Maar..


 

Máár…..

Waar bijna niemand bij stil staat is…dat we regelmatig het woordje ‘maar’ zonder opzet gebruiken. Het woord op zich geeft al aan dat we aan de ene kant ergens wel tevreden mee zijn, en aan de kant er een stukje ontevredenheid of ongenoegen is. Nieuwsgierig zoals we kunnen zijn wanneer we naar iemand luisteren of lezen, dat wat er achter de ”maar”…………….. aankomt altijd veel belangrijker is. Dat wat er dan eerder gezegd of geschreven is niet belangrijk meer is of vergeten wordt. Het begint met enthousiasme die dan eigenlijk meer overgaat in een soort geklaag of gemopper die we uiten op deze wijze. Dat kan soms heel vermoeiend zijn om aan te horen of te lezen, het kan zelfs zover gaan, dat het irritant wordt.

 

Voorbeelden:

* Een mooi cadeau gekregen, máár…..het was niet mijn smaak.

* Mijn vriendin is heel lief en aardig, máár….. ze zeurt zoveel.

* Het boek is prachtig, máár….. de kaft is zo lelijk.

* De cursus was erg leuk, máár…….de lerares was nors.

En zo zijn er talloze voorbeelden, dat we aangeven dat er altijd wel op iets aan te merken is.

 

Perfectionisme

Mensen zijn perfectionistisch ingesteld en blijven zoeken naar perfectionisme en volmaaktheid die eigenlijk niet eens bestaat. Het zal nooit goed genoeg zijn, er zal altijd wel iets mis of een máár zijn.

Het is moeilijk om het woord niet te gebruiken omdat het in ons systeem vastgebakken zit en we het automatisch toch gebruiken. Wanneer het woordje ”máár” niet gezegd of geschreven zou worden, krijgen we een hele andere freqentie of energie die heel aangenaam klinkt. Het zou klinken zonder geklaag, gezeur of gemopper. Maar vooral positiever zoals..

Mijn vriendin is heel lief en aardig, het gezeur neem ik op de koop toe omdat ze me dierbaar is.

Nu kan ik niet komen, maar straksjes wel.

Laten we eerlijk zijn…het klinkt toch wel heel anders. Met geen máár te gebruiken wordt een gesprek, luisteren en lezen een stuk aangenamer en positiever.

Zelf ken ik ook mensen die veel het woordje máár gebruiken. Je voelt  vantevoren ergens al de twijfel of ongenoegen nog voordat deze zijn uitgesproken. Door hier heel goed naar te luisteren, ga je vanzelf beseffen dat het ook anders kan zonder dat eeuwige gemaar….

 

Bron: © Marianne

4 gedachten over “Maar..

    1. Dat hoor je inderdaad ook veel, ja maar….
      Tegenspreken is ook een soort frustatie of ongenoegen, omdat je niet zegt wat de ander graag wilt horen. Ieder zijn/haar eigen waarheid zeg ik dan maar… 🙂 😉

      Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.