Omgaan met triggers

*** Omgaan met triggers ***

We worden allemaal geboren in een zuiver bewustzijn, open en verbonden. Dat zien we terug in elke baby, die vol bewondering om zich heen kijkt …

Gaandeweg is de kans groot dat we steeds meer verstrikt raken in de wereld om ons heen. We passen ons aan, eerst aan de wensen van onze ouders, later op school en ook in de maatschappij. We voelen onszelf steeds minder verbonden, voelen ons alleen of eenzaam, ongewenst, onbegrepen, gekwetst, afgewezen of ongeliefd, in onzekerheid en vaak in onmacht en angsten. We raken onze authentieke zelf kwijt ….

Door de jaren heen raken we steeds verder verwijderd van wie we in werkelijkheid zijn, lopen trauma’s op en worden uiteindelijk ziek, depressief en neerslachtig en dat zien we terug in de wereld om ons heen, in onze relaties, (chronische) ziekte, in ons werk en ook in onze financiën.

Uiteindelijk ontstaan er steeds meer klachten en zoeken we het vaak in omstandigheden, maar we vergeten dat wij zelf degene zijn die werkelijk kunnen veranderen, van binnen uit. Als je op die manier leert kijken naar je leven, dan kan ook jouw leven werkelijk veranderen.

Het levensproces

Vaak krijgen we direct al na onze geboorte te maken met ouders en/of verzorgers die zelf hun eigen verbinding kwijt zijn geraakt. In het begin is alles lief en aardig, maar zodra we een eigen wil ontwikkelen leren we dat we ons aan moeten passen om liefde, warmte en genegenheid te ontvangen die we zo hard nodig hebben.

Vervolgens komen daar vervelende gebeurtenissen, trauma’s en andere nare ervaringen bij die vaak het verdere verloop van ons leven bepalen.

Maar dat niet alleen, ook dat wat tegen ons gezegd wordt en hoe er met ons wordt omgegaan. Opmerkingen van ouders en verzorgers, broers en zussen, opa’s en oma’s, andere kinderen, leerkrachten, wie er dan ook maar in onze directe omgeving aanwezig is bepalen (mede) ons zelfbeeld.

We passen ons aan en krijgen allemaal te maken met tekorten, simpelweg omdat het gewoon onmogelijk is om aan elke behoefte te voldoen of vanuit het onvermogen van onze ouders.
Uiteindelijk worden we groot en willen we liefde, warmte en genegenheid ontvangen van onze partner, we willen dat onze partner deze behoeften voor ons opvult. Of we willen status om iemand te zijn en geld om vrijheid te ervaren.

Overleven

Wat er ook in ons leven gebeurt, als kind weten we altijd te overleven. Dat is een natuurlijke kracht van een kind om geen pijn te hoeven voelen. Dat kun je ook niet verwachten. Dit is de plek waar onze eerste overlevingsmechanismen ontstaan. Velen van ons weten echter de verbinding toch op de een of andere manier vast te houden, sommigen besluiten om maar niet meer te voelen, weer anderen worden boos, angstig of verdrietig en soms hebben we het helemaal niet door dat het niet klopt, omdat we niet beter weten. Maar hoe een kind ook reageert, uiteindelijk doet het er alles aan om toch liefde te ontvangen, goedschiks of kwaadschiks.

Als kind werkt dat vaak prima, maar als we volwassenen zijn zetten we dit nog steeds voort en doen we er alles aan om maar geen pijn te hoeven voelen.

Overlevingsmechanismen

Er zijn 4 hoofdlijnen te onderscheiden:

– We zetten een masker op en doen alsof er niets aan de hand is
– We vluchten of vechten
– We zoeken lapmiddelen en vluchten in medicatie, drank, drugs, seks en zelfs spiritualiteit. En dan denken we: zo, nu kan ik het weer aan. Maar ook dit is een afhankelijkheidsrol.
– Of we praten alles goed: het is niet zo erg, het gaat al zoveel beter of we durven geen boosheid te voelen.

Als we vluchten gaan we de pijn uit de weg. In dit mechanisme maken we ons volledig afhankelijk van de ander over hoe wij ons voelen, het zogeheten slachtofferschap, waar niet zelden ziekte om de hoek komt kijken.

Als we vechten, vallen we aan en dat lijkt vaak op korte termijn direct winst op te leveren, maar uiteindelijk groeit daarmee onze pijnlaag, omdat we de pijn ook hier uit de weg gaan. Ook sarcasme en cynisme vallen onder dit kopje.

In feite maken we onszelf in alle gevallen volledig afhankelijk, om maar geen pijn te hoeven voelen.

Behoeften

Uiteindelijk willen we dat een ander deze behoeften alsnog voor ons vervult. We willen liefde, warmte en genegenheid van onze partner. We willen vrijheid om te kunnen doen wat we willen, wat meestal geassocieerd wordt met geld. En we willen geluk, en zoeken dat in prestige zoals een goede baan, een studie, een keurig huishouden met perfecte kinderen en al het andere wat met aanzien en status te maken heeft. Want dan ben je iemand.

Maar dit alles maakt dat we de oplossing buiten onszelf zoeken. En we vergeten dat we nooit dat kunnen ontvangen als we daar zelf niet in kunnen geloven, je kunt immers niet meer liefde ontvangen dan je jezelf lief vindt. Je kunt dan wensen wat je wil en doen wat je wil doen, maar onze eigen onbewuste overtuigingen winnen het altijd.

En ondertussen geven we de ander de schuld als we ons niet geliefd, vrij of gelukkig voelen. Daarmee geven we alle verantwoordelijkheid uit handen en maken ons volledig afhankelijk van de ander. Dan is het de ander die jou ongelukkig maakt en zijn het de omstandigheden die ervoor zorgen dat we niet vooruit komen. Maar we vergeten dat we het zelf doen.

