Geschreven door Tanja.
Wat ik altijd hoor van mensen die het niet snappen, is dat het toch heerlijk moet zijn als je hoogbegaafd bent? Maar ik kan je zeggen, zo simpel is het echt niet, zeker niet in combinatie met hooggevoeligheid. Je moet je voorstellen, met denken ben je vaak al zes stappen vooruit op ‘gewone’ mensen en dan pik je ook nog eens feilloos hun emoties op. Niets is minder verwarrend dan dat. Daarbij loop je ook nog eens tegen het feit aan dat het gewoon heel lastig is om je concentratie te houden bij hetgeen er verteld wordt. Iemand moet van goeden huize komen om je aandacht vast te houden.
Op de lagere school heb ik er relatief weinig last van gehad, maar ik moet wel zeggen dat ik altijd ver onder mijn maat heb gepresteerd. Ik haalde echter eigenlijk altijd zonder inspanning wel een voldoende. Dat kwam ook doordat ik altijd erg leuke leraren en leraressen had. En ik heb altijd in een combinatieklas gezeten, waardoor ik ook heel veel meekreeg van een en twee groepen hoger. Verder hadden we toen nog relatief kleine klassen dus er was tijd voor een beetje meer aandacht op zijn tijd. Met lezen zat ik bijvoorbeeld altijd in de ‘hoogste’ groep. Echter werd dat stukken lastiger toen ik eenmaal op de middelbare school terecht kwam. Mijn ouders moesten regelmatig op school verschijnen. “Tanja zit de hele dag uit het raam te kijken”, waarop mijn moeder doodleuk zei, “Als ze dat niet meer doet moet je het maar laten weten, want dan moeten we ons pas zorgen gaan maken”.
Ik had vroeger een ontzettend leuke lerares Frans. Als ik les van haar had hing ik altijd (nog net niet letterlijk) aan haar lippen. Dat maakte dat ik altijd oplette tijdens de les en zonder te leren haalde ik altijd een gemiddelde van een 8 of een 9. Op twee jaar na, heb ik haar gehad. Toen kwam het jaar dat ik ineens een andere leraar had. Toen werd mijn ouders verteld dat ik geen talenknobbel had, en ik kwam met moeite tot een 6. Maar tijdens deze lessen sloot ik me compleet af. Ik had een hele drukke klas met veel drukke kinderen. Kortom, de informatie kwam gewoon niet bij me binnen. In die jaren zat ik ook in een erg drukke klas, wat het alleen nog maar moeilijker maakte.
Door omstandigheden moest ik voor mijn eindexamen Havo Wiskunde staatsexamen doen. Uiteraard had ik niets geleerd. Ik dacht, we zien het wel. In plaats van tentamens kreeg ik een mondeling examen. De examinatoren waren twee oudere heren. Mondeling moest ik hen uitleggen wat de groeifactor van een plant was en hoe groot hij zou zijn na het verloop van een bepaalde periode. Ik begon druk uit te leggen met hoe ik het zou berekenen en kwam met de ‘uitslag’. Die had ik goed, maar helaas begreep een van de heren mijn beredenering niet. Vervolgens is die andere man de rest van MIJN tijd bezig geweest die man uit te leggen hoe ik het bedoelde. Uiteindelijk had ik iets van een 6.7, omdat ik door tijdgebrek niet alle vragen had beantwoord.
Toen ik later ging werken was het helemaal een ramp. Doordat mijn geest zo snel ging, had ik vaak heel veel moeite om mensen duidelijk te maken wat ik bedoelde. Dingen die voor mij heel duidelijk waren, waren dat niet voor anderen. Tijdens een baan liep ik daar echt telkens tegenaan. Dan was er een probleem en kwam ik met een in mijn ogen hele simpele oplossing, maar zie dat dan maar eens over te brengen. Vaak werd mijn oplossing dan ‘afgewezen’ en na twee uur vergaderen kwamen we uiteindelijk uit op mijn voorstel. Als ik aangaf dat ik dat bedoelde, keken ze me aan of ik Chinees had gesproken.
Daarnaast gaf ik door mijn paranormale begaafdheid vaak al antwoord op vragen die nog gesteld moesten worden, vaak werd ik ‘eigenwijs’ genoemd. Maar eigenlijk had ik gewoon heel veel moeite om de voor mij zo simpele dingen uit te leggen op een voor iedereen begrijpbare manier.
Kortom, het lijkt geweldig en soms is het dat ook. Als je mij iets te leren geeft, lees ik het een keer en dan weet ik het, maar om het daarna ook nog in voor iedereen begrijpbare taal om te zetten is een tweede.
Bron: http://www.astrotv.nl/astrozine/spiritualiteit/hoogbegaafd-en-hooggevoelig/
————————————————-
Het is dubbel moeilijk voor deze kinderen om mee te kunnen draaien op school, de maatschappij en als werknemer. Hooggevoelig zijn is al moeilijk op zich, laat staan daarnaast nog eens hoogbegaafd te zijn.
Zelf heb ik een kleinzoontje die ook beide is en het heel moeilijk heeft op school. Hij wordt gepest en vermeden omdat hij zoveel weet, goede cijfers haalt en voor loopt op zijn klas genoten. Hij heeft een klas overgeslagen en in deze klas nog eens tot de beste leerlingen behoort. Dat voelt hij extra aan in zijn super gevoeligheid.
Een interessante website met heel veel artikelen en informatie over hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid.
http://hoogbegaafd.webs.com/apps/blog/categories/show/917054-totaal-pakket-hoogbegaafdheid-hoogbegaafdheid-hoogsensitiviteit
LikeLike
Hoi marianne, ik wil over dit onderwerp een artikel schrijven op mijn blog, wil je daar aan meewerken? Stuur dan een mail naar AnnekeSchrijft@hotmail.com. Groetjes Anneke
LikeLike
Hoi Anneke,
Wat een eer om zomaar gevraagd te worden om mee te werken aan een artikel, wordt er verlegen van..
Ben wel eerlijk om te zeggen dat ik niet hoogbegaafd ben, hoewel in sommige dingen wel erg goed in ben…zeggen ze tegen mij. Tegenover daar ben ik wel erg hooggevoelig en ook daarin zijn het veel mijn eigen ervaringen en lessen die op mijn blog gedeeld worden.
Indien ik nog aan je verlangen of eisen voldoe, lijkt het me leuk om mee te werken 🙂 En stuur ik je alsnog een mailtje.
Warme groetjes terug,
Marianne
LikeLike
Hoi Marianne, mijn artikel zou dan gaan over hooggevoeligheid en ik zou het leuk vinden als je eraan mee wilt werken. Groetjes Anneke
LikeLike
Hoi Anneke, is voor elkaar, alleen voor hoog gevoeligheid werk ik graag mee aan je artikel en stuur je een mail. Spannend 🙂
LikeLike
Het artikel van Anneke over Hooggevoeligheid is geplaatst en te lezen op http://annekeschrijft.wordpress.com/2013/11/10/hooggevoeligheid-1/#comments
Deel 1 gaat over mij en hoe ik mijn hooggevoeligheid ervaar :-), het is leuk om een bijdrage te mogen leveren en waar andere mensen misschien ook wat mee kunnen en zichzelf ook mogen herkennen.
LikeLike