Stap even uit de dagelijkse realiteit
Je kent het wel, iemand die helemaal in gedachten verzonken is en het niet hoort als je zijn naam zegt. Of een kind dat wegdroomt in zijn eigen fantasie. Misschien heb je het zelf wanneer je een routineklusje doet als de afwas, het dagelijkse fi etstochtje naar de bakker of wanneer je afdwaalt tijdens een saaie fi lm. Al deze voorbeelden hebben één ding gemeen: je bent in een andere werkelijkheid! Zintuiglijke prikkels als horen, zien en voelen komen niet zo duidelijk binnen als wanneer je alert bent. Je aandacht gaat uit naar iets anders. Dit zijn allemaal vormen van mediteren.
Zelfs als je aan het piekeren bent, mediteer je. Je vertoeft in een bepaald energieveld en bent dat aan het verkennen. Je ziet de beelden, denkt de gedachten en ervaart de gevoelens die daar zijn. Als Alice in Wonderland stap je in een andere wereld die verschilt van je dagelijkse realiteit. Dit kan heel zinvol zijn, omdat je bijvoorbeeld aan de dagelijkse stress kunt ontsnappen. Mediteren kent grofweg twee vormen: actief mediteren en passief mediteren. Passief mediteren is de bekendste en is wat men meestal onder mediteren verstaat. Je maakt je geest leeg en concentreert je op die leegte. Bij het actief mediteren richt je je aandacht op een specifi ek onderwerp. Hierover later meer.
Lichaamshouding
Mediteren doe je met je geest. Je maakt eerst contact met je eigen levensenergie. Deze energie stroomt door je lichaam. Dat gaat vanzelf. Door een goede meditatiehouding aan te nemen kun je dat een handje helpen. We kennen allemaal de lotushouding wel – je zit met gekruiste benen op de grond en legt je handen in je schoot. Hierbij is het van belang dat de rug recht is, zodat de sterke levensenergie – de Kundalini – goed en ononderbroken door je ruggengraat kan stromen. Deze lotushouding komt uit het Oosten en is voor ons westerlingen geen ideale en comfortabele houding. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, want inmiddels zijn er al heel wat westerlingen die zeer ervaren en bekend zijn met de lotushouding. Voor de meeste westerlingen is het fi jner om op een stoel te zitten. Ook hier geldt: rug recht, hoofd recht op de ruggengraat, voeten op de grond en handen op de bovenbenen. Zodra je in meditatie gaat, ga je ontspannen. Het is dus niet vreemd dat je rug dan wat krommer trekt en je hoofd naar de linker- of rechterkant zakt. Dit is een kwestie van oefenen en aandacht erbij houden. Na verloop van tijd ‘weet’ je lichaam dat het de gewenste rechte houding zelf moet reguleren. Wat veel mensen overkomt tijdens hun eerste stappen in het mediteren, is dat ze zo diep ontspannen dat ze als vanzelf in slaap vallen. Dat is helemaal niet erg, maar het was niet de bedoeling. Je moet dus de grens gaan opzoeken tussen slapen en waken. Ondertussen moet je ook aan de goede lichaamshouding denken én je ging mediteren. Een hele klus die om een goede focus vraagt. Maar: oefening baart kunst.
Geest
Goed, je zit op je stoel of in de lotushouding, je rug is recht, je bent ontspannen zonder in slaap te vallen en dan opeens… realiseer jij je dat je vergeten bent een pak melk te halen. En dat je die echt vandaag nodig hebt. Of dat je die afspraak met je vriendin nog moet verzetten omdat je naar de fysiotherapie moet. Of krijg je opeens een vreselijke jeuk aan je rechterknie en je móet krabben. Of je komt erachter dat je eigenlijk helemaal geen zin hebt om elke dag een kwartiertje vrij te maken voor je meditatie. Met je drukke agenda heb je wel wat zinnigers te doen. Wat levert het je eigenlijk op, dat gemediteer? Je wordt opstandig en staat op het punt om ermee te stoppen. Weg concentratie, weg meditatie. Daar zit je dan met je goede voornemens… Hoe kan het nou dat je zo snel opgeeft? Of dat je niet door kunt zetten terwijl je zo goed op weg was om een meditatieritme op te bouwen? De verklaring is heel simpel. Zodra je gaat mediteren en je dagelijkse, wakkere werkelijkheid verlaat, zink je in je onbewuste. Daar ben je ook als je droomt, alleen weet je het dan meestal niet. Dat onbewuste heeft helemaal geen zin in veranderingen of in wakker bezoek. Met andere woorden, je onbewuste wil niet lastig gevallen worden door je bewustzijn. Het gaat dus protesteren en geeft je onbedwingbare lichamelijke sensaties als jeuk, pijn en bewegingsdrang. Of het stuurt gedachten over je agenda, je boodschappenlijstje en andere dagelijkse dingen. Als dat allemaal geen effect heeft, vertelt je onbewuste je dat het zinloos is wat je allemaal doet. Dit is een volkomen normaal verschijnsel, dat iedereen ervaart die mediteert. In de mindfulness wordt je geleerd niet te reageren op dergelijke prikkels, maar ze er gewoon te laten zijn. Dat is de beste manier om ermee om te gaan. Je erkent je jeuk, je vergeten melk, je dubbele afspraak in je agenda en vervolgens besteed je er geen aandacht meer aan. Iets wat je geen aandacht meer geeft, verdwijnt vanzelf.