Wat laat de wereld jou zien?

Wat je ziet in je leven, heeft altijd met je zelf te maken, hoe veel je ondertussen ook aan persoonlijke ontwikkeling hebt gedaan. Het leven laat jou precies zien waar je staat en zolang jij je (nog) niet goed voelt over jezelf, dan is er werk aan de winkel. Volgens de Wet van Aantrekking heeft alles wat je terug ziet in je leven altijd met jezelf te maken. Als jij je niet goed voelt over jezelf, dan resoneert een ander op jouw trilling en trek je situaties of mensen aan die jouw gevoel over jezelf alleen maar bevestigen. Dat noemen we triggers.

Herkennen van triggers

Het heeft dus altijd en alleen maar met jezelf te maken wat je ziet in jouw leven. Uiteraard zijn er ook omstandigheden die we absoluut niet in de hand hebben, maar die wel bij het leven horen. Waar het om gaat bij het herkennen van triggers, zijn die situaties en personen, waarbij emoties om de hoek komen kijken en waarbij het de omstandigheden en de persoon zelf lijken te zijn, waardoor wij lijden.

Het proces

Wat er gebeurt, is het volgende:
1. We verstarren
2. We stoppen met ademhalen
3. Er ontstaat spierspanning, we verkrampen.
4. We reageren wel of niet (vluchten / vechten)
5. En vervolgens geven we de ander de schuld, zoeken we het bij een ander en vinden dat hij of zij het anders moet doen. Uiteindelijk maken we ons daar volledig afhankelijk van.
Gevolg:
6. De werkelijke pijn wordt niet verwerkt
7. We worden ziek.

Herkennen van jouw trigger

Soms is een trigger best lastig om te herkennen, omdat we van vroeger uit zo gewend zijn om pijn uit de weg te gaan en nog steeds geen pijn willen voelen. Of we denken dat we er ondertussen wel mee hebben afgerekend en doen alsof, maar dan houden we onszelf nog een beetje voor de gek.

Kijk maar eens hoe jij reageert als je een berichtje of mail ontvangt van iemand waarmee je niet op goede voet staat.

Soms zit het zo ingebakken, juist omdat onze ouders ook gewend waren de omstandigheden de schuld te geven …. Maar jij kunt veranderen. En dat begint bij je eigen bereidheid tot verandering, maar daar over een volgende keer meer in een uitgebreid stappenplan.

Als je goed observeert, dan kun je precies leren aanvoelen wanneer jij getriggered wordt. En als je het negeert of niet ziet, dan zul je het uiteindelijk wel merken en je niet meer zo goed voelen en zullen er omstandigheden in jouw leven tevoorschijn komen, die jou dat alsnog duidelijk zullen maken. Je bent pas klaar als er niets meer anders hoeft te zijn en jij je goed voelt, al betekent dat zeker niet dat je alles goed moet keuren. Dan is het wat het is en kun je vanuit daar keuzes maken die geaccepteerd en gedragen worden als het jou niet meer uitmaakt hoe een ander daarop reageert.

De oplossing

De oplossing is – als je het te pakken krijgt – uiteindelijk eenvoudig door alles te leren accepteren wat zich aandient en dus bij jezelf te zoeken in plaats van alles te willen veranderen. Dat je je eigen aandeel erkent en dat je voelt.

In stappen

1. Actieve acceptatie door
2. Te ontspannen
3. En te blijven ademen + eventueel ter ondersteuning van ademhalingsoefeningen en/of meditatie

Doen

Als je jouw eerste reactie op een trigger leert herkennen, kun je jezelf veel leed besparen. Door op dat moment te ontspannen en voelen. Daar kun je jezelf in trainen. Je kunt jezelf leren ontspannen binnen enkele seconden, bijvoorbeeld na ernstige kritiek of een akelige gebeurtenis. Want hoe beter en sneller jij je kunt ontspannen, hoe minder stress en pijn er in jouw lichaam wordt opgeslagen. Dat gebeurt ook als je je focust op een rustige ademhaling op het moment dat je je getriggered voelt en bij mindfulness meditatie, waarin je leert alles te voelen en aanschouwen wat zich aandient.

1. Je lichaam ontspannen door de hartslag overal te voelen

Als je een goed of beter contact maakt met je lichaam heb je meestal ook sneller door wanneer je geraakt wordt en reageert vanuit pijn, waardoor je die reactie leert onderscheppen.

Als je ontspannen bent, kun je je hart op tientallen plaatsen voelen kloppen zoals in de slapen, de halsslagaders, alle vingertoppen, de borstkas, vlak bij de maag (de leverslagaders), in de liezen, de knieholtes, de kuiten en de voeten.

In het boek ‘Het hart als zintuig van Buhner vertelt hij dat het voelen van de hartslag in alle delen van het lichaam een zeer rustgevend effect heeft op lichaam en geest. Dit kan alleen als je een goed contact hebt met alle delen van het lichaam.

Na enkele weken dagelijks 15 minuten oefenen lukt het velen het hart binnen enkele minuten op een groot aantal plaatsen te voelen kloppen. En soms al veel eerder.

Door dit dagelijks in een rustige omgeving te oefenen, lukt het uiteindelijk ook in moeilijke situaties.

2. Ontspannen door rustig en diep ademhalen

Uit onderzoek is gebleken dat mensen die gestrest zijn, sneller dan 14 maal per minuut in- en uitademen, terwijl mensen zonder stress vijf maal of nog langzamer per minuut in- en uitademen.

Langzame uitademing gaat samen met een regelmatige hartslag en weinig lichamelijke klachten.

