“Het is goed dat degene, die verkeerd heeft gehandeld, zijn fout erkent en er spijt van heeft, maar dat is niet voldoende. Zelfs als het berouw en de tranen die daarmee gepaard gaan, soms een soort van zuivering inhouden, om te worden vergeven moet je voor herstel zorgen.
Je hebt iemand onrecht aangedaan en je biedt je verontschuldigingen aan. Als hij deze aanvaardt, is dat heel goed, maar je moet de schade nog herstellen; pas dan ben je hem niets meer schuldig. Als je tegen degene die je hebt benadeeld zegt, “Het spijt me zeer, neem het me niet kwalijk…” is dat niet voldoende en de goddelijke wet zal je achtervolgen totdat je het kwaad dat je hebt aangericht hebt hersteld. Dan zul je zeggen: “Maar die persoon, die ik heb benadeeld, heeft mij toch vergeven?” Nee, de kwestie wordt niet zo gemakkelijk geregeld, want die persoon is één aspect, en de wet een ander. Die persoon heeft je vergeven, natuurlijk, maar de wet, de goddelijke wet, vergeeft je niet, zij zal je vervolgen totdat je alles hebt hersteld. Degene die je vergeeft , bewijst dat hij nobel, edelmoedig is. Maar vergeving lost de kwestie niet op, zij bevrijdt de slachtoffers, zij die slecht behandeld, benadeeld zijn, maar ze bevrijdt de schuldigen niet. Om zichzelf te bevrijden, moet de da
der herstelwerk verrichten.”
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Wanneer men goed leest, lees je dat het Karma niet gelijk opgelost is door enkelvoudig te zeggen…Sorry, excuses of het spijt me.
De oorzaak van het gedrag moet goed bekeken worden en dan eraan te gaan werken kan het grootste deel van het karma doen oplossen.
Vergeten wordt al vlug…alles wat men in pijn de ander aandoet, in 3-voud terugkeert op het pad zonder vergeving.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...