Narcisme en angst

NARCISME EN DE ENERGIE VAN ANGST

Narcisme wordt gekenmerkt door een gebrek aan empathie, door grootheidswaan, door trots en door egocentrisme. De onderliggende factor is het gebrek aan liefde en de angst. Deze angst is misschien wel de meest moeilijke kant van het narcisme om te begrijpen, omdat het vaak onzichtbaar is. Laat ik het daarom uitleggen en beginnen bij het begin om zo stap voor stap tot de kern te komen.

*Het valse narcistische zelf
Het is belangrijk om te begrijpen dat het gedrag van de narcist – alle dingen die hij denkt, zegt en doet – doordrongen is van angst. Alles wat hij aan de buitenwereld laat zien, zoals zijn overdreven bravoure en arrogantie, is een dekmantel om zijn beschadigde kern te vermijden.

De grootste angst van de narcist is zijn onmacht en onwaardig te zijn. Dat komt omdat hij zich niet geliefd voelt, maar waardeloos, onwaardig, verworpen en bang om verlaten te worden. Om te proberen deze vreselijke innerlijke angst en machteloosheid te vermijden, creëert hij een vals zelf, vaak met een overdreven zelfvertrouwen aan de buitenkant.

*Externe bevestiging
Wanneer je jezelf echt kent, dan ben je in staat om aangesloten te zijn op je ziel. Dat is de enige authentieke ‘plaats’ waar waardigheid, liefde, persoonlijke kracht en vervulling te vinden zijn. In de eenheid die je ziel met je hart verbindt, vind je liefde en daarmee eerbied voor jezelf, het leven en al het anderen.
Wanneer je geen liefde kent en niet echt van binnen weet wie je bent, dan heb je continu bevestiging nodig van de buitenwereld. Om die reden loopt een narcist – in tegenstelling tot iemand die echt zichzelf is – steeds te bedelen om aandacht in de vorm van externe bevestiging en ‘narcistische voeding.’

*Pathologische dekmantel
Door zijn angst is iemand met de narcistische persoonlijkheidsstoornis continu bezig met het hanteren van een egoïsche macht. Dat is de pathologische dekmantel voor hoe machteloos de narcist zich eigenlijk echt van binnen voelt. Dit betekent dat de interacties van de narcist met anderen in zijn leven vol macht en machteloosheid zijn én vooral zijn gebaseerd op zijn energie vol angst.

Als gevolg van deze energie van angst ontmoet de narcist keer op keer dat wat hij het ergste vreest. Hij wordt opnieuw afgewezen wanneer zijn masker afglijdt en andere mensen van zijn onethisch gedrag walgen en gekweld op de narcist reageren. Wanneer de tactieken van de narcist om goedkeuring (de erkenning die hij niet kan genereren voor zichzelf) voortdurend falen (omdat er geen vervangende liefde en goedkeuring is), dan komt de narcistische verwonding sterk tot uiting.

*Narcistische verwonding
Laat je niet misleiden door het optreden van de narcist, waarbij het lijkt alsof er niets gebeurd is. Als bijvoorbeeld zijn relatie eindigt, dan lijdt de narcist van het gemis aan aandacht. Dit creëert nog meer pijn, angst en schaamte. De narcist kan niet anders dan uiteindelijk oog in oog staan met zijn gekwelde innerlijke demonen, maar hij heeft vele manieren gevonden om ze te vermijden. Dit is wat de narcistisch persoonlijkheidsstoornis in het kort inhoudt: een narcist zal niet groeien als mens en niet veranderen, omdat hij continu bezig is om pijn te vermijden. Zo zal hij niet zijn echt ware zelf of de ware liefde ontdekken.

In plaats van om te gaan met de angsten en pijn, verkoopt de narcist liever zijn ziel. Hij heeft het steeds nodig om nog grotere leugens te creëren, meer misbruikende tactieken uit te voeren om zo te voorkomen dat hij persoonlijk verantwoordelijk is. De eeuwige angst maakt het voor hem noodzakelijk om elk moment van de dag, zijn valse imago hoog te houden. Het is voor hem onmogelijk om zichzelf te zijn. Dat is de eeuwige ‘hel’ waarin de narcist in leeft.

*Leven in een leugen
De tactieken van de narcist zijn niet de ‘zielswaarheden’ en de prijs van het voortdurend uitoefenen van zijn pathologische krachten, gebaseerd op zijn valse zelf, is uiteindelijk ongelooflijk hoog. De ziel is ontworpen om de persoonlijkheid evolueren en om liefde te zijn. Het tragische is dat het hele leven van de narcist nep is, ontworpen om zijn angsten en innerlijke pijn te vermijden. Maar wie zonder liefde leeft, zal zich uiteindelijk zal realiseren dat alles tevergeefs is. De weg zonder liefde is uiteindelijk leeg, eenzaam en vol angst.

De waarheid over narcisten is dat zij leven in een angstige leugen, jij niet! Wanneer je de angst van de narcist doorziet, weet je al snel hoe sterk je zelf bent. Het is dan ook vooral je eigen angst die je in de omgang met narcisten te overwinnen hebt.

Als er één ding belangrijk is om te onthouden over narcisten, dan is het dat ze van binnen angstig zijn en dit proberen te overschreeuwen door zich groots voor te doen.

Boeken tip…
Voorbij het narcisme – Mjon van Oers.

Mensen die een heleboel praten… over zichzelf

In eerste instantie lijken dit de meest vriendelijke mensen ter wereld. Ze zijn doorgaans erg sociaal, goede gesprekspartners en hebben een erg aangename persoonlijkheid. Na verloop van tijd begin je dit soort mensen echter steeds meer als een soort last te zien: ze praten veel te veel en bijna altijd over zichzelf. Ze vertellen je alsmaar dezelfde verhalen. Dit zijn het soort mensen die zichzelf bevoegd voelen om over elk onderwerp mee te praten, zelf als ze er eigenlijk helemaal niets over weten. En het lukt niemand om deze mensen stil te krijgen.