Door lang en diep in en uit te ademen krijg je meer zuurstof binnen, waardoor de adrenaline, als gevolg van angst, stress of boosheid, sneller afgebroken wordt, zodat je sneller herstelt van negatieve gevoelens en lichamelijke spanning die kritiek en triggers oplevert.

3. Mindfulness meditatie

Ga er elke dag of avond even rustig voor zitten, bij voorkeur op een vast moment. En laat dan alle gebeurtenissen van de dag de revue passeren. En voel. Wees gewoon aanwezig bij dat wat je voelt. En blijf rustig ademhalen. Net zolang totdat je volledig ontspannen bent terwijl je aan de situatie denkt. Of neem een vooraf bepaalde tijd die je aan dit gevoel wil / kan besteden. Dan kun je een volgende keer gewoon weer verder. Je zult merken dat je uiteindelijk volledig ok bent met een situatie waarin je eerder getriggered werd. Dan is het er niet meer. Dan heb je gewonnen!

Simone Rutgers…

Ben je mentaal sterk of doe jij je onbewust sterker voor?

Door dingen te zeggen als: “Ik ben nergens bang voor” of “Ik wilde die promotie toch niet”, betekent het niet automatisch dat je mentaal sterk bent. Er is dan zelfs een grote kans dat jij je stoerder voordoet dan je bent. Onderstaand zie je 7 signalen dat jij je sterker voordoet dan je bent.

1 Je maskeert je onzekerheden
Door je stoerder voor te doen dan je bent kun je een persoonlijkheid ontwikkelen die zegt: “Ik ben de beste”. Maar achter dit stoere voorkomen zit vaak veel onzekerheid. In plaats van het verspillen van energie aan je stoerder voor te doen dan je bent, investeren mentaal sterke mensen liever hun tijd en energie in het verbeteren van zichzelf. Ze erkennen hun tekortkomingen en streven ernaar om een beter persoon te worden.

2 Falen is voor jou geen optie
Zeggen dat falen geen optie betekent niet dat je niet faalt – maar het weerhoudt je er wellicht wel van om het te proberen. Mensen die zich stoerder gedragen dan ze zich voelen, voelen zich meestal prettiger bij het showen van de vaardigheden die ze al hebben dan het proberen van nieuwe dingen. Voor mentaal sterke mensen is falen een nieuwe stapje richting succes. Ze vertrouwen op hun vermogen om weer op te staan nadat ze zijn gevallen en ze zijn bereid om te leren van hun fouten.

3 Jouw eigenwaarde hangt af van hoe anderen je zien
Mensen die zich stoerder voordoen zijn erg bezig met hun voorkomen. Hun eigenwaarde is afhankelijk van de meningen van anderen. Metaal sterke mensen hoeven zich niet tegenover anderen te bewijzen. Ze zijn bereid om om hulp te vragen omdat ze graag willen groeien.

4 Je onderdrukt je emoties
Vaak uiten stoere mensen geen emoties, behalve woede. Ze verstoppen hun angsten, verdriet of opwinding voor anderen. Mentaal sterke mensen geven toe wanneer ze bang zijn en ze zijn niet bang om af en toe hun tranen te laten vloeien.

5 Je ontkent je pijn
Mensen die zich stoer voor doen zijn trots op zich zelf omdat ze pijn kunnen tolereren. Ze behandelen hun lichaam als een machine en gaan altijd door. Mentaal sterke mensen willen hun pijn helemaal niet tolereren en hoeven anderen niet te imponeren in hoe ver ze gaan.

6 Je denkt dat je alles kunt
Gezond zelfvertrouwen is goed, maar je stoerder voordoen dan je bent zorgt ervoor dat je dingen roept als: “Niets houdt mij tegen!”. Mensen die zich stoer voordoen onderschatten vaak het werk wat het kost en overschatten hun eigen vaardigheden. Mentaal sterke mensen zijn realistisch en erkennen de uitdaging die voor ze ligt.

7 Je probeert andere mensen te controleren
Mensen die zich stoerder voordoen dan ze zijn vinden het vaak fijn om de controle over andere mensen te hebben. Ze vinden het fijn om in controle te zijn. Mentaal sterke mensen hebben liever de controle over zichzelf dan over anderen. Ze investeren in hun eigen gedachten en emoties en weten zich staande houden in elke omstandigheid.

Probeer mentale kracht op te bouwen
Wanneer je merkt dat jij je onbewust ook sterker voordoet dan je bent probeer je dan te realiseren dat dit zijn tol eist. Probeer je investeren in persoonlijke groei, zodat je buitenkant matcht met je binnenkant.

Bron: Herhealth.nl

Men kan zich sterker voordoen dan te zijn, alleen houd je jezelf voor de gek. Een grote valkuil waar je in kan vallen..

Droomsymbool: Auto

Droomsymbool: Auto

Deze droomsymbolen hebben op zichzelf staande, een betekenis. Wanneer er meerdere symbolen zijn zoals in een grote gehele droom, dan kunnen deze symbolen een andere betekenis krijgen.

Zelfs wanneer de dromer geen rijbewijs heeft in het waakleven en dus geen auto kan rijden, dan nog heeft een auto in dromen nog een betekenis.

Auto:

Een auto in dromen kun je op zich staande zien als je persoonlijkheid. De auto staat symbool voor je eigen ik dat je onder controle moeten houden wil je geen brokken maken.

 

Alleen jijzelf kan het stuur van je levenspad in eigen handen nemen en je eigen snelheid bepalen of stil staan.

De motor is je energie en kracht. Wilt de motor niet starten in je droom?, dan bezit je weinig energie en kracht om vooruit te komen in het leven. Beter gezegd, je staat stil in het leven.

