Dagtekst van vrijdag 21 november 2014.
“Als je lijdt, probeer dan te beseffen dat slechts een deel van jou door dit leed wordt geraakt. Er is een ander deel dat onbereikbaar blijft: je geest. Die is vrij, hij wordt aan geen enkele dwang onderworpen. Vanuit de sublieme gebieden waar de geest zich bevindt, kijkt hij naar je en geeft je raad. En soms zegt hij zelfs tegen je: ‘Lijd je? Wel, verheug je, want als je intelligent bent, zul je dankzij dit lijden nog aan scherpzinnigheid en inzicht winnen en je zult sterk worden.’
Wie ongelukkig is, heeft de neiging zich met dit ongeluk te vereenzelvigen; hij laat zich erdoor overweldigen. Dat is gevaarlijk. Hij moet integendeel onmiddellijk op zijn hoede zijn en tegen zichzelf zeggen: ‘Nu is er werk te doen. Ik lijd, zeker, maar het is slechts een deel van mij dat lijdt.’ Hij moet een beroep doen op die andere entiteit, zijn geest, die in de onmetelijkheid, de eeuwigheid leeft en die hij ook is. Vanuit de bodem van deze modder waarin hij het gevoel heeft weg te zinken, zal hij het licht en de kracht voelen opkomen.”
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Wat een prachtige tekst over het ”lijden” wat de mens zichzelf veelal aandoet, de moeite waard om te delen 🙂