Actief mediteren
Actief mediteren wil niet zeggen dat je je lichaam moet bewegen tijdens de meditatie, alhoewel die vorm van meditatie wel bestaat. Denk aan oosterse vechtkunsten waarin het allemaal draait om meditatie. Een gerichte aandacht en het meebewegen op de energie is daar van groot belang. Wat hier bedoeld wordt met actieve meditatie is dat je je geest laat bewegen in beelden. Het onbewuste ‘denkt’ niet in woorden, maar in beelden. Zo droom je vrijwel nooit dat je een boek leest en als je dagdroomt is dat altijd in beelden. Het onbewuste heeft een beeldentaal. Zodra je in meditatie gaat, komt er een beeldenstroom los die je overal en nergens brengt. Je drijft mee op de beelden die zich aandienen. Omdat deze beelden in de astrale werkelijkheid zijn, kan het heel goed dat je beelden oppikt van iemand anders die op dezelfde golfl engte zit. Je komt in de droom terecht van iemand die ligt te slapen of in de fantasie van iemand die je niet kent. Die beelden zijn als het ware vogelvrij en kunnen door iedereen die zich in het astrale bevindt, opgepikt worden. Als je hier heel goed in wordt, kun je steeds gerichter je beelden gaan halen. Helderzienden en mediums bijvoorbeeld verstaan deze kunst goed. Zij kunnen intunen op jouw energie en de beelden oppikken uit jouw tijdloze onbewuste.
Archetypen
We hebben allemaal een persoonlijk onbewuste en we hebben met de hele mensheid samen een collectief onbewuste. In het persoonlijk onbewuste liggen de beelden opgeslagen die bij jou in dit leven horen. Denk aan situaties die je hebt meegemaakt die een grote indruk hebben achtergelaten, je wensen, je zelfbeeld en je levensvisie. Alle beelden hebben een directe relatie met jou. In het collectieve onbewuste liggen alle beelden van de mensheid opgeslagen. Omdat tijd een bedacht begrip is om ons leven structuur te geven, bestaat het niet in het onbewuste. In dat collectieve onbewuste liggen alle beelden van alle tijden. Het is een gelaagd krachtveld. Dingen die vele mensen hebben meegemaakt en waar dus veel dezelfde beelden over bestaan, zijn sterker dan incidentele beelden. Denk aan een oorlog, de geboorte van een kind, de ontmoeting met je schaduw, het verliezen van een dierbare, de vreugde van de liefde, de aanbidding van goden en heiligen, et cetera. Allemaal universele, menselijke dingen. Deze sterke beelden zijn flink geladen met emoties en dus met energie. Als we die sterke beelden in de kern bekijken, komen we terecht bij de zogenaamde archetypen. Die archetypen zijn van alle tijden en worden direct door elk mens begrepen. Voorbeelden hiervan zijn de Grote Moeder, de Held, het Kind, de Schone Maagd en de eeuwige Jongeling. Goden uit de oudheid zijn archetypen die allemaal in ons onbewuste leven. Ook de astrologie werkt met archetypen en een astroloog kan aan de hand van je persoonlijke geboortehoroscoop zien welke archetypen in jou sterk vertegenwoordigd zijn.
Godenwereld
Terug naar actief mediteren. Je kunt je geest sturen in de wereld van de archetypen. Je bent dan op een diep niveau bezig en kunt daar ook daadwerkelijke veranderingen in je persoonlijkheid tot stand brengen. Natuurlijk word je geen ander mens, maar je kunt wel werken aan blokkades die je verhinderen om je pure kern te laten schijnen. Ben je te opvliegend? Dan kun je actief gaan mediteren op het archetype van de strijder. Om dat zo goed mogelijk te doen, moet je precies weten hoe dat archetype eruit ziet. En hiervoor kun je terecht bij een godenwereld die je aanspreekt. Vind je de goden van de Oude Grieken mooi? Dan zoek je daar naar de strijder, naar Aries. Spreekt Egypte je meer aan? Dan zoek je daar naar Sekhmet, de godin met het leeuwenhoofd. Bijna elke cultuur heeft zijn eigen godenwereld waar je uit kunt putten. Als je je keuze hebt bepaald, ga je je geest richten op je archetype en met hem in gesprek. Stel vragen, wacht op antwoorden. Je kunt nog een stapje verder gaan en de mythe opzoeken die bij jouw archetype hoort. Je maakt dan kennis met de mogelijkheden van je archetype en hoe je dat in je voordeel kunt laten werken. De energie die eerst vast zat en een blokkade vormde, komt door actieve meditatie vrij en kan weer stromen.
Levensbehoefte
Actieve meditatie is niet beter dan passieve meditatie. Ze willen allebei hetzelfde, namelijk dat je een evenwichtiger mens wordt die de spirituele kern kan ervaren en uitstralen naar de omgeving. Als je meestal passief mediteert, sluit dat actief mediteren niet uit. Actieve meditatie vraagt meer onderzoek omdat je je beelden helder en duidelijk moet kennen om ze goed neer te zetten tijdens je meditatie. Katholieken doen dat als ze bidden tot Maria. Maar iedereen kan het! Het vraagt oefening en een vastberadenheid om door te gaan als het onbewuste tegenwerkt. En dan opeens kom je op een punt dat je niet meer zonder wilt. Dan is het een levensbehoefte geworden.
Auteur: ParaVisie
Bron: https://www.astroclub.nl/blog/stap-even-uit-de-dagelijkse-realiteit/?