Wanneer je met hoge snelheid over de wegen raast, dan leef je met hoge snelheid die best eens gevaarlijk kan worden wanneer je niet tijdig afremt, en zou je rustiger aan moet gaan doen. Het is niet alleen een gevaar voor jezelf, ook je mede weg gebruikers (medemensen, familie) kunnen hier door in gevaar komen. Je kan ook de macht over het stuur kwijt raken, dan raak je in het waakleven ook de controle kwijt over je eigen leven, is gelijk een waarschuwing.

Wegen zijn je levenspaden net zoals een straat, snelweg of een zandweg. Ook kruispunten kunnen voorkomen in dromen, betekent dat je op een kruispunt bent gekomen in het leven en vandaar uit een keuze moet maken welke richting je uit wilt. Terug rijden is terug gaan naar het verleden. Linksaf slaan weergeeft dat je de onbewuste kant kiest. Rechtsaf betekent vanuit de mentale of bewuste kant te kiezen. Rechtdoor of vooruit is de weg volgen die je al volgt. Wanneer je niet weet welke kant op te moeten, ben je radeloos.

Als je zelf een auto bestuurt, symboliseert dat je je eigen leven kan besturen. Ben je mede passagier, dan ben je afhankelijk van anderen en laat je je leven bepalen door anderen. Je laat anderen vertellen wat je moet doen omdat je geen zelfvertrouwen bezit.

Veroorzaak je een ongeluk of botsing met je mede weg gebruikers, dan veroorzaak je problemen met je medemens waar je mee botst. Ben je betrokken bij een ongeluk of botsing die je zelf niet veroorzaakt heb, dan ben je ongewenst betrokken bij problemen van anderen.

Dit zijn de bekendste en algemene symbolen die het meest voorkomen en met een auto te maken hebben. Er zijn meerdere symbolen die niet zo vaak voorkomen.

Wil je een droomsymbool weten die er niet bij geschreven staat over de Auto, stel gerust je vraag en ik zal deze beantwoorden

Bron: Marianne

Verwijt

Afhankelijk en hulpbehoevend zijn kan tegenwerken als verwijt waardoor je je schuldig kan voelen.

Verslaafd aan afwijzing

….Verslaafd aan afwijzing?
In mijn praktijk komt het issue veelvuldig voor: vasthouden aan een ex-geliefde. Niet los kunnen laten. Soms zelfs jarenlang wachten en zeker weten dat hij/zij uiteindelijk terug zal komen of voor jou zal kiezen. Al die tijd wachten, in onzekerheid en verdriet….
Jeetje, dat doet toch echt heel veel met de mens. Dat kost énorm veel energie dat ten koste kan gaan van jezelf en/of je geliefden uit je directe omgeving, ten koste van je werk of zelfs je gezondheid. 

Ik las een verhaal over een vrouw die zelf niet begreep waarom ze doet wat ze doet: haar ex op een hele heftige manier stalken. Het komt vaker voor dan je denkt, al dan niet in het geheim of openbaar, in extreme of in mildere mate.
Jarenlang je hart openhouden voor iemand die geen interesse in je heeft, je bedriegt of beliegt, of het nou een man of een vrouw is, betekent dat je afhankelijk bent, een bepaalde droom hebt, verwachtingen… Een luchtkasteel.
Waar komen die gevoelens van zo’n enorme droom-verwachting, verliefdheid, afhankelijkheid vandaan? Je stort je vol overgave in het leven van die andere persoon en je hebt het gevoel dat jullie voor elkaar geboren zijn. Dat hij/zij de enige op de wereld is die jou gelukkig kan maken…..
Vanaf dat punt raak je jezelf kwijt…of was je jezelf al kwijt voordat je deze persoon ontmoette?

Kadootjes sturen, iemands volledige leven uitpluizen, berichten sturen, aandacht vragen, de whatsapp nakijken of hij/zij online is geweest, facebook checken wat hij/zij doet, wie en hoe anderen daarop reageren….
Je weet van jezelf dat het ‘ziekelijk’ is maar je kunt er met geen mogelijkheid mee stoppen. Voor je gevoel was de ontmoeting “liefde op het eerste gezicht”. Je werd geraakt door een gevoel dat je nooit eerder voelde.

Natuurlijk kan het zo zijn dat het werkelijk waar is, dat je je enige grote liefde hebt ontmoet. Maar ik heb zelf de overtuiging dat er meerdere mensen op deze wereldbol rondlopen die je grote liefde kunnen zijn. Door je zo te richten op die ene, doe je jezelf enorm tekort. Je hebt dan als het ware oogkleppen op en sta je niet meer open voor een eventuele andere, misschien nog wel grotere liefde die wellicht dichter bij je is, dan jij beseft.

Wat is nou toch die énorme aantrekkingskracht? Waar komt die vandaan? Vanuit de energie gezien, kan je het zo interpreteren: daar waar leegte is vul je die automatisch op. Zo voel je je dus ook tot iemand aangetrokken die in jouw energie iets te helen heeft. En helen wil in dit geval niet zeggen ‘beter maken’ of ‘opvullen’ Want opvullen door een ander is geen heling! Die persoon kan door zijn vorm van energie jou je heling geven door je alleen maar ‘bewust te maken’. Uiteindelijk dus toch heling, maar vaak een kadootje met een lelijke verpakking. Ofwel: een pijnlijke levensles.

Wanneer jij een (groot) issue hebt met afwijzing, zou het zomaar kunnen zijn dat die persoon zoveel afwijzing in zijn energie heeft, dat jij dit onbewust aanvoelt. Dat voel je in de energie. Het wordt in jou gespiegeld en getriggerd, want jij herkent deze energie! Jij hebt veel meegemaakt in je leven op het gebied van afwijzing en je hebt daar een ‘gat’. Dat deel van jou is kapot. Dit gat wil jij vullen….

