geloven zoals ik altijd hebt geloofd.
Als ik blijf geloven zoals ik altijd heb geloofd,
Blijf ik doen wat ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen wat ik altijd heb gedaan,
Blijft mij overkomen wat mijn altijd overkomt!
We zijn in de kern allemaal volmaakte spirituele wezens. Ieder van ons is een volmaakte uitdrukking van de Universele Zuivere Geest of het God-Bewustzijn dat binnenin ons aanwezig is, nl. de ziel of het innerlijke of hogere Zelf. Het is daarom ons natuurlijk geboorterecht stralende gezondheid, schoonheid, grenzeloze energie en vreugde door ons hele leven te mogen ervaren. De enige barrières aan onze gezondheid, schoonheid, vitaliteit, energie en vreugde komen door onze zelfgeschapen barrières die op angst én onwetenheid zijn gebaseerd!
Ons lichaam is gewoonweg een fysieke uitdrukking van ons bewustzijn (de geest). Hoe meer we ons bewustzijn in één lijn met onze hoogste spirituele verwezenlijking – de allerhoogste wensen van de ziel – des te meer zal ons lichaam uitdrukking geven aan onze eigen volmaaktheid.
10.1 Kernboodschap van jezelf genezen
‘Blijf anderen in het Licht!’….. ‘Mediteer!’…… ‘Bid!’
De meeste elementaire ‘basisregel’ voor het creëren van een goede gezondheid is: stel je – het liefst dagelijks – in verbinding met de Kosmos (de universele Kosmische Levensenergie, de Ziel van God, het Universele Rasternetwerk) zodat het innerlijke of hogere Zelf permanent gevoed wordt met goddelijke Liefde (de frequentie-impulsen, ook wel de SPIRIT-Referentie-Energiestraal genoemd) die door alle charka- of bewustzijnsniveaus in alle vier windrichtingen op sublieme wijze verspreid kan worden.
Dan zullen alle chakra’s als bloemenfonteinen hun(levens)ernergieën in alle denkbare richtingen spuiten. Je bent dan een lichtshow geworden, omdat door middel van de regelmatige frequentie-impulsen alle chakra’s een overeenkomstige, gelijkwaardige trillingsfrequentie uitzenden. De chakra-knooppunten in het fysieke lichaam zijn dan in harmonie met elkaar! Er heerst dan géén disharmonie meer!
Hans Zevenboom
Literatuurverwijzing:
- Goddelijke genezing, Andrew Murray
- Creatief visualiseren, Shati Gawain
- Geestelijke geneeskracht, Inayat Khan
- Tibetaanse geneeskunde, Egbert Asshuer
- De Ziel als genezer, L. Jospeh Nicohols
- Werken met geneeskracht, Bruce Mac Manaway
- Vuur uit de hemel, Kiam Windriver
- Gebruik je innnerlijk kracht, Louise L. Hay
- Magnetiseurs, somnambules & gebedsgenezers, dr. W.H.C. tenHeaeff
- Spirituele genezing, Jack Angfelo
Bron: http://www.millennium-visie.org/site/index.php?option=com_content&view=article&id=227:geneeskracht&catid=36:nieuwsbrieven&Itemid=60
Een pracht stuk tekst die zeker de moeite waard is om te lezen, maar nog meer om van te leren. Zelf was ik al bewust door Bach bloesem cursus, nu nog meer beseffend door een cursus die ik nu volg, Het Ego maakt het lichaam ziek. belangrijk is dan ook de denkgeest van het Ego te vergeven dat het lichaam ziek heeft gemaakt. Met vergeving is de eerste stap naar genezing gezet, vergeven dat je er naar geluisterd heb in plaats van naar de signalen van het lichaam.
Wanneer we kijken vanuit het Kosmisch bewustzijn, is er eigenlijk geen lichaam, ook geen Ego of denkgeest die het ziek kan maken. Daar ga ik niet verder op in omdat we zouden afdwalen van de tekst die toch over het aards lichaam gaat en hoe we heel eenvoudig onszelf kunnen genezen….VERGEVING.
Vind ik leuk:
Like Laden...
ॐ Marianne ॐ 