Na een gesprek te hebben gevoerd met zo’n persoon heb je werkelijk het gevoel alsof je je tijd verspild hebt. Het was per slot van rekening eigenlijk helemaal geen gesprek. Het was eerder een soort steekspel in een zeer lange monoloog. Daarom is de kans groot dat je de volgende keer dat je deze persoon tegenkomt een excuusje zult bedenken om niet nog een gesprek met hem of haar aan te hoeven gaan.

Egocentrisme

Iemand die veel te veel over zichzelf praat, heeft geen duidelijke grenzen gesteld tussen zichzelf en zijn omgeving. Hun narcistische persoonlijkheid zorgt ervoor dat ze niet in staat zijn zich te realiseren dat zij niet het middelpunt van de wereld zijn. Daarom is het in hun hoofd normaal als elk gesprek om hen zou draaien.

Het komt zelfs niet eens in ze op dat ze maar door blijven dreunen en dat anderen zich hieraan zouden kunnen storen. En als iemand hier recht in hun gezicht iets over zou zeggen, zouden ze er gewoon vanuit gaan dat het probleem bij die andere persoon ligt en niet bij hen.

Deze overdreven behoefte om alle aandacht naar hunzelf te trekken komt voort uit allerlei onbewuste onzekerheden. Ze voelen een soort genoegdoening wanneer het ze lukt om ervoor te zorgen dat anderen voortdurend bereid zijn naar hen te luisteren. Ze zien dit als een bewijs van hun waarde. Dit soort mensen zijn niet in staat om de behoeftes van anderen op te pikken. In plaats daarvan denken ze altijd alleen maar aan hun eigen behoeftes.

Mensen die non-stop door blijven praten hebben duidelijk een sterke behoefte om gehoord en naar geluisterd te worden, terwijl ze misschien wel helemaal niets boeiends te melden hebben. Door voortdurend met anderen in gesprek te blijven, hoeven ze zichzelf niet te richten op de innerlijke dialoog die we allemaal in onszelf voeren. Deze mensen willen niet naar zichzelf luisteren. Ze willen alleen gehoord worden. Ze kijken alleen naar zichzelf via andere mensen.

De inhoud van het ‘gesprek’

Sommige mensen praten altijd over zichzelf om een inventaris te maken van hun eigen problemen. Ze vragen niet om hulp en zullen ook geen advies van je aannemen. Ze gaan er gewoon vanuit dat jij je begripvol naar hen op zult stellen.

Anderen doen juist precies het tegenovergestelde: ze vertellen je het ene na het andere verhaal over hoe geweldig ze wel niet zijn. Ze vertellen je hoeveel dagelijkse verplichtingen ze wel niet hebben, waarbij ze altijd verwachten dat jij ze hier een ‘hoeraatje’ voor zal geven.

Sommige mensen praten over hun problemen om raad of advies te kunnen vragen. Alsof jij hun privé-, en niet te vergeten gratis, therapeut bent. Dit zijn mensen die nooit eens aan jou zullen vragen hoe het met jou gaat of met wat voor moeilijkheden jij te kampen hebt. Ze gaan er simpelweg vanuit dat hun problemen veel ernstiger zijn dan die van jou en dat het jouw taak is om naar ze te luisteren en ze advies te geven.

In al deze gevallen is er nooit sprake van een oprecht gesprek tussen twee mensen. Het is meer een soort van manipulatie met woorden. Je neemt deel aan een zeer vreemd spelletje met hen, waar je je soms verplicht voelt om aan mee te blijven doen. Verplicht om naar hen te blijven luisteren, om hen de hemel in te prijzen of om enorm veel medelijden met ze te hebben. De band die je met deze mensen hebt, is echter helemaal niet oprecht. Deze band wordt altijd overschaduwd door dat gevoel dat er ‘iets niet goed zit’.

Het zou heel goed zijn om op een directe en vriendelijke manier tegen dit soort mensen te zeggen hoe aangenaam en positief het wel niet kan zijn om een gesprek te voeren waarin beiden de kans krijgen om zowel te praten als te luisteren. Ook zou het goed zijn om deze mensen uit te nodigen om over nieuwe onderwerpen te praten.

Hoewel het natuurlijk helemaal niet onmogelijk is om op een leuke manier met dit soort mensen om te gaan, aangezien ze vaak weer diezelfde vriendelijke mensen kunnen worden die ze waren toen je ze net leerde kennen, is het hoe dan ook van belang om duidelijke grenzen te stellen. Als je het gevoel hebt dat hun gedrag een negatieve invloed op je heeft, dat het je een ongemakkelijk gevoel geeft of schuldgevoelens of leegte in je opwekt, dan kun je het beste gewoon afstand nemen van dit soort mensen.

Bron: https://verkenjegeest.com/mensen-die-een-heleboel-praten-over-zichzelf/

Er is maar één woord voor deze mensen….pfffft. Eindeloos moe kun je worden van dat eeuwig gekwebbel dat alleen over zichzelf gaat. Zelfs wanneer je een antwoord wil geven, praten ze er nog doorheen. Luisteren naar de ander doen ze ook niet, niet interessant genoeg.

Meestal blijven deze mensen ook in een cirkel hangen dat geen begin of eind kent. Het besef dat niet iedereen ervan gediend is, ook niet. Het is gewoon ikke en meer niet. Slopend voor de luisteraar die helemaal leeg gezogen wordt, tenzij er een grens gesteld wordt of geen aandacht meer aan besteden dat verloren energie is. Speel hun spel om aandacht vragen niet mee..