De mens is zo gericht op de aandacht en energie van de ander, zo is ons systeem geprogrammeerd. Je reageert automatisch op de energie van wat je herkent in de ander. En wanneer je heel veel te helen hebt op afwijzing, voel je je daardoor heel erg aangetrokken tot iemand die heel veel afwijzing in zich heeft. Waarschijnlijk ook weer door een verleden met afwijzing.

Zo blijven we lekker in een cirkeltje lopen en wijst de een de ander af en de ander weer die ene …. Lekker handig! Zodra het extreme vormen aan gaat nemen zoals heftige stalking of jarenlang wachten op een happy end, dan wordt het tijd dat je jezelf gaat helen.

Daar is ie weer! De levensles: Ik Hou Van Mij. Dit komt in zoveel vormen en gedaantes voorbij, dat je bijna zou denken dat er werkelijk niemand van zichzelf houdt. Eigenlijk is dat gedeeltelijk ook zo. We hebben na al die jaren evolutie, karma, incarnaties en opvoedpijn, veel te helen. We zijn met zijn allen nog maar pas begonnen. Hoe lang is de evolutie zelfontplooiing nu écht aan de gang? Gezien vanuit het grote geheel, 6000 jaar mensheid, zijn we nog maar net begonnen. We hebben dus allemaal nog veel te leren over onvoorwaardelijke liefde voor onszelf en de ander.

Hoe doe je dat?

Zelfheling begint bij zelfkennis.

Het eerste wat belangrijk is, is om te ontdekken wat er vroeger bij jou is afgewezen. Welk deel van je vroeg om aandacht wat maar niet kwam? Of ben je op zoek naar veiligheid? Bijvoorbeeld een arm om je heen, was je vroeger eenzaam in een bepaalde belangrijke situatie?
Of zit de pijn wellicht in erkenning? Deed je je best op school, maar niemand die daar ook maar enige aandacht aan besteedde? Had je een bepaald talent dat totaal van de tafel werd geveegd en veroordeeld tot ‘stom’ of ‘fout’?

Er zijn veel verschillende situaties te vinden in het leven (van eigenlijk wel ieder mens) waarin afwijzing een grote rol speelt. Bij de een komt het harder binnen en vormt het zich tot een grote wond, en bij de ander lost het zich in de loop van het leven vanzelf op. Zo zijn we allen anders. En toch ook weer gelijk.

Mensen die jij in de loop van je leven ontmoet, reageren of responderen allen op jouw energie. Op de energie waar je ‘teveel’ van hebt en/of op de energie waarvan je ‘te weinig’ hebt. Daar is niets mis mee. Niemand is beter of slechter. Ik probeer alleen te zeggen dat wij allen 100 emmertjes hebben. Sommige emmertjes lopen steeds leeg omdat ze lek (kapot) zijn en sommige emmertjes stromen over van verdriet. Lekke en overstromende emmertjes zijn beiden hetzelfde, namelijk: UIT BALANS. Sommige emmertjes zijn IN BALANS: ze zijn vol en blijven vol. De kapotte emmertjes probeer je, onbewust natuurlijk, te vullen met de energie van iemand anders. Waarom? Omdat ons systeem ons heeft aangeleerd je te richten op de ander én omdat je het zelf niet (meer) kan. Je hebt het nooit geleerd of je voelt teveel pijn wanneer je aan dat emmertje werkt.

Zodra je iemand ontmoet die heel veel van iets in zijn energie heeft kan je dat zien als een ‘overstromend emmertje,’ (in dit artikel beschreven als afwijzing). Een emmer die overstroomt is eigenlijk hetzelfde als een emmer die leegloopt: UIT BALANS. Door een ontstane wond in het leven van die persoon, is hij/zij zo gericht op afwijzing dat dit zijn/haar leven beheerst. Onbewust natuurlijk! Eigenlijk overstroomt hij/zij van afwijzing.

Dit is de energie die jij herkent omdat jij dat nodig hebt. Hiervan wil jij zoveel mogelijk hebben. Je voelt een enorme aantrekkingskracht, hiermee kan jij je emmertje vullen. Een gevuld emmertje voelt als ‘in balans zijn’. Je wordt daarmee eigenlijk direct afhankelijk van die energie (wat eigenlijk afwijzing is), omdat het zo lekker stroomt. En daarmee voel je je in balans. Je hebt niet in de gaten dat je jezelf aan het vullen bent met energie van een ander die is ontstaan vanuit pijn. Omdat je niet hebt geleerd je emmer zelf te vullen, blijf je je zo aangetrokken voelen tot die persoon. De verslaving is geboren! Je voelt je met deze persoon in het begin van de relatie heel erg goed, de energiewisselwerking is fijn. Je denkt dat daarmee je leven compleet is. 
Wat in het begin een energie-impuls geeft blijkt later een energielek te zijn. Maar onthoud; alle heling welke jij nodig hebt, kan jij alleen maar jezelf geven. Wat een ander je geeft is in 99% van de gevallen energie vanuit pijn. Omdat we nu eenmaal allemaal wonden hebben opgelopen gedurende ons leven.

Hoe weet je dan dat iemand de juiste energie heeft zodat je beiden in balans bent en blijft. Iedereen heeft in het leven toch wonden opgelopen?

Ja dat klopt! Een goed begin van een relatie is; om dat te beseffen! Omdat we allemaal een systeem hebben aangeleerd bij een ander te halen wat we zelf nodig hebben, doet iedereen dat. Onbewust natuurlijk. Zo lang de relatie in stand blijft, houd je daarmee elkaars emmers automatisch in balans. Je bent dan onbewust afhankelijk van elkaar. Wanneer je er vrede mee hebt is dat okay.

de beperkende overtuiging ‘afwijzing’

Je voelt de pijn pas zodra de relatie wordt beëindigd. Dan is het de hoogste tijd (eigenlijk dus eerder) om ervoor te zorgen dat jij je emmer voortaan zelf vult met datgene wat je nodig hebt. Wanneer je dat van de ander blijft verlangen wordt het een pijnlijk verhaal. Wat er dan ontstaat is frustratie, onmacht, verdriet. Gevoed vanuit de afwijzing welke je eigenlijk al heel je leven bij je hebt.

Ik vertel het nu vanuit de beperkende overtuiging ‘afwijzing’. Je begrijpt natuurlijk wel dat het vanuit veel andere soorten beperkende overtuigingen kan uitgroeien.

Zolang je van die persoon afhankelijk blijft, (om je emmer te vullen) iemand koste wat het kost in je leven vast wil blijven houden omdat iets in je zegt dat het ‘moet’, ga dan alsjeblieft jezelf helen. Je bewijst jezelf daarmee een hele grote dienst en je wordt een stuk gelukkiger. Ontdek waar die lekkende emmer vandaan komt en vergeef de situatie die je emmer voor het eerst kapot maakte.

Je heelt daarmee niet alleen jezelf, maar alle betrokkenen in de gehele situatie. Vanuit de energie gezien zijn wij allen zielen in verschillende rollen, het slachtoffer, de dader en soms de observator. Alle drie de rollen hebben een heling nodig in dit issue. Wees de verstandigste en heel jezelf! Dat geeft je je kracht terug, je leven in eigen hand en ruimte voor nieuwe levenslessen én de ontmoeting van prachtige andere zielen. Waarschijnlijk zit daar de liefde van je leven bij!

Ik wens je veel zelfkennis, gevulde emmers en geheelde levenslessen!

Liefs, Esther Buijs
www.estherbuijs.nl

Je mag mijn artikelen altijd delen, wel in zijn geheel en met mijn naam erbij. Dan blijft het zuiver en krijg jij zuiverheid terug. Dank je wel! ❤

 

Een mooi stukje levensles, zelf voel ik me ook weleens afgewezen, terwijl het eigenlijk een afwijzing naar jezelf  toe is.

Eenzaamheid

 

Eenzaamheid..

Het gevoel van eenzaamheid heeft weinig te maken met ‘alleen zijn’. Je kunt je namelijk eenzaam voelen terwijl je op een feestje bent of gewoon thuis bij je gezin. In de regel hebben mensen geen last van alleen zijn, tenzij je jezelf gelijktijdig eenzaam voelt.

Twee jaar geleden heb ik diverse lange boswandelingen gemaakt op de Kalmthoutse Heide. Doordeweeks kom je daar bijna niemand tegen. Soms was ik wel 5 tot 7 uur alleen aan het wandelen. De wandelingen waren soms heel plezierig, maar ook werd ik diverse keren overvallen door een gevoel van eenzaamheid. Mijn stemming was niet elke wandeling hetzelfde. Vreemd… Wat maakt dan het verschil?

Hoe zit dat nu precies? Waar komt dat gevoel van eenzaamheid eigenlijk vandaan?

Eenzaamheid is een gevoel. In de regel vinden mensen dit een naar gevoel. Dat gevoel willen mensen niet. Ze willen het niet voelen. Ze zoeken naar allerlei manieren om dat gevoel weg te nemen. Mensen die zich eenzaam voelen verlangen in de regel naar gezelligheid en hebben dringend behoefte aan andere mensen. Het samen gezellig maken dus.

Bij oude mensen die jarenlang samen hebben gewoond zie je vaak dat als een van de partners overlijdt, de ander zich ontzettend eenzaam voelt. Soms zelfs zo eenzaam dat ze niet meer verder willen leven en zelf ook doodgaan.

Suïcidale mensen voelen zichzelf meestal ook enorm eenzaam. Ze kunnen niet met het gevoel van eenzaamheid overweg en zien geen andere uitweg. Er rest hen niets anders meer dan er een eind aan te maken.

Als je je binnen een relatie niet door de ander begrepen voelt kan eenzaamheid ook de kop op steken. Je voelt je dan eenzaam terwijl je een partner hebt.

Eenzaamheid is een gevoel. Dat gevoel willen we niet. Daarmee scheppen we meteen het allergrootste probleem. We hebben de illusie dat dat gevoel alleen maar kan worden weggenomen door een ander.

Niets is minder waar. De ander kan jouw vervelend gevoel nooit wegnemen. Hetgeen kan gebeuren is dat door de ander jouw vervelend gevoel tijdelijk in slaap valt.

Het is niet voor niets dat na een relatiebreuk het gevoel van eenzaamheid meteen de kop op steekt. Logisch denk je dan. Dan ben ik toch weer alleen, terwijl je jezelf niet realiseert dat eenzaamheid niets met alleen zijn te maken heeft.

Hetgeen je echt eenzaam maakt is niet het ontbreken van de ander, maar de slechte relatie met jezelf. Hoe beter je met jezelf op kan schieten, hoe minder eenzaam je zult voelen. Je hebt het dan gewoon gezellig met jezelf.

Eenzaamheid verdwijnt dus als je de relatie met jezelf verbeterd. De grootste stap daartoe is het gevoel van eenzaamheid toe te laten en met liefde te aanschouwen.

Als je het gevoel van eenzaamheid goed observeert dan zie je dat dat een combinatie is van een aantal gevoelens zoals afwijzing, in de steek gelaten, gebrek aan aandacht, waardeloosheid, onmacht, gekleineerd, onrecht, schuldgevoel, verdriet etc..

Al deze gevoelens worden groter gemaakt door gedachten. Door jezelf af te wijzen, te concluderen dat je in de steek bent gelaten, te bedenken dat niemand aandacht voor je heeft, te beredeneren dat je waardeloos bent, geen mogelijkheden en oplossingen kunt bedenken, tegen andere op te kijken, door anderen onrecht aangedaan te worden, schuld op je te nemen en te slachtofferen.

Stoppen dus met te luisteren naar het denken en via het denken:
– Je gevoel af te wijzen.
– Je gevoelens in de steek te laten.
– Je gevoelens geen aandacht te geven.
– Het gevoel van waardeloosheid waardeloos te vinden.
– Het gevoel van onmacht, machteloos aan te zien.
– Het nare gevoel zo groot te maken, dat je jezelf wel klein voelt.
– Je gevoel te negeren zodat je het onrecht aan doet.
– Het gevoel van verdriet niet in alle liefde toe te laten …

Eenzaamheid is een gevoel. Dit gevoel gaat vanzelf weg als je leert om naar je gevoelens te luisteren. Als je gevoelens er gewoon mogen zijn. Als je ze kunt aanvaarden, omarmen en liefdevol kunt aanzien.

Naar je gevoelens luisteren doe je niet met het denken. Je doet dit simpelweg door je gevoel aandacht te geven. Je aandacht verschuiven van het denken naar je gevoel dus….

Gevoelens zijn van jou. Vecht er niet tegen. Dat verslechterd de relatie met jezelf. Wees je gevoelens te vriend. Dan verdwijnt eenzaamheid.

Het grote geheim is. Je bent ‘all één’. Je hebt niemand nodig om één te woorden. En als er dan toch iemand in je leven komt dan ben je ‘samen twee’ en dat voelt als veel meer…

Leer dus hoe je je gevoelens aandacht kan geven.

Bron: Martin de Werker, Inspirator, trainer en coach.

Je eigen leven

 

Ben jij je levensverhaal zelf aan het schrijven ? Of laat je de mensen en omstandigheden om je heen het voor je schrijven ?Om het leven te kunnen leiden wat ons gelukkig maakt, en wat we verdienen. Is het belangrijk ons eigen pad te volg…en.Je eigen leven leiden is niet altijd even gemakkelijk, het betekend dat je jezelf moet bevrijden van allemaal verschillende verwachtingen en misschien zelfs vooroordelen. Deze vrijheid in het leven kan in eerste instantie beangstigend of zelfs pijnlijk lijken. Dat is waarom zoveel mensen er iedere dag voor kiezen hun leven te leiden zoals hun sociale kring dicteerd. Hier zijn 7 tips die je kunnen helpen een leven te leiden waarin je persoonlijk geluk kunt vinden.

1. Laat nooit iemand anders dicteren hoe jij je leven moet leiden

Je eigen leven leiden houd in dat, je wel andere mensen hun mening kunt waarderen en accepteren maar zelf de uiteindelijke beslissing neemt. Je carrière, relatie, geloof en je gehele levensstijl is jouw keus. En jij maakt uit waar je voor kiest en niemand anders.

2. Bevrijd je van materialisme

De wereld is vol met spullen, een heleboel spullen. Maar laat spullen nooit in de weg komen van wat echt belangrijk is. Laat niet je persoonlijke geluk afhangen van consumeren en jezelf te binden aan materialistische dingen.

3. Controleer het geld maar laat geld nooit de controle over jou krijgen

Meer uitgeven dan er binnen komt, kan je persoonlijke ontwikkeling heel erg in de weg staan.

4. Jij komt eerst in relaties

In jou leven moet jij voorop staan boven iedere relatie. Het verrassende feit hiervan is dat als je dit toepast je een gezondere persoonlijkere en juist een intiemere relatie krijgt. Omdat je in de relatie zit omdat jij dat wilt, en deze je oprecht gelukkig maakt.

5. Laat nooit iemand anders voor je denken

Je eigen leven leiden betekend voor jezelf denken, en voor jezelf te filteren waar je in gelooft en wat niet. Het betekent dat je niets hoeft te accepteren zonder dat je er eerst voor jezelf over nagedacht hebt. Wees daarom bewust van jezelf en mindful.

6. Alles wat je te kort komt kun je aanleren

Geloof nooit dat je iets niet kunt doen. Ook al krijg je te horen dat je niet intelligent genoeg bent, je zou niet genoeg discipline, kracht of charisma hebben. Negeer ze. Je kunt jezelf alles aanleren.

7. Je doel in het leven komt voort uit je passies

Het doel in je leven kun je vinden door het volgen van je creatieve energie. Misschien heb je nog geen duidelijk doel in je leven. Maar je passies en overtuigingen wijzen je de weg. Maak je geen zorgen als je nog niet gevonden hebt wat jou gelukkig maakt. We hebben allemaal passies, soms hebben we alleen nog niet het juiste middelen gevonden om deze passies in ons dagelijks leven terug te laten komen.

Bron: http://www.mindfulmbct.nl

 

Stop met Vragen om Waardering

Het is belangrijk dat je partner je waardeert voor de dingen die je doet. Toch kan deze vraag om waardering een obstakel vormen binnen je relatie. Zo maak je jezelf vrij van de verslaving aan erkenning!

Waardering van anderen is goed voor ons zelfbeeld

Wanneer we worden gewaardeerd voor de dingen die we doen voelen we ons goed. Ons geluk wordt vergroot, omdat we voelen dat een ander ons de moeite waard vindt. Je steekt ergens moeite in, en naast dat je trots bent op jezelf, bevestigt iemand anders dat je echt je best hebt gedaan.

Het is fijn wanneer mensen zien wat jij (voor hen) doet. De realiteit is echter dat veel mensen niet zien hoeveel moeite jij ergens in steekt, en ook je subtiele hints niet oppakken. De vraag is in zo’n geval: ga je vragen om waardering, of houd je de eer aan jezelf?

Je geluk wordt afhankelijk van de ander

Je hebt het hele huis opgeruimd en schoongemaakt en je bent ontzettend trots op jezelf. Als dan eindelijk je lief binnenkomt ploft hij op de bank en ziet hij niet eens dat er iets is veranderd.

Geen bewondering, geen compliment, totaal geen waardering voor al dat zware werk dat jij hebt verricht. Hij mag je wel ontzettend dankbaar zijn voor al die moeite die jij steekt in jullie huishouden, maar je krijgt helemaal niets.

Herken je je in de bovenstaande situatie? Als je je rot zou voelen door een dergelijke situatie, dan ben je afhankelijk geraakt van de waardering van de ander. Vraag jezelf eens af, voor wie heb jij het huis precies schoongemaakt?

Was dat omdat jij het zelf zo prettig vindt om in een schone omgeving te leven, of omdat je verwachtte dat hij je in de armen zou vliegen van dankbaarheid?

Leef voor jezelf

Je zou het huis niet schoon moeten maken zodat je partner trots op je kan zijn. Je zou het moeten doen omdat jij het zelf prettig vind, zelfs als niemand anders het zou zien.

Wanneer je constant hunkert naar waardering van je partner zul je jezelf soms in rare bochten moeten wringen om deze waardering te krijgen. Subtiele hints komen in veel gevallen niet aan, en dus komt er een moment waarop de boel escaleert, en jij gaat klagen dat je partner jou ‘nooit waardeert’.

Dit soort discussies brengt over het algemeen juist minder harmonie in je relatie, terwijl je op zoek bent naar het tegenovergestelde.

En hoewel het natuurlijk fijn is als je partner je regelmatig wat waardering geeft, is het belangrijk dat je hier niet afhankelijk van bent. Laat je geluk of je eigenwaarde niet afhangen van de goedkeuring van de ander. Leef voor jezelf, en waardeer je eigen inspanningen.

Word een vrije en prettige partner

Wanneer je je losbreekt van de drang naar waardering van je partner, zul jij op jouw beurt een betere partner worden. Minder gezeur, minder gekibbel en daardoor leuker om mee te leven. Misschien zal je partner je juist meer waardering geven als je er niet zo afhankelijk van bent.

Maar misschien verandert er helemaal niets. In dat geval heb jij jezelf in ieder geval bevrijd van een onnodige belemmering in je leven. Wacht niet op waardering of goedkeuring van de ander, laat je geluk niet van je partner afhangen. Leef voor jezelf, en geef jezelf de waardering die je nodig hebt.

Meer tips voor een geweldige relatie?

Merk je dat je verslaafd bent aan de erkenning en waardering van je partner? Dan is het onderstaande boek iets voor jou. Ontdek hoe deze verslaving voortkomt uit een gevoel van zelf-afwijzing, en leer hoe je deze gevoelens kunt veranderen in gevoelens van acceptatie en liefde voor jezelf.

Bron: http://sochicken.nl/stop_met_vragen_om_waardering

Niet alleen bij partners gebeurt het dat er om waardering gevraagd wordt, dat kan aan iedereen op het pad gevraagd worden, op het werk, op school, opleiding, familie, vrienden. Belangrijk is om jezelf op de eerste plaats te waarderen zodat men een goed zelfbeeld krijgt en zo niet afhankelijk hoeft te zijn om waardering van anderen..

Onafhankelijk

 

 

 

Wanneer je als kind al vroeg moest leren om op eigen benen te staan, wordt je ook al gauw onafhankelijk en zelfstandig. Heel veel dingen wil je het liefst zelf doen zonder om hulp te vragen aan anderen. Dat kan weer een gevoel geven dat je niet afhankelijk wilt zijn van andere mensen.

Ook dat heeft weer een keerzijde…want wanneer het dringend en noodzakelijk is, kost het veel moeite om jezelf afhankelijk op te stellen. Het geeft dan een gevoel dat je niets kan, zoals bijvoorbeeld een kind die hun ouders nodig heeft.

Het hoeft dan niet eens een eigenwijsheid te zijn dan dat alleen je gewend bent alles zelf te doen. Dat is moeilijk af te leren en daarvoor in plaats wel hulp durven aan te nemen, omdat zelfstandigheid veel voordelen heeft.

Nu zijn er wel verschillende vormen van afhankeijk te zijn van anderen:

 

– Gemakzucht om zelf niets te hoeven doen.

– Ondergeschikt of onderdanig zijn.

– Genoodzaakt zijn om anderen te vertrouwen.

– Afhankelijk zijn omdat je niet in staat bent om zelf iets te kunnen.

– Ouderen die hulp nodig behoeven.

– Gebrek in gezondheid.

– Hulpbehoevend zijn.

In het begin zullen vele mensen je graag ter wille zijn, alleen hoe langer het duurt, des te minder mensen verschijnen.Soms is men dan niet een ”thuis” wanneer er een noodzakelijke roep wordt gedaan en wil je al vlug niets meer vragen en jezelf weer onafhankelijk opstellen.

Marianne

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Voor mezelf zit hier veel waarheden in, ook ik ben weleens genoodzaakt om hulp te vragen door mijn gezondheid, aan anderen. Juist omdat je gewend bent alles zelf te doen, koste dat veel pijn en moeite om te durven vragen. Maar al doende leer je toch, al gaat dat niet even gemakkelijk. Waar een innerlijke wil is, is een weg om te gaan..een mooie les om te leren.